Hoofdcategorieën
Home » Overige » Within The Soul » Commence SPARTAN-117
Within The Soul
Commence SPARTAN-117
Het is een duisteren nacht, de Convenant heeft weer eens besloten de Halo te herbouwen. Het duurden niet lang voordat Spartan 117, oftewel Master Chief genoemd; besloot op een zoektocht te gaan naar deze nieuwe halo. Samen met de Arbiter, een verrader in de ogen van de Covenant. Wat Master Chief niet wist, is dat er helemaal geen nieuwe halo was. Het was allemaal een val, om zo de beruchte Master Chief ten onder te brengen.
Ze zouden hem aanvallen wanneer hij onderweg terug naar de aarde zo gaan. In zijn schip hebben de Covenant een aantal Flood eieren geplaatst die niet lang na zijn vertrek zullen uitkomen. En inderdaad, Master Chief heeft niks kunnen vinden; het duurden niet lang voordat hij, en de Arbiter samen weer terug naar de schip gingen.
Op vertrek was er niets vreemds aan de hand, de Arbiter besloot te gaan slapen. Hij heeft wel de hele nacht lopen zoeken naar informatie over de nieuwe halo. Master Chief kon jammer genoeg niet slapen, zijn nieuwe update zorgt ervoor dat hij de hele dag wakker kon blijven zonder enige teken van vermoeidheid. Master Chief staarden naar buiten, terwijl de Arbiter naar zijn vertrek ging.
Het was een mooi, de melkweg. Het bevat geen enkel vorm van geweld, en toch is het allemaal zo perfect geplaatst. Er vormt zich een geluid achter Master Chief, maar hij is te geconcentreerd op de uitzicht. Niet snel daarna, hoorden hij de geluid ook; met zijn hand op zijn wapen draaide hij zich om. Hij trok zijn wapen, en schoot op wat volgens hem een Flood was. Op dat moment stopte zijn hart, dit is onmogelijk. Kon het zijn dat dit een val was, wie is dan op het schip geweest. Master Chief draait zich nog een maal om, met zijn vingers die snel over de toetsenbord bewogen riep hij een scherm op.
''Cortana, laat de meest recente beelden zien'' Het duurden niet lang voordat hij op de scherm zag hoe de Covenant zijn schip besmette met de eieren. Uit de hoek van de ruimte kwamen er nog drie andere beesten, het was geen moeite om ze neer te halen. Deze vormen waren echter zwakker dan de anderen, zouden ze zo veel moeite doen alleen voor dit.
Er klonk zich nog een ander geluid, deze keer was het een zware geluid. Het leek wel of hij in de gang was. Master Chief trok zijn hand wapen, en liep kalmpjes naar het deur. Hij opende die langzaam, maar voor dat hij het wist smeet de monster de deur open. Master Chief vloog in een lange bocht naar achter, toen hij bijkwam zag hij hoe de monster zich voort maakten.
Met een open mond keek Master Chief toe, er zou zich een dilemma plaats vinden die Master Chief eens en voor altijd zal veranderen. De flood die voor hem stond was de Arbiter, het ziet er naar uit dat ze hem in zijn slaap hebben overgenomen. In de ogen van deze nieuwe Arbiter is alleen nog maar de dood te zien. Master Chief kon niks anders doen dan zijn enige vriend te vermoorden. Het was of hem, of zijn vriend; die keuzen was snel gemaakt.
Met een paar gerichten kogels wist Master Chief de benen de blesseren van de flood. Hij lag daar, zo hulpeloos; dit was de eerste keer dat hij een flood zo zag. Maar het is de flood niet, wat hier ligt is zijn vriend. Master Chief leunde over het lichaam van de Arbiter dat zicht niet kon aanpassen aan de manifestatie van de flood. Hij keek echter wel recht in Master Chief's ogen.
''Dood Me, Neem mijn zwaard Spartan. En beloof me dat je wraak zult nemen.'' De flood sporen leken nu helemaal over zijn lichaam te zijn. De mond van de Arbiter ging open, alleen maar om de vuiligheid van de flood te tonen. Master Chief wist wat hem te doen stond, hij zwoor in zichzelf om de Covenant te vernietigen. Met de hand wapen op de hoofd van de Arbiter gericht, trekt hij met spijt de trekker over.
''Het spijt me''
Master Chief liet een harde schreeuw van pijn en verdriet los, maar wie zou hem horen. Hij was weer alleen, de computer achter hem piepde in een onbekend manier.
''Indringer alarm, er is iemand op deze verdieping van de schip!''.
Master Chief sloot de ogen van de Arbiter, als er nog een flood op deze schip is zal Master Chief hem doden met plezier. Hij keek rond, hij keek rond om de kamer; maar er was niks te zien. Eenmaal terug in de kamer zag hij een man, zijn linker oog gloeide terwijl zijn wapen naast de Arbiter stond. Master Chief wist niet wie dit was, of wat hij hier deed.
De Arbiters lichaam begon wel weer normaal te worden, de flood sporen leken helemaal verdwenen. Na deze vertoning, stapte Master Chief naar de man op, zijn wapen nog gericht op zijn hoofd.
''Ik heb gedaan wat ik kon, zijn lichaam is schoon. Het leven kan echter niet worden terug genomen, zijn leven heeft hij als verrader geleefd. Toch bleek het voor de juiste zaak te zijn, jullie hebben allebei een waardevol leven geleefd. Spartan, Als je de Covenant wil verwoesten zal je kracht moeten krijgen.''
De man bukte voor een seconde, om de wapen van de Arbiter in handen te nemen.
''Neem deze zwaard, en vecht. Zoek voort naar de gene die jouw kracht zullen geven, zoek voort naar de gene die aan jou kant staan; want alleen samen zal iedereen de universum redden.''
Master Chief snapte het niet, maar nam geen twijfel. Hij nam de zwaard over en keek die recht aan, deze zwaard betekent nu alles voor hem. Het reflecteert de Arbiters ziel, zijn passie en zijn kracht. Een moment stilte kwam voor uit de concentratie van de Master Chief, De man die voor hem stond knikte. Een gevoel van haat nam de hart van de Master Chief over, terwijl in dat zelfde moment een gevoel van liefde hem overspoelde. Niet lang daarna verscheen er een wit licht, deze verdween al snel toen Master Chief zich weer concentreerde op de omgeving. Hij blijkt nu helemaal ergens anders te zijn. Op een bord niet ver van hem stond een plaats naam.
Welkom in Castarof, De mooiste plek in de Forbidden Kingdom. Eronder stond in bloed gesmeerd, Kill or be killed.
W00T! Halo! x3
Jij schrijft echt gaaf, snel verder?