Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » SAAAA'S » Carnaval . Nice or not?

SAAAA'S

19 feb 2010 - 22:30

1013

0

285



Carnaval . Nice or not?

Read and leave a message please .

Carnaval. Normaal het meest te gekke, en het meest foute feest van het jaar. Dit jaar was het een afschuwelijke ervaring. Normaal enorm gezellig . Met vrienden naar de kroeg. Dit jaar alleen thuis aan de buis gekluisterd.

Ik ben Sydney. Ik ben 19 jaar en dit is mijn verhaal .

Het begon allemaal al veel eerder. Ik was begonnen aan mijn tweede jaar van mijn opleiding horeca/managment en was knalverliefd op de knapste jongen van de school. Nouja, voor mij dan. Kennelijk dachten meer meisjes er zo over, want de een bood zich aan na de ander. Ik begreep het wel, hij was immers mega hot. Toch was ik jaloers. Waarom kregen al die meiden al zijn aandacht, en ik niet? Waarom zei hij me gedag terwijl hij wist dat ik bestond.

Valentijnsdag kwam eraan, en iedereen was druk bezig met de voorbereidingen voor het feest dat in die week op vrijdag plaats zou vinden. Ik schraapte al mijn moed bijeen en vroeg Luke of hij met me naar het feest wou. Maar tevergeefs. Hij was al gevraagd. Door Rachel. De grootste sloerie en matenaaier van de hele school. Ik was kwaad en jaloers. Verschrikkelijk jaloers. Ik ging samen met mijn vriendinnen naar het feest. Daar, kreeg ik via via zijn nummer en mijn vriendinnen stuurden hem een smsje.

heeii . Wil je mijn valentijn zijn?
Kus Sydney


Niet veel later kreeg ik een smsje;
Natuurlijk, lekkerding. Wanneer neuken we?

Ik was laaiend. Ik stuurde hem terug wat voor een lul hij wel niet was, en we kregen ruzie. Enorme ruzie. De volgende dag, ik wist niet eens meer wie begonnen was, stonden we op het plein tegen elkaar te schelden alsof we de ergste vijanden waren. Alleen mijn broer, die 6 jaar ouder is en bijna 2 meter breed, kreeg ons tot stoppen. Ik haatte hem. Ik wsa toch zeker geen potentieël neukobject? Later die dag kreeg ik een smsje van hem

hoi, zou je misschien naar de fontijn willen komen? Ik wil met je praten .
xx Luke


Na meerdere waarschuwingen van mijn broer en mijn vriendinnen ben ik toch maar gegaan. Ik wilde wel weten wat hij me te zeggen had.

''Het spijt me'' waren zijn eerste woorden uit zijn mond. Ik keek hem recht in zijn ogen en zag pijn. Ik wist niet dat het hem zoveel deed. ''Je begrijpt toch wel dat ik je niet een [blue[/b]twee[/blue] drie vergeef of wel?'' vroeg ik aan hem. Hij schudde zijn hoofd. ''Laat het me uitleggen'' zei hij. Hij vertelde me dat hij zijn telefoon al een tijdje kwijt was en dat Rachel hem had verteld dat ik kwaad op hem was omdat hij met haar was. Dat ik hem haatte. Dat ik er alles aan deed om hem zwart te maken. ''Rachel'' siste ik. Ik balde mijn vuisten. De bitch. Ook vertelde hij dat hij me al langer leuk vond, maar er geen werk van durfde te maken. ''Je moet me tijd geven. Ik moet het allemaal verwerken'' zei ik en ik stond op en liep weg. ''Als je nu wegloopt, hoef ik je niet meer te zien''. De lieve Luke was verdwenen. Je oude ik was er weer. Een niet-te doorbreken pantser, om je groot te houden. Zodat niemand je kon raken. Ik keek nog een keer om en liep daarna stug door. Hij moest me maar komen halen. Ik hoorde niets meer van hem en had de puf niet om feest te vieren. Ik had altijd gezegd dat carnaval boven alles ging, maar mijn lichaam liet het niet toe. Ik was moe. Ik sliep bijna 3-kwart van de dag en anders zat ik in het donker naar de tv te staren. Totdat, een paar weken na de carnaval ineens de deurbel ging. Verbaasd dat er na zo'n tijd nog iemand langs kwam, opende ik de deur. Voor me stond een pakketje en een kaart. Ik keek naar buiten of er nog iemand liep, maar de straat was uitgestorven. Ik liep naar binnen en opende de kaart.

Luister dit alsjeblieft en vertel me wat je ervan vind
xx Luke<3


Ik smolt ter plekke. Ik stopte de cd in mijn radio en ging terug op de bank zitten. Luke's stem schalde door de radio.

''Lieve Sydney. Ik weet dat ik je pijn heb gedaan. Maar ik kan er niets aan doen. Nog nooit heb ik me zo gevoeld. Je maakt me gek. Ik begon liedjes te schrijven. Ze te spelen op mijn gitaar en dacht dat ik gek geworden was. Totdat mijn moeder me vertelde dat dat nou liefde was. Ik mis je stem en ik haat het dat ik je verdriet doe. Ik heb met behulp van een vriend iets voor je opgenomen. Het heet ; She's my girl
Muziek begon te spelen;

Dear god above me,
Can you help me.
I'm in love with a girl named Sydney,
But she doesn't look at me.

I love her smile and want her near.
Could you bring her hear?
Because I miss her oh so much,
And maybe there's love in it.

Would you please,
forgive me.
Would you please,
help me.
'Cause she's my life.
Oh, she's my life.

I never known about loving someone.
I never known about holding strong.
But I want to learn it.
Because I never want to lose her, again.

Would you please,
forgive me.
Would you please,
help me.
'Cause she's my life.
Oh, she's my life.

And I know I have hurt her,
And I know I don't deserve her.
But I can't help it, anymore.

Would you please,
forgive me.
Would you please,
help me.
'Cause she's my life.
Oh, she's my life.

Would you please,
forgive me.
Would you please,
help me.
'Cause she's my life.
Oh, she's my life.

And when you think,
everything is over.
It starts all again .


''En, wat vind je? Als je het mooi vond, zou je dan open willen doen? Het is koud hierbuiten. En anders, dan ben ik weg.''

Verbaasd liep ik naar de deur en opende deze. Daar stond Luke met een bos rozen en een enorme glimlach op zijn gezicht. Hij smeet de rozen aan de kant, tilde me op en kuste me vol liefde. ''Ik ook van jou'' fluisterde ik zacht.

Songtekst niet kopieeren aub . Zelf gemaakt. 't is niet veel soeps, maarja;


Leave a message please ;


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.