FanFic.nl

Schrijfwedstrijd-stuff

Kate Brown

http://img229.imageshack.us/i/44360510.jpg/

Naam; Kate Brown
Nickname; Heeft ze niet.
Verjaardag & Leeftijd; 21 september, 17.
Uiterlijk; Niet heel bijzonder - niet dun, niet dik. Is met haar 1.67 ook niet erg groot, maar dat vind ze niet erg, want ‘dan hoef ik me tenminste niet zorgen te maken over of mijn toekomstige man wel lang genoeg is’. Verder is ze niet heel erg gevormd, maar genoeg om niet wat mensen plat noemen te zijn. Ze heeft blond, krullerig haar - meestal opgestoken - en haar ogen zijn alle mogelijke kleuren in één. Haar kleding bestaat meestal uit een simpel shirtje en een wijde spijkerbroek of haar vertrouwde donkergroene driekwartsbroek vol zakken. Niet lang geleden besloot haar moeder dat ze maar eens make-up moest gaan gebruiken, en hoewel het voor Kate eigenlijk niet veel uitmaakt had ze het liever niet gedaan. Meestal draagt ze een klein zilveren kettinkje met een klavertje eraan, en er zit een touwtje om haar pols geknoopt waarvan ze zelf al niet meer weet waar het vandaan komt.
Familie; Een vader en moeder en een kat - zoals ze zelf zou zeggen. Geen zusjes of broertjes, en ze weet eigenlijk niet of ze daar blij mee moet zijn of niet. Ze wonen samen in een redelijk groot huis, met haar kamer op de tweede verdieping, vlak naast die van haar ouders. Er hangen een paar oude posters in haar kamer, maar naast haar houten bed, bureau en boekenkast staat er eigenlijk niet veel. Het is er constant rommelig, en dat maakt haar - in tegenstelling tot haar moeder - niet veel uit. Haar kat - die overigens Teigetje heet, naar de Teigetje uit Winnie de Poeh - slaapt altijd aan haar voeteneind, vandaar de plek vol rode kattenharen op haar deken.
Nationaliteit; Oorspronkelijk Brits, is naar Nederland verhuist toen ze anderhalf was. Zelf vindt ze zich gewoon Nederlands.
Karakter; Na vijf minuten met haar gesproken te hebben zou je haar bestempelen met ‘rustig, beleefd en slim’ - waarvan eigenlijk alleen het laatste klopt. Rustig is ze absoluut niet, niet als ze je eenmaal een beetje kent. Ze heeft een aantal goede vrienden, waarvan de helft jongens. Meestal hangen ze samen wat rond - en dan is ze niet bepaald wat je beleefd zou noemen. Onder haar ‘ik ben lief en aardig’ zit een onvermijdelijk ‘ik doe toch wel wat ik wil’ - en dat was wat er voor zorgde dat ze al op haar dertiende graag bier dronk. Roken heeft ze nooit gedaan, niet omdat het niet mag, maar omdat ze het geen prettig idee vindt roet in te ademen. Ze droomde altijd al van een leven zonder ouders, waarin ze niets hoefde te vragen. Dat haat ze - vragen. Zo wil ze al heel lang een piercing in haar lip, maar durft het gewoonweg niet voor te stellen. Ze heeft eigenlijk nooit de hele waarheid tegen haar ouders verteld, over de kleinste dingen liegt ze. Chagrijnig is ze nooit - de schakeling tussen vrolijk en depressief kent ze niet. Toen ze jonger was heeft ze ooit gevraagd of als haar ouders dood gaan, ze hun auto [een oude kever, maar die staat inmiddels in de garage weg te rotten] mag hebben en de wereld rond mag rijden, en ze meende het. Nog steeds zou ze dat graag willen - al hoeven haar ouders niet perse dood, ze moeten gewoon opeens verdwijnen, weg zijn uit haar leven. Antwoord heeft ze nooit trouwens gekregen, alleen een ‘ben jij wel normaal?’ Zelf vindt ze van niet.
Sterkte; Als ze iets echt wil, dan doet ze het ook gewoon, het maakt haar niet uit hoe lang het duurt en hoe moeilijk het is.
Zwakte; Ze heeft eigenlijk geen idee wat te doen met haar leven, en hoewel ze zich graag zou willen vasthouden aan haar bekende ‘we zien wel’ kan ze niet ontkennen dat ze zich weleens zorgen maakt over hoe het allemaal gaat zijn. Aan de ene kant wil ze graag genieten, gewoon haar leven leven - maar tegelijkertijd zou ze het ergens wel fijn vinden een thuis te hebben, met een man, en kinderen. Ze weet het gewoon niet.
Hobby’s; Rondhangen met haar vrienden, films kijken, pokeren, en spelen op de gitaar die ze ergens in een container gevonden heeft - ze heeft geen les, geen bladmuziek, ze speelt gewoon maar wat.
Extra; Hoewel haar ouders denken dat ze al die tijd die ze met haar AKG-koptelefoon doorbrengt naar R&B luistert, [omdat ze dat vroeger altijd zei zodat ze zich niet hoefde te schamen, wat ze nu niet meer doet, aangezien ongeveer de helft van haar vriendengroep naar dezelfde muziek luistert] zijn haar favoriete bands Led Zeppelin, Pink Floyd en de Stones.

Enen. Eigenlijk was het niet de foto die me aansprak, maar de gewoonheid. Want daar kun je wat mee. Alles wat gewoon is kun je ongewoon maken, maar dingen die al ongewoon zijn worden alleen nog maar ongewoner. Je kunt geen foto nemen van een ongewoon meisje en zeggen ‘ja maar eigenlijk is ze heel gewoon, hoor’ want dat is ze dus niet. Enen. Ongewone mensen hebben een doorschijnend karakter. Meestal. En dan kun je niets meer verzinnen, dan schrijf je gewoon wat je ziet. Enikhounietvanschrijvenwatikzie. En ik ga hier nu mee ophouden, want dit is geloof ik al wel wat langer dan ‘een paar zinnen.’ ^^''

Reacties: