Hoofdcategorieën
Home » Naruto » BANG~relation » ~I start going mad~
BANG~relation
~I start going mad~
Met de bovenkant van mijn kwast tik ik op mijn bureau. Het is zwaar op de leider te zijn. Zeker als je met freaks werkt. Ik blijf tikken en bestudeer mijn werk. Er mist iets. Iets heel belangrijks. Ik weet het zeker.
Ik hoor geschreeuw. Is het weer zover? Kunnen ze nooit voor één dag rustige freaks zijn? Eén dag is al wat ik vraag! Eén uurtje zo ook al heel fijn zijn.
Ik stop met het tikken ik ga met mijn hand naar mijn hoofd. Als ze niet snel wat stiller worden ontplof ik!
Alsof de duivel er mee speelt breekt er een vreselijk lawaai los. Ik spring op van mijn stoel. Ik sla mijn deur boos open en ga op het lawaai af. Ik zie net hoe Sasori, Deidara zijn kamer ingooit, zijn kamer instapt en de deur sluit. Boos loop ik naar Sasori’s kamer toe maar dan valt mijn oog op iets anders. Ik zie Deidara’s kamer en grijp naar mij hoofd.
“Wat halen ze zich in hun hoofd!”ť schreeuw ik, maar mijn geschreeuw overstemt niet dat van Sasori en Deidara een paar kamers verderop.
Ik stap Deidara’s kamer binnen. De deur, de muren, het bed, alles is verniet. Ik wil de haren uit mijn hoofd trekken. Gelukkig hou iemand met tegen.
“Pain! Rustig! Het komt wel goed”ť zeg Konan.
Ze heeft gelijk. Natuurlijk heeft ze gelijk. Als we een nieuw deur nodig hebben kopen we het gewoon van Kakuzu’s geld. Maar ik kan me er zo boos over maken dat ze de basis altijd tot een gekkenhuis maken.
Konan komt naast me staan een bekijkt de schade.
“Ik ga wel even anoniem naar het dorpje hier in de buurt. Ik knap de schade wel voor je op. Ga jij maar even op je bed liggen en ontspannen”ť zegt ze.
Ik grijp weer naar mijn hoofd.
“Dank je. Dat zou fijn zijn”ť zeg ik niet meer boos.
Langzaam loop ik naar mijn werkkamer. Ik ruim mijn werk op. Even wil ik verder gaan met werken maar besluit dat het beter is om even te slapen. Ik ga mijn slaapkamer binnen en plof op mijn bed. Ik sluit mijn ogen en luister naar de geluiden in de basis. Sasori en Deidara schreeuwen niet meer. Even lijkt het erop dat ik in slaap zou kunnen vallen, tot dat er een knal door de hele basis gaat. Ik spring gelijk van mijn bed en loop naar het lawaai. Als ik aankom bij Sasori’s kamer voel ik mijn tempratuur stijgen. Ik kijk naar de kapotte deur, of wat er van over is tenminste. Weer grijp ik naar mijn hoofd.
“Waar zijn ze! Ik maak ze helemaal kapot!”ť schreeuw ik.
Konan komt al aangerent.
“Pain! Rustig!”ť zegt ze.
“Waarom zou ik rustig moeten zijn hè?!”ť zeg ik boos.
“Omdat ik het niet leuk vind als je boos bent”ť zeg ze schattig.
Door Konan haar ogen kom ik weer bij zinnen.
“Sorry, ik liet mij even gaan”ť zeg ik.
Konan kijkt naar de resten van Sasori’s deur.
“Geen zorgen. Ik koop wel twee nieuwe”ť zegt ze.
“Waarom kan het hier nou nooit eens rustig zijn?”ť vraag ik bijna smekend.
“Omdat je met de ergste criminelen werkt die de mens ooit heeft gekend”ť zegt Konan.
“De ergste gekken zal je bedoelen”ť zeg ik.
Boos en geïrriteerd ga ik terug naar mijn slaapkamer. Konan volgt me op de voet. Ik plof op mijn bed en zij komt naast me zitten.
“Hé. Gaat het wel?”ť vraag ze bezorgd.
“Ja, perfect”ť zeg ik sarcastisch.
Konan pakt mijn hand.
“Ik weet dat het heel zwaar voor je is”ť zegt ze.
Ik knik alleen ja.
“Waar zijn Sasori en Deidara eigenlijk?”ť vraag ik.
Konan haalt haar schouders op.
“Ze renden beiden de basis uit”ť zegt ze.
Ik zucht.
“Nu moet ik ook nog eens een zoekactie voor ze starten”ť zeg ik.
“Dat hoeft toch niet? Ze redden zich heus wel”ť zegt Konan.
Ik schud mijn hoofd.
“Ik ga Itachi op ze afsteuren”ť zeg ik.
“Zal ik hem halen?”ť vraag Konan.
“Nee, het is goed. Ik haal hem zelf wel”ť zeg ik.
Ik laat haar hand los, sta op en loop naar Itachi’s kamer. Beleeft klop ik op zijn deur. Een van de weinige die over is, schiet er door mijn hoofd.
“Binnen”ť word er gezegd.
Ik doe de deur open en kijk in het gezicht van Itachi. Ik ben bij hem te zien. Hij is een van de weinige hier die zich wel weet te gedragen. Itachi bied mijn een stoel aan en ik ga tegenover hem zitten.
“Wat is er leider?”ť vraag hij beleefd.
“Ik heb een missie voor je. Een zoek-en-haal-terug-missie”ť zeg ik.
Itachi knikt als teken dat hij het begrijpt en het wel voor mij wil doen.
“Wie moet ik vinden?”ť vraagt hij.
“Sasori en Deidara”ť zeg ik.
Itachi knijpt zijn ogen samen.
“Deidara, hè?”ť zeg hij.
Ik kijk verbaast op.
“Heb je daar problemen mee?”ť vraag ik.
Itachi trekt zijn gezicht weer in plooi.
“Nee. Het is goed”ť zegt hij.
Ik knik blij ja.
“Fijn dat je dat voor mij wil doen Itachi”ť zeg ik.
Itachi knikt en staat op. Hij pakt een paar ninjawapens en verlaat zijn kamer. Hij houd de deur voor mij open.
Ik stap op en loop naar buiten. Itachi doet de deur dicht.
“Tot ziens leider”ť zegt hij.
Hij draait zich om en loop de basis uit.
Ik kijk hem na en loop dan weer richting mijn kamer. Ik hoor hard gelag uit de woonkamer. Het zal niet lang duren of er word weer geschreeuwd. Ik ga op mijn bed liggen en denk maar aan één ding.
Eén dag maar.
Eén dag.
Reacties:
Jouw gekkenhuis is al net zo erg als de mijne x'D (vertaling: Jouw Akatsuki basis is gestoord, maar dat geeft niet, dat is cool, de mijne is ook gestoord, maar de mijne is niet zo cool als die van jou. Snel verder? x'D)
DAT. WAS. DE. LANGSTE. VERTALING. EVER X'D
een gekkenhuis... mooii... is eigenlijk ook niet zo raar...
snel verder!!
Xx.
hahahaha x)
oh, best wel zielig voor Pein.
x)