FanFic.nl

Drugs VS Love

Hoofdstuk 1: Just another Monday

POV Vivian

Ik schoof de gordijnen opzij en kneep mijn ogen tot spleetjes.
Het ochtendlicht vulde mijn kamer. Dromerig bleef ik naar buiten staren.
Het was maandag en ik had de eerste twee uur gym. Iets waar ik dus echt niet van houd.
Ook al zijn de lessen niet zo erg, ik blijf liever stil achter in een lokaal zitten.
Slaperig vertrok ik naar de badkamer en maakte me klaar voor de vervelendste dag van de week.
‘Alsjeblieft, Vivian. En veel plezier hè?’ Zei mijn vader. Hij gaf me mijn broodtrommel en ik stopte hem in mijn tas. Ik geef toe, die is veel te groot. Maar ik kan anders echt niet mijn boeken kwijt. Ik heb ook geen kleine Eastpack…
Ik zei mijn moeder gedag, die zich nog aan het optutten was.
Ik heb geen broer of zus. Iets wat ik eigenlijk wel jammer vindt, ik voel me soms verkeerd begrepen in dit huis.
Ik reed naar school en onderweg pikte ik Floor op, mijn beste vriendin. We kennen elkaar sinds de brugklas en zijn vanaf dat moment onafscheidelijk geweest.
Op school aangekomen sjokten we naar de gymzaal.
Onderweg kwamen we Dave tegen. Floor noemt hem altijd pretbek, omdat hij altijd stomme grappen uithaalt. Hij zag er moe uit.
Ik schonk hem een glimlach en liep samen met Floor naar de meidenkleedkamer.


POV Dave

Ik sprong uit mijn bed.
De eerste twee uur gym! Gym was mijn lievelingsvak, ik wilde later gymleraar worden. Ik keek op de klok. Shit, ik had nog maar tien minuten.
Gauw propte ik een boterham in mijn mond en gaf mijn zusje een zoen op haar wang.
‘Goed je best op school doen hè Noah?’ Zei ik. ‘Moet jij nodig zeggen.’ Zei mijn moeder knorrig. Ze zat tegenover Noah. Ze had haar ochtendjas nog aan en had grote wallen onder haar ogen. Ze zal wel de hele nacht hebben gehuild.
Sinds de scheiding, is ze nooit meer dezelfde moeder geweest. Mijn vader ging ervandoor met een jonger grietje. Na de scheiding kon ik me niet meer concentreren op school en bleef zitten. Ik raakte in een depressie, leefde alleen nog maar voor Noah.
Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen, om haar ook nog naar een begrafenis van haar broer te sturen.
Ik zocht mijn troost in drugs… Tot grote teleurstelling van mijn moeder.
Gelukkig weet Noah er niets van af, ik schaam me ervoor.
Vrienden heb ik niet. Niet meer. Ze noemen me allemaal vriend, of beste vriend, maar toen ik in de put zat, waren hun er niet om mij eruit te halen.
Door te sporten kon ik mijn gedachten laten gaan, en even nergens meer aan te hoeven denken.
Ik fietste op full speed naar school. Ik deed de deur open en het toneelstuk kon beginnen.
‘He! Dave! Alles goed, maat?’ Vroeg een jongen. Ik wist zijn naam nog en eens.
Ik was best populair, al zeg ik het zelf. Bijna iedereen kende mijn naam.
‘Ja, goed man. Maar ik ga ik moet gymmen. Doei!’ Leugens, allemaal leugens.
Het ging helemaal niet goed.
Ik liep naar de gymzaal. Onderweg kwam ik een meisje tegen, ze zat bij mij in de klas.
Hoe heette ze nou ook al weer? Ze is altijd zo verlegen. Ze ziet er wel aardig uit.
Ze liep naast haar beste vriendin, ik wou dat ik die had.
Gym ging te snel voorbij. Voor ik het wist, zat ik in het economielokaal.
‘Dave, zullen we het volgende uur eventjes gaan snuiven?’ Vroeg Yoran.
Ik ken hem van de Coffeeshop, ik houd hem maar te vriend. Van hem krijg ik gratis drugs.
Ik knikte ja, ik voelde me al wat slapper worden.

POV Vivian
Gym viel deze keer wel mee. We gingen boksen.
Yoran en Dave sloofden zich hevig uit. Ze waren allebei blijven zitten. Ze zien er nou ook niet echt uit, als mensen die een studieboek openslaan.
Na economie, had ik een tussenuur. Ik ging maar even naar de stad, ik wilde nog een boek uit de bibliotheek huren.

Reacties: