FanFic.nl

Cogito Ergo Sum

Hoofdstuk 10.1

Romeo duwde nog een rek kleding aan de kant en vervolgde zijn weg naar de uitgang. De tochtige gangetjes waren donker en af en toe kwam hij een danser tegen die zich snel klaar ging maken om te werken. Buiten rilde Romeo even en hij trok zijn leren jack dicht om zich heen. Daarna begon hij, voorzichtig zodat hij niet uit zou glijden, naar de andere kant van het pand te lopen. Meteen zag hij waar hij naar zocht. Een zwart harige jongen leunde tegen de koude, met ijs bedekte muur. "Hey," zei Romeo zacht en hij stopte op een paar meter bij de jongen vandaan. De jongen keek geschrokken naar hem op, maar hij ontspande niet toen hij Romeo zag. "Je bent zenuwachtig, niet waar?" vroeg Romeo hem voorzichtig. Haru knikte en hij nam diep adem. "Maar ik kan je nu niet laten stikken. Dat kan ik je niet aandoen," mompelde hij. Romeo knikte en maakte een gebaar dat Haru hem moest volgen.

Samen liepen ze om het gebouw heen, Haru zo'n twee meter achter zijn vriendje. Voor een vieze, ijzeren deur bleef Romeo even wachten. "Oh, en even onthouden: Ik heb je vanmiddag pas ontmoet. Toen heb ik je gevraagd of je wilde dansen vanavond en je stemde in, oké?" Haru knikte en stelde verder geen vragen. Romeo overwoog even of hij een kus op Haru's lippen moest drukken om de arme jongen een beetje te kalmeren, maar hij deed het niet. Het risico was te groot, bedacht hij. In plaats van Haru's lippen te kussen opende hij de deur en liepen de twee jongens naar binnen. Haru vond het sfeertje dat er hing gelijk al verschrikkelijk, en hij had steeds meer de behoefte om weg te rennen. Maar hij volgde Romeo gehoorzaam door alle gangetjes en kamertjes, tot ze uiteindelijk in een kleedkamer-achtige ruimte kwamen.

"Kleed je hier maar om," zei Romeo kortaf. Haru keek even op van de kortafheid van zijn vriendje, maar daarna gehoorzaamde hij maar. Hij wist tenslotte wel waarom Romeo zo deed. Als ze wisten dat Romeo en Haru wat hadden zou dat zijn reputatie kunnen schaden, Haru in gevaar kunnen brengen en nog vele andere gevolgen met zich mee kunnen brengen. Haru keek om zich heen om te zien wat precies de bedoeling was. Hij deed maar gewoon precies wat hij een andere jongen zag doen. De jongen trok zijn shirt over zijn hoofd, Haru trok zijn shirt over zijn hoofd. De jongen deed wat eyeliner op, Haru deed wat eyeliner op. De jongen kamde zijn haar, Haru kamde zijn haar. Haru had geluk dat de jongen met zijn rug naar hem toe stond, daardoor had de jongen met het bruine haar niet door dat Haru naar hem keek. Dat was totdat de jongen zich omdraaide en Haru zijn blik niet snel genoeg kon afwenden.

"Ehm.. Ik.. Ehm.. Ben.. Was- was jij niet met Shin in de club?" zei de jongen na Haru een tijdje aangestaard te hebben. Haru draaide zich weer naar de jongen en hij glimlachte flauwtjes toen hij zag dat het de danser was waar zijn beste vriend Shin helemaal gek van was. "Ja. Strify, zeker?" Strify knikte en zijn blonde en bruine lokken dansten om zijn strakke kaaklijn. "Mag ik vragen wat je hier doet? Als je een vriend bent van Shin hoor je niet thuis in een club," zei de nieuwsgierige half-brunette. Haru grinnikte. "Jij bent toch ook een vriend van Shin?" Strify trok een mondhoek op. "Goed punt. Maar weet Shin dat je hier bent?" zei hij rustig. Haru schudde zijn hoofd en ineens greep paniek hem bij de keel. "Nee. Ik wilde het hem vertellen als ik hem ook ging waarschuwen dat het gevaarlijk was om bij jou te zijn, maar ik kon hem vanmiddag niet vinden en.. Zeg het hem asjeblieft niet," ratelde Haru smekend. Strify keek hem met grote ogen aan en een stilte viel.

"Je wilt dat ik lieg tegen Shin?" zei Strify langzaam. "Nou, ehm," begon Haru, "Laten we zeggen: 'Don't ask, don't tell'." Strify nam diep adem. "Ik weet het niet.." Haru keek de half-brunette smekend aan en Strify beet zacht op zijn lip terwijl hij nadacht. "Oké, dan. Maar als hij het vraagt lieg ik niet!" zei Strify waarschuwend. Haru knikte snel, wetende dat hij het niet voor elkaar zou krijgen om Strify te laten liegen tegen Shin.

"Het is tijd!" riep iemand door de kamer en alle dansers verzamelden zich bij de deur. "Let the show begin," zuchtte Strify vermoeid en hij keek schuin naar Haru. De zwart harige jongen knikte en nam diep adem.

Hij was bang, maar het was een opoffering die hij moest maken.

Voor Romeo.

Zijn Romeo.

Reacties: