Hoofdcategorieën
Home » Overige » Nog geen titel, geschreven door Sunrise & Sunset » Anne, hoofdstuk 3.
Nog geen titel, geschreven door Sunrise & Sunset
Anne, hoofdstuk 3.
Ik sta op en besluit haar te gaan zoeken. 'Wat ga je doen?' vraagt Karen, terwijl ze me aan mijn arm weer naar beneden trekt. Volgens mij weet ze al wat ik wil gaan doen, maar toch. 'Even kijken waar Lina is, iedereen heeft d'r zomaar achtergelaten terwijl ze de weg door school niet eens weet,' antwoord ik. 'Arm kind,' zegt Karen, maar het sarcasme spat er vanaf. Als ik de deur opendoe, waait er meteen een gure wind in mijn gezicht. Net als ik de rits van mijn vest iets hoger dicht doe, zie ik een ander meisje met een topje, een broek die tot d'r knieën valt, en teenslippers aan richting de bakker lopen. Echt, als ik alleen al naar d'r kijk lopen de rillingen al over mijn lijf. Daarvoor trouwens ook al, ik ben echt een koukleum. Bij 20 graden celsius krijg ik al kippenvel. Als ik langs school loop, zie ik Lina al in de mediatheek zitten. Slim van d'r, want ja, wat moet je eigenlijk ook alleen in de aula? En een heel uur rondjes lopen is ook weer zo..
Gelukkig is het in de mediatheek wel lekker warm, dus trek ik de rits van mijn vest weer wat naar beneden. Nu ik er over nadenk heb ik eigenlijk alleen maar vesten. En topjes natuurlijk. In de zomer draag ik altijd topjes, en in de winter ook, maar met een vest erover heen. Ik heb eigenlijk geen flauw idee waarom, misschien omdat ik helemaal niet van de winter hou, en daarom de zomer eerder wil laten komen door zomerkleren te dragen ofzo.. 'Heey, welkom op school..', zeg ik voorzichtig, ik ben niet zo'n prater, en al helemaal niet bij mensen die ik niet ken.. 'Hoi..' zegt ze, en ze glimlacht er even bij. Volgens mij weet zij ook niet zo goed wat ze moet zeggen, dus probeer ik een ietwat langer gesprek aan te knopen met haar. 'Kun je de weg hier al een beetje vinden?' vraag ik aan haar. 'Nou, ik was wel even verdwaald..', glimlacht ze verlegen, 'maar daarna kreeg ik van iemand achter de balie een plattegrond van de school, dus toen ben ik maar in de mediatheek gaan zitten, want iedereen was ineens weg. Waar hou jij eigenlijk van? Ik bedoel, doe je aan sport, wat voor muziek luister jij, bespeel je ook muziekinstrumenten? Of lees je liever? Of doe je iets anders..?' Verkeerde inschatting dus. Ze kan praten, niet normaal! Je zou haar bijna kunnen vergelijken met Karen. Naja, alleen bij het praten dan he. Qua uiterlijk lijken ze totí¡í¡l niet op elkaar, dan lijken zij en ik eigenlijk meer op elkaar.. Zij heeft bruin, krullend haar, tot op ongeveer haar schouders. Ik heb ja, hoe noem je dat.. donkerblond of bruin, zoiets is het.., ik weet het eigenlijk niet zo goed, want ik verf het al vanaf mijn tiende helemaal bruin, gewoon omdat ik dat mooier vind bij mijn ogen, want ik heb hele donkere ogen, snap je? 'Uh, nou.. Ik ben eigenlijk niet zo van de sport..' Ik voel dat ik een beetje rood word. Uit de klas ben ik de enigste die niet sport, iedereen doet wel iets aan sport.. 'ik ben meer van de muziek, ik speel vanaf mijn vierde piano,' antwoord ik. 'En jij?' 'Ik hou ook niet zo van sport, en piano vind ik wel een mooi instrument.. Ik kan het ook wel bespelen, maar ik weet niet hoelang al..' Op een fluistertoon gaat ze verder:'ik weet niks meer van mijn verleden..'
Reacties:
Okee.. Ik vond het al best wel scary dat Lina niets van haar verleden weet, maar voor Anne moet dat nog veel erger zijn! Denk je, ik doe een keer sociaal en ga met het nieuwe meisje praten, krijg je meteen zo'n verhaal!
ik ben benieuwd hoe Anne hier op gaat reageren.
Xx