FanFic.nl

~The world around us won't stop turning tonight~

The world around us won't stop turning tonight ~2~

Moe draai ik de deur van het slot en laat de deur achter me dicht vallen. Ik druk op het knopje van de lift, maar er gebeurd niks. “weer kapot zeker”� mompel ik zachtjes. Met het laatste beetje energie en met tig koffers loop ik de trap op, 4 verdiepingen omhoog. Mijn leven is geweldig echt waar, je hoort me niet klagen, maar om 2 uur s nachts na een lange vlucht van 8 uur wil ik net als ieder ander gewoon slapen. En niet tig trappen moeten nemen. Ik had natuurlijk gewoon met mn vader mee kunnen rijden en bij mn ouders blijven pitten, maar ik het Arjan nu al 3 weken niet gezien en wil nou t liefst naast hem in slaap vallen. Arjan en ik hebben nu ruim een jaar, al ken ik hem al langer. Hij is een vriend van de vriend van Corinna. Ook al zegt bijna iedereen dat het niet normaal is dat ik op mijn 19 een relatie heb met iemand die tien jaar ouder is, mijn ouders en vrienden respecteren onze relatie en dat telt voor mij, aan alle andere heb ik schijt. Eindelijk kom ik aan bij de deur van ons appartement. Ik zoek in mn veels te grote tas naar de sleutels en zwaai de deur open, door mn enthousiaste zwaai valt ie vanzelf dicht. Mn koffers laat ik in de hal staan en loop door naar de keuken. Ik schenk een glas wijn in, schop mn schoenen uit en laat me in de bank vallen. Eindelijk thuis denk ik. Ik pak mn ipod, zoek wat rustige muziek uit en doe mn ogen dicht. Opeens trekt Arjan mn dopjes uit mn oren en van schrik gooi ik de wijn bijna over hem heen. “Ik dacht al wel dat ik een inbreker hoorde”� lacht hij vrolijk. “laat je elke inbreker zo schrikken dan?”� “Als ze van mijn wijn gaan drinken, hun schoenen door de kamer schoppen en dan lui op de bank gaan hangen wel ja”� snel doe ik mn ipod uit, zet het glas op tafel en ga wat normaler zitten. Arjan komt er bij zitten en slaat zn armen om me heen, ik nestel me in zn armen en sluit me ogen. “Ik heb je gemist”� fluistert hij zacht in mn oor. Met moeite krijg ik mn ogen weer open en kijk omhoog in zn gezicht. “Ik jou ook, maar ik heb een gigantisch slaap tekort dat nu echt bijgevuld moet worden”� Lachend tilt hij me op een draagt me naar de slaapkamer, hij probeert me nog een beetje slaap klaar te maken en legt dan zachtjes de dekens over me heen en kruipt er gauw naast. Hij geeft me nog een laatste kus en valt dan ook in slaap.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.