FanFic.nl

Leugens en gedachten

11

In stilte verstrijken enkele minuten die ik doorbreng in de beschermende armen van mijn broer. Heel even kan ik genieten van dit moment, doet het me denken aan hoe hij me altijd beter liet voelen als ik ergens mee zat. Even is hij voor mij weer gewoon mijn tweelingbroer, die weet en begrijpt wat ik meemaak en voel. Helaas duurt het niet lang voor ik er weer van bewust wordt dan die tijd waarschijnlijk voorbij is. Ooit zal ik de grens waarvan ik dacht dat ik hem nooit te zien zou krijgen moeten oversteken. Nooit heb ik eraan gedacht om iets met hem te doen dat verder gaat dan broederliefde. Het idee om Tom te kussen is nog nooit in me opgekomen, en geeft me nu nog kippenvel. Het is een grens die ik niet oversteken wil, want ik weet dat ik dan niet meer terugkan, terug naar de broederband die we hebben. Het is als vertrekken naar een andere planeet, om daar als eerste een mogelijk prachtig leven op te bouwen, maar wetend dat je de aarde nooit meer zien zal en dat je er alles achter moet laten. "Gaat het weer?" Drie woorden verbreken de stilte en laten ook mijn gedachten vervagen. Ik kijk wat omhoog en kijk in het enige gezicht op aarde dat zo hard op het mijne lijkt. Opnieuw valt de snee op zijn wang me op, de snee die ook ik heb, alsof God wil dat ik niet vergeet dat hij mijn broer is en dat wat ik doe idioot is. Ik lach en de kleine haartjes in mijn nek gaan rechtstaan wanneer ik een warme adem iets te dicht in mijn gezicht voel. Met ingehouden adem en versnelde hartslag voel ik een tweede ademzucht, dit keer nog dichter bij mijn gezicht.
De grens, hij nadert. De grens die je maar een keer oversteken kan, je kan niet terug. Je kan niet terug naar wat je had, je moet het doen met wat je gecreëerd hebt. Het is gedaan, nooit meer zal ik Tom gewoon als mijn broer kunnen zien, het klein beetje normaalheid dat nog van mij over was verdwijnt, geen kans meer om terug te keren. Met gesloten ogen wacht ik bang af, ik wil het helemaal niet, maar ik durf niet reageren.
Een hartslag ontbreekt op het moment dat de glazen schuifwand van de kamer opengeschoven wordt. Inwendig zucht ik opgelucht als mam de kamer binnenkomt, en net zoals het kippenvel onder mijn trui dat verschijnt als Tom zijn lippen uiteindelijk op mijn wang terechtkomen, merkt niemand het. "Jullie zouden eens moeten weten hoe schattig jullie samen zijn."
"Ik ben niet schattig." Vuur ik meteen terug, maar Tom trekt me gewoon dichter tegen hem aan.
"Tuurlijk ben je dat wel." Nu wordt ook mijn rug bedekt met kleine heuveltjes.
"Lieverd, hoe gaat het nu met je? Heb je nog veel pijn?" Ja, alsjeblieft, leidt zijn aandacht van mij af!
"Het valt allemaal wel mee. Maar ik krijg nu ook een gigantische hoeveelheid aan pijnstillers wat me best," door een geeuw moet hij zijn zin even onderbreken "slaperig maakt."
"Ik begrijp het, als je wil dat we gaan moet je het zeggen."
"Nee, ik ben blij dat jullie er zijn. Dan moet ik tenminste niet de hele tijd naar dat irritante gepiep van mijn hart luisteren." Mam lacht, komt naast het bed staan en streelt over zijn hoofd.
Na een half uur bijpraten, beseffen van hoeveel geluk we gehad hebben, grappen vertellen en nog zulke dingen merk ik dat Tom ondertussen in slaap gevallen is. Ik laat mijn blik over zijn lippen glijden en bij het ijzeren staafje in zijn lip blijft hij hangen. Hoe zouden ze eigenlijk proeven? Al vele meisjes weten het, en eigenlijk wil ik het niet weten, het is gewoon, nieuwsgierigheid.
"Bill, kom, hij heeft rust nodig, we gaan." Ik knik, kijk nog even naar mijn broer en ga dan samen met mijn moeder het ziekenhuis weer uit.

[reacties??]

Reacties:

xNadezhda zei op 3 maart 2010 - 17:29:
Ten eerste: Bill, jij bent wél schattig! Durf eens te beweren dat je dat niet bent en ik kom het je eens goed inprenten!

Ten tweede: PQ be right, die grenzen zijn echt goed beschreven. ^^

Ten derde:

Hoe zouden ze eigenlijk proeven? Al vele meisjes weten het, en eigenlijk wil ik het niet weten, het is gewoon, nieuwsgierigheid.

Gewoon nieuwsgierigheid? Yeah right!

Trouwens, moet hier niet [TC] achter staan? Als in: Leugens en gedachten [TC], aangezien dit toch wel heel erg naar twincest nijgt. x'D
Just a question. ^^

<3

JoLiEnNnN zei op 3 maart 2010 - 17:03:
mooi !!!!
je schrijft massas mooi . en beschrijfd alles mega goed
snel verderr !!
xx

PumpkinQueen zei op 3 maart 2010 - 15:56:
Aw~ Weet je dat je die grenzen mooi beschrijft? =)
En het "Ik ben niet schattig" gedeelte doet me denken aan een bepaald iemand... -staart-
Snel verder~ =D