FanFic.nl

Tot zonsopgang. [Twincest]

Part 4

Vier dagen zijn voorbij, vier dagen zonder Bill. Altijd bij hem, zei hij, waarom merkt hij er dan niets van? Zonder maar af te wachten tot de zon onder is sluit hij zijn gordijnen al. Zijn radio zet hij loeihard, maar deze keer is het niet Bill dat de kamer vult met zijn stemgeluid maar Sammy Deluxe. Hij geloofd Bill, hij geloofde hem dat hij zei dat hij altijd bij hem zou zijn. Maar nu niet meer, hij laat hem in de steek. Maar dat geeft niet, hij heeft zijn broertje niet nodig om door de dag te komen, hij kan ook wel zonder de gedachte:'ik zie Bill vandaag', dat heeft hij helemaal niet nodig. Hij zet de tv op en de playstation. Hij neemt de console van de grond en begint te spelen.
Als hij al uren achter de telvisie heeft gespendeerd is het toch al redelijk laat, dus besluit hij gewoon om te gaan slapen en gaat naar boven toe. Op zijn bed vindt hij een enveloppe. Hij opent hem en begint te lezen.
Lieve Tom,
ik zou vandaag op bezoek komen, maar de gordijnen waren dicht en de radio stond op.
Ik voelde me niet welkom, ook luisterde je niet wanneer ik iets zei.
Volgens mij was je er niet.
Tom pas je op met wat je doet?
Ik kan niet iedere dag langskomen,
dat wordt niet toegelaten.
Ik moet mijn krachten sparen, mijn licht.
Zoals je had gemerkt werd het minder fel.
Tom, ik heb niet veel meer.
Wacht je morgen op me?
Veel begrijpt hij er niet van. Hoezo hij kan niet iedere dag langskomen? Ach, het zal allemaal wel. Morgen wacht hij, maar als zijn broertje dan weer niet komt opdagen laat hij het gewoon, dan wacht hij nooit meer op hem. Hij heeft vier dagen lang op enig teken van hem gewacht en kreeg er geen. Hij voelde zich alleen, in de steek gelaten, alsof hij hem had verlaten. Met een diepe zucht begint hij zich uit te kleden om dan onder zijn deken te kruipen. "Ik zal op je wachten Bill, nog één keer."

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.