FanFic.nl

wir könnten mehr als nur ein Wort sein

unicorn kid - supermart

"SMIEN! BEN JE BIJNA KLAAR!?"
zuchtend bekeek ik mezelf nog eens in de spiegel en trok mijn korte jeans rokje recht.
ik deed mijn botten aan die eindigden in een naaldhak en liep dan zo naar beneden waar Franky ook zat.
"eindelijk, je ziet er goed uit schatje"
zei hij met een grijns en gaf me een kus op mijn mond.
met zijn arm rond mijn middel liepen we naar de auto waarin Joyce en Timo al zaten te wachten.
"ziet er mooi uit joyce!"
zei ik lachend en gaf haar een kus op haar wang.
"dankje, jij ook"
zei ze nu met een knipoog terwijl de limo verder reed richting de tokio hotel fan party.
ik bekeek me zelf nog eens goed,
mijn zwarte haren op een hoge staar waardoor het voorste stukje nog altijd schuin over mijn ogen lag en langs elke kant een stukje meeviel met mijn gezicht.
met mijn witte topje zonder bandjes zag ik er best gemeen uit, en zelfingenomen, maar dat was ik ook bij mensen die ik niet kende.
door het dromen had ik niet gemerkt dat we waren aangekomen, maar vanaf ik zag dat franky mijn hand nam en me mee trok uit de auto had ik het door.
vrijwel meteen werden foto's getrokken, honderden flitsen gingen af terwijl we over de rode lopen naar de ingang liepen.
hand in hand liepen we naar binnen en meteen kwamen alle meisjes in de zaal Franky en Timo hun richting uit.
net op tijd trok ik Joyce mee naar de bar, of anders zouden ze ons gewoon omver gelopen hebben.
"twee martini's"
zei Joyce terwijl de barman ons glimlachend aankeek.
ik zette me op een bar kruk en keek de zaal rond, overal zag ik meisjes met tokio hotel kleren aan, die maar niet konden ophouden met foto's trekken.
lachend schudde ik mijn hoofd en keek JOyce lachend aan.
"die domme kleine puber fans leren het ook nooit"
hoorde ik haar lachend zeggen waardoor ik mijn tanden bloot lachte.
ik zag hoe ze een pakje sigaretten omhoog hield en meteen nam ik er één uit en stak die aan.
het geluid van gillende pubers vulde de zaal nog meer dan voorheen en ik keek opzij, alles werd verklaard toen ik zag hoe Tokio Hotel binnenkwam.
"pfff, een martini aub"
ik keek opzij en zag hoe een meisje van rond de negentien aan de bar stond, ze was niet zoals al die andere pubers, zij zag er normaal uit en niet wannabe emo, ze was zichzelf.
"hej, moeten jullie niet naar Tokio Hotel, ze zijn namelijk net aangekomen."
zei ze vriendelijk maar ik schudde mijn hoofd.
"ik ben Smien, de vriendin van Franky van Panik, en dit is Joyce, de vriendin van Timo. we zijn hier niet echt voor tokio hotel."
zei ik en schudde haar de hand.
"eindelijk normale mensen hier."
vragend keek ik haar aan.
lachend vertelde ze.
"nou, ik ben Julie, de vriendin van Bill"
meteen begon ik te lachen en nam een slok van mijn martini.
"nou, dan ben je niet de enige met het probleem van de gillende pubers"
zei Joyce en keek Richting Timo en Franky die omringd waren met fans.

Reacties: