FanFic.nl

Met Masker...Harry vs Draco

Met Masker...(HP/DM) V

Eenmaal in de Wegisweg kwam ik erachter dat mijn stemvervormer niet aanstond.
Shit! Vandaar dat mensen me zo snel herkenden. Dat was niet de bedoeling.
Onopvallend zocht ik naar het knopje achterop m’n rug.
Tot mijn grote ergernis kwam ik erachter dat dat ding was afgezakt, ik kon er niet bij.
Draco vertelde over Zweinstein. Dingen die ik al had gelezen, maar ik liet hem maar praten anders zouden er de hele tijd pijnlijke stiltes zijn. Ik zag dat hij me niet aan durfde te kijken. Hij was bang voor me. Dat was duidelijk.

Nadat we bij Olivander waren geweest, hadden we alles wat we nodig hadden en gingen we naar het station. ‘We moeten naar perron 93/4.,’ legde Draco me uit.
‘…93/4? Dat bestaat toch niet?,’
‘O jawel.’ Draco grijnsde. Hij was wat losser geworden, gelukkig.
En ik moest toegeven dat hij best een leuke jongen was.
Maar dat was ik niet gewend. In onze stam zaten alleen maar van die lelijkerds met kwijl aan hun kin en uitpuilende ogen.
Brrr!
‘Daar moeten we wezen.,’ zei hij en hij wees naar een van de stenen pilaren.

‘Dat meen je toch niet?,’ mompelde ik toen Draco door de muur verdwenen was.
Ik keek een beetje om me heen of niemand het gezien had, maar alle mensen liepen gewoon door. Alleen in de verte zag ik 2 jongens en 1 meisje aan komen lopen met dezelfde karretjes als Draco en ik hadden. Een van de jongens had een bril op en bruin haar. De ander leek van veraf nogal een sulletje…maar ook best schattig met dat rode haar.
En het meisje had krullend rood/bruin haar en was druk aan het praten over hoe geweldig dit jaar wel niet zou worden zonder Hij-die-niet-genoemd-mag-worden.
Jup! Die gaan ook zeker naar Zweinstein.
‘Ga jij maar eerst, Hermelien.,’ de jongen met het rode haar gaf het meisje, dat blijkbaar Hermelien heette, een duwtje richting de muur.
‘Ron, als je gewoon kalm blijft en récht op de muur afgaat, kan er niks gebeuren!’
‘Hoe weet jij dat nou?’ riep de jongen met rood haar, een beetje bozig.
Het meisje zuchtte en rende op de muur af met het karretje en verdween.
‘O ja, ik was even vergeten dat je í¡lles weet!’ riep Ron haar na…maar of ze het hoorde. De jongen met de bril gaf hem een schouderklopje en verdween ook door de muur.
Ik grinnikte toen Ron een blikje, dat op de grond lag, een trap gaf.
Ik pakte mijn karretje en rende, nog een beetje twijfelend, door de muur. Draco vroeg zich vast af waar ik bleef.

‘Daar ben je! Kom mee, de trein vertrekt over een minuut!’ Draco greep mijn arm en we renden snel naar de…Zweinstein Express las ik op een bordje. Typisch.
‘En mijn spullen dan?’
‘Daar word voor gezorgd. Hopelijk vinden we nog een plekje.’ hoorde ik Draco mompelen die inmiddels mijn arm had los gelaten.
In een van de coupes zag ik Hermelien, Ron en brillenmans zitten en er was nog wel plaats voor 2 mensen.
‘Héé, misschien kunnen we hier nog wel bij.’
Draco draaide zich om en ik wees naar de coupé waar de drie…vrienden zaten.
Draco keek door het raampje. ‘Nou dat lijkt me niet zo…’
Voor dat hij zijn zin af kon maken, had ik het deurtje al verschoven en gevraagd of er nog 2 bij konden.

‘Eh, tuurlijk.’
Ron en Hermelien keken me een beetje raar aan.
Ik schudde hun handen en stelde me voor.
‘Ik ben Hermelien en dit is Ron.’
‘Weet ik.’
Ik draaide me om naar de jongen met de bril om naar zijn naam te vragen.
‘Ik ben Harry, Harry Potter.’
Daarna keken ze allemaal naar Draco, met een vijandige blik en Draco keek net zo giftig terug.
Ze waren duidelijk geen vrienden van elkaar.


Met Masker.

Reacties: