FanFic.nl

When everything is made to be broken {de Hongerspelen}

1.3

Stan
Ik keek om me heen. Ik hoopte maar dat ik het zou worden, de rest had geen schijn van kans. Natuurlijk kan ik vechten! Duh, ik ben sjouwer in een electronica fabriek, dus ben ik sterk.
Kijk, als een van die kleine 12jarige opdondertjes zou worden getrokken, dan hadden we verloren. Natuurlijk. Ik keek geïntereseerd naar de donkere vrouw, met haar dat in 5 vlecten zat. Ze kondigde de mentors aan:
Bij de jongens Sigrid, een roodharige, lange man met een baard. Hij had drie jaar geleden de spelen gewonnen, hij had het afgelegd tegen Sayé, het meisje uit 11. Hij had haar afgemaakt door met een scherpe stenen, haar te bekogelen. Sayé had op haar beurt geprobeert met een blaaspijp Sigrid te doden. Maar Sigrid had het gewonnen.
En daar was toen Liz als meisjesmentor. Ze had nog altijd een litteken over haar linkeroog van het mes dat de tribuut uit 4 had gegooid. Ze had het ternouwerdnood overleefd, maar de tribuut uit 4 was gedood doordat hij, heel stom, een mes had gegooid, maar dat was teruggekest, en dat mes had hem dwars door zijn oog geboord. Dood dus.

De vijf-vlechten-vrouw riep: 'Jongens eerst, de dames gaan altijd al voor!' Het publiek lachte. De Vrouw stak haar hand in de jongensbak, bij ons geen bol, en grabbelde even, alsof ze moeite meost doen om een papiertje te pakken.
'ah, HEbbes!'riep ze, en ze las het papiertje: 'Stan Heartless.'YES! Dat was ik. Met opgeheven hoofd stapte ik zelf verzekerd naar voren. Ik ging naast Sigrid staan, die me op mijn schouder klopte, en zei: 'Zo mag ik 't zien Stan, zo mag ik 't zien. Zelfverzekerd. Niet bang voor de dood.' Hmm.. Dat klonk alsof hij er niet al te veel vertrouwen in had...

Esmé
Tsjj, wat een kwal was die Stan. Ik zag hoe Gyliah, zo heette de vrouw die de namen trok, hem de hand schudde, en hoe hij naast Sigrid ging staan. Mijn ogen focusde zich op de bol me tmeisjesnamen. Tussen die 150 namen zat mijn naam. Gyliah stak haar hand in de bak, en trok.
'Esmé Younger,' Shit. Dat was ik. Shit shit shit shit shit shit shit shit shit. Ik stond op van mijn stoel, ja we mochten hier tijdens de boete zitten, en liep naar voren. Ik werd ook gefeliciteerd, ik vroeg me af waarmee, met mijn dood?, en ik ging naast Liz staan.
Er waren geen vrijwilligers.
En ik was tribuut. Samen met Kwal Stan.

Reacties: