FanFic.nl

You know that voice in your head? Well, it's not yours, it's mine.

Can you hear me?

's Ochtends werd ik moe wakker. Nadat ik in slaap was gevallen waren de beelden weer opgekomen, maar dit keer zonder geluid en was alles een heel stuk rustiger. Jackie kwam mijn kamer binnen. Ik had niet eens gevoeld dat ze weg was gegaan. Ze keek me geschrokken aan. Ik snapte niet waarom ze dat deed.
'Juul!' riep ze uit.
'Wat?' vroeg ik zacht. Ik wilde eigenlijk weer terug gaan slapen. Het was toch zaterdag dus wat maakte het uit?
'Je ziet er echt heel moe en witjes uit...' zei ze zacht. Ik sloot mijn ogen en wist dat ze gelijk had.
'Niet zo goed geslapen,' mompelde ik.
'Had je die droom weer?' vroeg ze. Eigenlijk had ik nu totaal geen behoefte om antwoord te geven. Ik knikte alleen maar.
'Een beetje anders... Ik ga weer slapen...' zei ik. Eigenlijk klonk het meer als een voorstel. Jackie kwam naast me liggen.
'Je hebt gelijk het is nog maar half negen...' zei ze. Normaal gesproken zou ik dan al achter de computer zitten om muziek te downloaden en onbeperkt te MSNen met Engelse vrienden, maar daar had ik op dit moment absoluut géén behoefte aan. Ik hoorde Jackie in mijn hoofd. Duidelijker dan ooit.
'Vertel me nu eens eerlijk wat er is gebeurd...' zei ze. Ik zuchtte.
'Great... Ik kan jou ook niet ontlopen...'
'Inderdaad!'
'Ik zat in de droom van Tom...'
'Tom? Welke dan?'
'Kaulitz... wie anders?'
'In zijn droom?'
'Eerder nachtmerrie...'
'Hoe krijg je dat dan weer voor elkaar.' Met een ruk ging ik overeind zitten.
'Ik wil dit helemaal niet meer kunnen. Het is alsof ik me in zijn problemen moet gaan mengen om hem te redden!' riep ik uit. Jackie keek me geschokt aan. 'Ik zit in Tom's hoofd Jack... Ik weet precies wat hij doet, zegt, hoort en wil...' Jackie keek me bang aan.
'Jij bedoelt dat... je de gedachten van iemand duizenden kilometers verderop kan lezen?' Ik ging terug liggen en gaf al geen antwoord meer.

Reacties: