FanFic.nl

Nog geen titel, geschreven door Sunrise & Sunset

Anne, hoofdstuk 2.

Eigenlijk, als je het positief wilt bekijken, is natuurkunde best wel grappig. Ik bedoel, als je even om je heen kijkt: Koen, Melanie en Bas liggen te slapen, Sarah en Casper zitten te smsen, Erik was een of ander spelletje op zijn mobiel aan het spelen, Hanna en Yvonne deden iets wat op galgje leek, en zo zat niemand op te letten, er was niet eens iemand die ook maar naar van Venkel kéék. Ja, Lina, maar die had ook niet echt iemand om mee te praten, alleen Daan, maar daar wí­l niemand mee praten. Het is zo’n nerdje met een bril, krullen die alle kanten op springen en een enórme buitenboordbeugel, maar die er toch ‘bij wil horen’, en dat doet ‘ie door zich lam te zuipen en zoveel te blowen dat zijn oogwit helemaal geel is geworden. Verder scheldt hij iedereen zonder ook maar één kleine simpele reden uit. Niet de leukste persoon om mee te praten dus. In tegenstelling tot Daan lijkt Lina me best aardig, maar daar denkt Karen blijkbaar heel anders over, want toen ik aan haar vroeg of we aan het eind van de les aan Lina konden vragen of ze tijdens tekenen bij ons wilde komen zitten, kreeg ik een afkeurende blik alsof ze kleding moest kopen in een tweedehandswinkel als antwoord. Daar verschillen we ook weer in. Zij móét alles van merken hebben, die minstens vijf keer zo duur zijn als kleding bij de h&m, terwijl mij de prijs niet zo veel uit maakt, soms koop ik een broek van 40 euro, soms een van 100, dat verschilt. Als hij maar gewoon goed zit, denk ik dan. Als dan eindelijk de bel gaat, springt iedereen op om nog net niet het lokaal uit te rénnen, weg van van Venkel. 'Pff, ik heb het gevoel alsof we al mí¡í¡nden geen weekend en vakantie meer hebben gehad,' moppert Karen. Stiekem moet ik wel een beetje om d'r lachen, want dit is de eerste dag na de kerstvakantie, dus we hebben net twee weken vakantie en moeten nog 6 uur om deze dag alleen al door de komen, en de volgende vakantie duurt nog iets van tien weken of zo. 'Naja, nu hebben we een tussenuur, en daarna tekenen, dus dat valt dan weer mee..' probeer ik haar te bemoedigen. Maar bij Karen is het glas altijd half leeg, dus ik krijg een soort brom als antwoord. Met de hele klas lopen we naar de bakker, dat is een soort ritueel geworden: als het ook maar even kan elk tussenuur met z'n allen naar de bakker om een broodje te kopen. Ook al is het pas 10 uur. Bij de bakker aangekomen merk ik op dat Lina er niet is. Waar zou ze zijn, ze weet de weg in school nog niet eens..

Reacties:

xEmma zei op 4 maart 2010 - 19:51:
LeukLeukLeuk!
Ik vind Anne wel cuwl
Ik ga nu Lina POV lezen (=
snel verder?
Xx