FanFic.nl

our world

11. jolein

Ik sta al even op Alien te wachten, als ik haar aan zie komen fietsen "Sorry", is het eerste wat ze zegt "tijd vergeten". "Maakt niet uit, zolang stond ik hier nog niet." Ze zet haar fiets in het fietsenrek. Samen lopen we richting de bios. We halen onze kaartjes op en lopen terug de stad in. "Eerst die winkel?" Voordat ik antwoord kan geven loopt Alien de grote kledingwinkel al in. We lopen allebei een andere kant uit en pakken alleen de kleren die we willen passen. Ik zie een spijkerbroek met gouden versiersels en leg die gelijk over mijn arm heen. Verder neem ik nog topjes met diamantjes in patronen erop gezet, effe t-shirts voor onder vestjes, rokjes en een paar jurkjes. Ik moet toegeven dat ik hier nog nooit ben geweest en daar best wel spijt van heb. Bij de kleedkamers staat Alien al op mij te wachten. Ook haar armen hangen vol met kleren. We proppen ons samen in een hokje. Ik pak een fototoestel en samen maken we van iedere outfit een foto. Sommige foto's zijn zeker heel mooi. We kopen alleen de kleren die we echt niet kunnen laten hangen en ook nog betaalbaar zijn. Dan trek ik Alien mee een schoenenwinkel in. We zoeken schoenen uit die passen bij onze net gekochte kleren. Ik heb hakken en sneakers om me heen liggen. De hakken zijn voor de paarse jurk en de sneakers voor mijn rokjes en shirtjes. Gelukkig zijn de prijzen niet zo heel hoog en kan ik ze allebei kopen. Vervolgens trekt Alien mij een juwelier in. Normaal kom ik hier niet omdat het er in de etalage altijd al te duur uitzag. Binnen lijkt het alleen maar duurder en geld heb ik hiervoor niet. Alien neemt me mee naar het achterste gedeelte van de winkel. Ik kijk mijn ogen uit en zeker voor een paar oorbellen. In het midden zit een steen en daaromheen zitten allemaal zilveren draadjes gebonden. Een jongen komt meteen naar ons toe. "Kan ik iets voor je doen Alien?" Ze knikt en wijst de oorbellen aan waar ik net naar aan het kijken was. De jongen verteld de prijs en ze geeft hem het geld en een pas. Als we buiten komen geeft ze de oorbellen aan mij. "Ik zag je er al naar kijken en wij hebben een speciale klantenpas, omdat mijn mama hier al haar sieraden koopt. Geloof me dat zijn er heel veel. Je hoeft je niet schuldig te voelen over de prijs, beschouw het maar als een te vroeg verjaardagcadeau." "Een veels te vroeg verjaardagscadeau. Ik ben pas in november jarig." Ze haalt haar schouders op en loopt richting een snackbar. "Deze?" Ik nik en we gaan samen in de rij staan. Gelukkig is hij deze keer niet zo lang. Ik heb hier ook ooit een rij tot aan buiten gezien. "Wat willen jullie bestellen?" vraagt het meisje achter de bar. "Een cheeseburger met friet en cola", begint Alien. "Een broodje gezond met sinas". Toetjes halen we straks wel, als we ze dan nog willen. Het duurt niet lang voordat we ons eten hebben en dan gaan we aan een tafel zitten. Het eten smaakt me best goed. Of ik houd gewoon van broodjes gezond, tenminste dat is iets waar je me altijd blij mee kan maken. Na het eten lopen we naar de bioscoop. Onze film begint al over 10 minuten, dus snel popcorn en drinken halen. Als we net in de zaal zitten gaan de lichten uit. "Dat was ook net op tijd", merkt Alien op. De reclames zijn net als altijd vrij saai, maar als de film begint is dat allemaal al vergeten.

Toen we na de film buiten kwamen was het al pikkedonker. We haalden onze fietsen op en rijden naar mijn huis. Ik zie nog licht branden in de kamer. "Ben thuis," roep ik zachtjes. "Oké", roept mijn oma terug. Ze komt richting de gang en doet ondertussen alle lampen uit. Alien stelt zich netjes voor en dan vluchten we naar boven. We trekken onze pyjama's aan. Een kort broekje met shirtje waar Mini Mouse op staat dient als mijn pyjama. "Pyjama party", fluistert Alien. Ik begin te lachen. Uit een van de tassen haal ik allemaal maskertjes. we beginnen de mengsels klaar te maken om vervolgen op elkaars gezicht te smeren. Alien pakt haar borstel en begint te playbacken op de muziek op de achtergrond. Op de gitaarsolo speelt ze overtuigend luchtgitaar en laat ze zich op haar knieën belanden. We maken onze gezichten weer schoon en bergen de spullen op. Na het tandenpoetsen gaan we beide slapen.

De volgende ochtend worden we om tien uur wakker. Ik maak ontbijt en vervolgens gaan we ons aankleden. We doen elkaars haren en make-up. "Laten we gaan oefenen," stel ik voor. Alien trekt een wenkbrauw op. "Tuurlijk, ik ga nu iets in de fik steken. Lijkt me heel verstandig." "Had ik niet aan gedacht," beken ik, "film kijken." Ze knikt en ik haal ergens een dvd vandaan. We gaan op mijn bed liggen. Na de film moet Alien alweer naar huis. ZE pakt haar spullen en vertrekt. Ik ruim alles op en fiets dan naar de begraafplaats. Een plaats waar ik vrij vaak kom. Praten tegen mijn ouders helpt en ze bewaren al mijn geheimen.

Reacties: