Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » ~The world around us won't stop turning tonight~ » The world around us won't stop turning tonight ~3~
~The world around us won't stop turning tonight~
The world around us won't stop turning tonight ~3~
In de verte hoor ik een irritant gepiep dat maar niet wil ophouden. Wat ik ook doe het stopt maar niet, al sla ik wild om mee heen, niks helpt, het word juist alleen maar erger want ik hoor nu ook een vreemde mannen stem. Mischien helpt t als ik nog een keer sla. “Auw, Isis stop er is mee”¯ bromt de vreemde stem naast me. Hoe weet hij mn naam? Langzaam word het wat helderder in mn hoofd en ik probeer voorzichtig mn ogen open te doen. De gordijnen zijn gelukkig nog dicht. Wanneer mn ogen aan het licht gewend zijn draai ik me om en kijk recht in het gezicht van Arjan. “Goedemorgen schat, ik vind het heerlijk dat je weer thuis bent, maar moet je me nou echt gaan slaan?”¯ Slaan? Denk ik bij mezelf. Nu dringt het bij me door dat die vreemde stem van Arjan was. “Sorry schat, maar ik had beetje vage droom”¯ “Daar was ik ook al achter”¯ lacht hij. “Moet je werken vandaag?”¯ “ja, sorry lief als ik geweten had dat je nu al thuis was had ik vrij genomen echt waar”¯ “T geeft, kan ik hele dag slapen en ff rustig bijkomen”¯ en ik kruip weer onder de dekens. Als ik bijna in slaap val merk ik dat hij nog snel een kus op mn hoofd geeft. Niet veel later hoor ik zn auto weg rijden en val in een diepe slaap.
Ik heb de hele dag lekker niks gedaan en dat bevalt me prima. Arjan kan zo thuis komen dus je bent maar vast gaan koken, nou ja koken, je hebt afhaal chinees gehaald en bent nu zelf nog even saus aan t maken. Zin om de tafel te dekken heb je ook niet, gewoon met het bord op schoot voor de tv. Alles is klaar maar Arjan is er nog niet dus ga ik maar ff op de bank liggen, heb ook zware dag achter de rug. Na een tijdje hoor ik voetstappen in de hal en spring je gauw op. “Ik heb gekookt”¯ zeg ik trots. ”¯dat heeft de chinees, jij hebt het op een bord gegooit”¯ lacht hij en hij geeft me snel een kus. ”¯wanneer zijn die EMA eigenlijk?”¯ vraagt hij na een tijdje. "Over twee weken”¯ zucht ik. Zwijgend eten we verder. De laatste tijd hebben we niet echt veel om samen over te praten, en als we al praten eindigt het meestal in een ruzie. en die gaan maar over 1 ding. Dat ik teveel weg ben, en de keren dat ik niet op reis ben, bij vrienden ben of uitga. Hij wil dat ik gezellig elke avond bij hem op de bank zit, zoals elk stel doet. Tis dat ik 19 ben, anders was ik nu ook nog zwanger geweest, want dat doet ook elk stel volgens meneer. Soms word ik echt gek van dat burgelijke gedrag van hem, in het begin vond ik het nog grappig maar nu irriteer ik me er elke dag meer aan. soms voelt t net alsof ik zn gevangene ben en hij bepaalt wat ik doe en niet doe. Doodziek word ik ervan, ik kijk en er dan ook steeds meer naar uit om weer op reis te gaan, weer een paar dagen zonder hem en gewoon doen wat ik wil. Ik verheug me nu alweer op de EMA’s, eerst een super optreden geven en daarna de afterparty, vorig jaar was Arjan mee en van hem moest je na de show meteen naar het hotel, maar dit jaar gaat hij niet mee dus ga je helemaal los. Je hebt al lol bij het idee alleen al. “Wat is er zo grappig?”¯ Vraagt Arjan nors. “O niks, gewoon binnenpretje”¯ Snel sta ik op, ruim de vaatwasser in en duik dan mn bed in.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.