Hoofdcategorieën
Home » Naruto » BANG~relation » ~I'm male yeah!~
BANG~relation
~I'm male yeah!~
Ik kijk naar het kleine jongentje. Hier heb ik geen tijd voor.
“Ga haar dan maar snel zoeken, un”ť zeg ik.
Het jongentje kijkt mij nogal dood aan.
“Hup, hup, un”ť zeg ik terwijl ik met mijn handen naar de bossen zwaai.
Er valt een stilte.
“Ikke moet mama vinden…”ť herhaald hij zich.
“Ja, dat zei je net ook al, un”ť zeg ik.
“Ga dan. Zoek haar”ť zeg ik.
Er valt er een stilte.
“Ben jij mijn mama?”ť vraag het jongentje.
Ik krijg een zenuwtrek bij mijn oog.
“Nou, weet je klein kind, dat kan niet omdat, één ik nooit ben bevallen en twee-”ť
Ik laat een stilte vallen.
“OMDAT IK EEN MAN BEN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”ť schreeuw ik boos.
Weer valt er een stilte.
“Dus jij bent mijn mama niet?”ť vraagt het kindjes.
Ik geef het op. Ik trek mijn jas uit het vuistje en spring op mijn vogel. Het jongetje kijkt mij aan, met dezelfde dode blik als Sasori. Ik wil opstijgen maar wacht toch nog even met het teken geven. Ik wacht tot het jongentje weg gaat, maar hij blijft mij maar aankijken.
“Ga dan weg, un. Zoek je moeder”ť zeg ik.
Het jongentje beweegt zich niet. Wat een verveld kind. Als ik zijn moeder was had ik hem ook hier achter gelaten.
Plotseling voel ik een verschrikkelijke mijn in mijn arm. Tot mijn grote schrik zie ik dat een klein meisje een mes in mijn arm heeft gestoken. Maar waar ik nog het meeste van schrik is dat het geen echt meisje is maar een pop. Snel trek ik het mes uit mijn arm. Maar net op dat moment steekt een ander mes tussen mijn schouderbladen. Ik spring van mijn vogel af. Meer poppen dan ik met het blote oog kan tellen springen vanachter mijn vogel en uit de bossen vandaan. Snel steek ik mijn rechter wijs- en middelvinger op.
“Katsu!”ť roep ik.
Een gedeelte van de poppen word door de ontploffing vernield. Snel pak ik wat klei. Ik maak vogels, spinnen en nog veel meer maar er lijkt geen einde aan de poppen te komen. Ik zoek om mijn heen voor een uitweg. Ik moet de bossen in. Daar ben ik wat veiliger. Ik doe een poging om bij de bosrand in de buurt te komen maar de poppen hebben mij door. Snel gaan een paar poppen bij de bosrand staan om mij de weg te versperren. Ik gooi bommen naar ze en laat ze ontploffen maar er komen gelijk nieuwe poppen in hun plaats staan. Dan moet ik maar de lucht in. Ik maak zo veel mogelijk spinnetjes om voor afleiding te zorgen. Op het moment dat ik ze laat ontploffen maak ik snel een mega vogel. Ik spring op de rug en laat hem meteen opstijgen.
Veilig, is het eerste dat mij te binnen schiet. Maar helaas niet voor lang. Uit de grote rookwolken die ik veroorzaakt heb springen allemaal poppen. Ze blijven zelfs zweven! Ik laat mijn vogel ze ontwijken. Plotseling springt er een pop van boven op mijn vogel af met zijn mes op mij gericht. Ik zie geen kans hem met vogel en al nog te ontwijken. Ik weet wat er gebeurt als ik nu niet snel van mijn vogel afkom. Snel spring ik van mijn vogel af. De jongen prikt met zijn mes in mijn vogel en ontploft, samen met nog een paar ander poppen. Dat heb ik overleefd maar nu mijn val nog. Ik weet nog net op tijd een berg klei naar benen te laten vallen. Het is niet ideaal maar ik kom tenminste wat zachter terecht. Snel spring ik uit mijn klei bergje en maak er nog meer bommen van. Ik doe mijn uiterste best maar mijn bergje klei is snel op. In mijn reserve zakken zit ook niets meer. De poppen die zweven komen met topsnelheid op mij af. Ik wil de poppen ontwijken maar ze zijn te snel. Eentje steekt door mijn linkerdijbeen. Een ander door mijn rechteronderarm. De rest mist me maar het is al te laat. Ik val met mijn rug naar achter op de grond. Ik zie mijn eigen bloed op het gras druipen, en het bloed van het gevecht hiervoor opdrogen. De poppen vallen niet meer aan.
Het jongentje dat ik als eerst zag komt voor me staan.
“We moeten het melden aan papa”ť zegt hij.
Een paar ander poppen knikken.
“Ik ga wel”ť zegt een jongentje dat komt aangerent.
De ander poppen lachen gemeen.
“Dat is wel het minste wat je kan doen ja”ť zegt het eerste jongentje.
Het jongentje stop met rennen, kijk mij even aan en rent dan maar waarschijnlijk, papa.
“Wat moeten jullie van me, un?!”ť vraag ik boos.
“Misschien moeten we haar ook maar buitenwesten slaan, net als papa deed daarnet”ť zegt de eerste jongen.
“HAAR?! IK HEB JE AL EERDER GEZEGT KLEIN KLERE KIND! IK BEN EEN MAN!!!!!!”ť schreeuw ik boos.
Alle poppen kijk mij aan alsof ik iets onmogelijks heb gezegd. Er valt een stilte.
“We geloven je niet”ť zegt een meisje.
“Nou, jammer voor je want ik ga het niet bewijzen, un”ť zeg ik.
Het eerste jongetje lijkt op een idee gebracht.
“Laten we het checken ja!”ť zeg hij.
Vele kinderen knikken ja.
“Wat, un?!”ť zeg ik.
De kinderen komen met grijpgrage handjes op mij af.
“Als jullie het wagen ook maar iets uit te trekken, un!”ť zeg ik boos.
Gelukkig worden ze onderbroken door het jongetje dat naar papa ging.
“We moeten haar meenemen”ť zegt hij.
“HAAR?!”ť zeg ik.
De poppen knikken. Ze tillen mij op en gaan het bos is.
“Wat denken jullie dat jullie aan het doen zijn, un?! Zet mij neer!”ť
Geen van de kinderen reageert.
“Ik waarschuw jullie, un!”ť zeg ik.
“Wie slaat haar even bewusteloos?”ť vraagt een van de jongentjes.
“VOOR DE LAATSE KEER! IK BEN EEN MAN!!!!!!”ť
Reacties:
leuk, ik zou deidei ook aan zien voor een meisje hoor, maar ik zou ook wel luisteren al hij zegt dat hij een man is.
ga je snel verder???
“Wie slaat haar even bewusteloos?”ť vraagt een van de jongentjes.
“VOOR DE LAATSE KEER! IK BEN EEN MAN!!!!!!”ť
GENIAAL.
Snel verder?
Ik ben ook weer bezig hoorw 
hahahahahaaha x)
oooooh. bestwelsneu x)