FanFic.nl

Een appartement in Berlijn.

3.

Nikki pov.
O mijn god, Bill is echt knap. Ik hoop dat ie naast ons komt wonen. Carmen heeft door dat ik naar hem staar en geeft me een duw. “Hé wat?”� vraag ik uit mijn gedachte. Als de serveerster onze patat komt brengen valt Bill meteen aan. Ik begin te lachen en hij kijkt me vragend aan. “Nou je zei dat je geen honger had, dat je maar een beetje wou.”� Lach ik nog meer. Want Bill schaamt zich en word vuur rood. “Ja sorry, ik durf der niet voor uit te komen dat ik veel kan eten.”� Lacht hij een beetje scheef naar me. “Billie toch, ik vind je zo lief.”� Zeg ik en wrijf door zijn hanenkam. “Nikki, we moeten zo wel weer terug. Want we moeten ook nog even eten kopen, en koken.”� Lacht Carmen. “Nou dat HOEFT niet, want jullie gaan vanavond gewoon na dat we bij jullie buren hebben gekeken, gaan we uit eten! Hoe vind je die.”� Lacht Tom. “TOF! Lijkt me leuk bedoel ik.”� Lacht Carmen een beetje moeilijk. Maar Tom ziet dat ze moeilijk lacht, en kijkt haar lief aan. “Wat ben je schattig als je zo lacht.”� Zegt Tom, en slaat een hand voor zijn mond. “Dat wou hij dus niet hardop zeggen, Haha.”� Lacht Bill Tom uit. “nou zullen we gaan, dan kunnen jullie meteen ons appartement zien. En als je het leuk vind die andere kopen. Naast onze.”� Zeg ik als Bill uitgelachen is. “Oké, laten we gaan.”� Carmen pakt haar spullen en lopen richting de auto. Tom pakt der hand vast, en ze begint te blozen. Bill slaat een arm om me middel. Ik vind het spannend, want we kennen elkaar net een uurtje of 2.

Carmen pov.
O mijn god! Dé Tom Kaulitz houd mijn hand vast! Nikki lacht gelukkig, zelfs haar grootste idool houd haar vast om haar middel. “Hoe zijn jullie hier gekomen?”� vraagt Bill aan ons. “met onze auto? We zijn 19 hoor. Haha.”� Lach ik. “Ja, Bill we zijn 19. Haha.”� Lacht Nikki mee. “Oké, wij zijn gebracht. Kunnen we met jullie mee rijden?”� vraagt Tom mij heel schattig. “Tuurlijk!”� lach ik. En Tom staat even stil en kus me zachtjes op me mond. Dat zag ik niet aan komen, dus kus hem zachtjes terug. Als ik naar Nikki kijk, zie ik haar uitgebreid kussen met Bill. Dus ik laat me ook gewoon gaan. “Laten we door lopen.”� Onderbreekt Bill ons. “Ja, goed idee.”� Zegt Tom, en we lopen verder naar de auto. “Ik rijd wel.”� Zegt Nikki en pakt de sleutels uit der tas. “dan kom ik naast je zitten.”� Antwoord ik snel. Als we bij de auto aan komen kijkt Tom zijn ogen uit. “Wow is dit jullie auto?”� “nee, die daar naast staat.”� Legt Nikki uit. “Oh oké.”� Hij ziet een Opel corsa. “Haha.”� Lacht ik,”�dat is onze auto niet. Dit is onze auto.”� En ik wijs naar de Audi R4. “Wow! Die is zo mooi!”� zegt Bill. Ik en Nikki beginnen keihard te lachen. Om de reactie van Tom en Bill. “Hoe komen jullie daar aan!”� vraagt Tom. “Oh gewoon, gekregen van onze ouders.”� Lachen Nikki en ik.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.