FanFic.nl

Een appartement in Berlijn.

8.

Tom pov.“Hallo met Carmen. Ik en Tom gaan naar Magdeburg, want ze hebben vandaag de sleutel al gekregen.”� “Oké, hoelaat zijn jullie terug?”� “rond een uur of 6 í¡ 7 uur Tom?”� “ja zoiets”�antwoord ik van veraf. “Oké, dan zijn wij ook wel terug. We kunnen natuurlijk ook gewoon thuis eten, dat haal ik en Bill wel wat.”� “Ja is goed. Tot vanavond”� dan hang Carmen op. “Kom, ik heb een taxi besteld”�. * Ding Dong* ik doe open en zie de makelaar staan en geef haar een hand. Ze geeft me de sleutel en de papieren van het huis, en vertrekt meteen weer. “Zo we kunnen gaan.”� Carmen loopt de deur uit en draait hem op slot. T is lang geleden dat ik in de auto heb gezeten op weg naar Magdeburg vanuit Berlijn, ik vraag me af wat me broertje aan het doen is. We stappen de taxi en Carmen zoekt wat in der tas. “Mogen we in de taxi roken denk je?”� vraagt ze, dit had ik niet verwacht. Ze haalt een pakje sigaretten uit der tas. “ik vraag het wel, Meneer mogen we roken in de taxi?”� “Tuurlijk ga je gang.”� Carmen pakt meteen een sigaretje, “shit ben me aansteker vergeten.”� Ik zoek in mijn broek zakken om dat ik zeker weet dat ik der één voor der heb, omdat Bill hem gekocht heeft. “Hier, heb je der 1 en houd maar.”� “Tom & Bill Kaulitz 1989”� leest ze. “Leuke aansteker.”� “Dankje”�, ik zoek in mijn kontzak mijn sigaretten en bedenk dat ik ze op de keukentafel had neer gelegd nadat ik aan de telefoon zat. “Heb je misschien een sigaretje voor me? Mijn liggen op de keukentafel.”� Carmen biet me der 1 aan en ik rook hem op.

Weer terug bij Nikki en Bill. -Bill pov.
“Ze zijn jullie spullen aan het halen in Magdeburg, en dan zijn ze over 3 uurtjes terug.”� “Oké, dan hebben wij nog tijd zat samen om flink te winkelen.”� Hoe ik dat zei, vond ik dat ik gay klonk, “Sorry, ik ben niet homo hoor, misschien kwam dat wel even zo over.”� “Nee hoor, mijn neef is homo en die praat heel anders, en heeft een hondje. Je wilt niet weten hoe die heet.”� Lacht ze lief. “Nou, mevrouw vertel het me.”� “dat wil je niet!”� “Jawel! Zeg maar”� “Oké, Gustav Schäfer.”� Ik begin hard te lachen. “Hoe dat zo?”� “Nou, Schäfer betekent in het Nederlands Herdershond. En dat is het ook, vandaar.”� Ik begin nog harder te lachen. Ik zie dat Nikki rood word dus ik hou snel op. “Sorry, het is gewoon grappig.”� “Geeft niet, ik heb vroeger vissen gehad. En die namen wil je ook niet weten.”� “Nou als we dan toch bezig zijn kan je die ook wel meteen zeggen.”� “Oké ze heten: Bill,Tom,Georg,Gustav, Nena,Geisterfahrar, Humanoid en als laatste Alien. Ze hadden echt veel namen, ik kon der 2 nooit uit elkaar houden. Raad maar wie.”� “visje Tom en ik zeker?”� “Ja Haha.”� Lacht Nikki, ik vind het zo lief als ze lacht dus trek der iets naar me toe.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.