FanFic.nl

Dreads and brother love don’t go together

Chapter VII. Tom - Ik wil je zien!

Huilend laat ik me op het bed vallen. Het is echt allemaal mijn schuld. Ik ben verliefd op Tom en nu.. haat hij me! Ik huil zo hard dat ik niet eens hoor dat er iemand binnenkomt. Zodra ik een hand op mijn schouder voel schiet ik geschrokken overeind en ik zie Georg’s en Gustav’s bezorgde gezichten. En huilend vertel ik ze het hele verhaal. Alledrie beseffen we dat dit het einde is van Tokio Hotel

Ik veeg mijn tranen weer weg en zucht een keer. ‘Die band was echt mijn leven.. En kijk mij nu.. alleen om mijn stomme geheimpje ben ik hem voor altijd kwijt!’ Kirsten kijkt me wat lief glimlachend aan. ‘Zeg nooit nooit..’ Ik haal even mijn schouders op. ‘Zullen we gaan slapen..? Het is al laat.’ Stel ik voor. Kirsten knikt en wenst me welterusten en loopt mijn slaapkamer uit opzoek naar de hare. Even ga ik weer op de vensterbank zitten.. En net zoals iedere avond fluister ik zachtjes:’Slaap zacht, Tommie’ Nog een laatste keer kijk ik naar de maan en sterren die de zwarte hemel iets verlichten. Ik sta op van de vensterbank en trek mijn kleren uit die ergens op de vloer van de kamer belanden. Met alleen mijn boxer aan kruip ik onder de dekens. Nog een laatste keer fluister ik zuchten:’slaap lekker Tom..’ En mijn ogen vallen dicht en ik val in een diepe slaap.

De volgende morgen word ik wakker van Kirsten die mijn kamer in komt lopen met de telefoon in haar handen. ‘Bill..?’ Mompelt ze dan wat verrast en verbaasd. ‘Ja?’ Antwoord ik dan vragend. ‘Er is telefoon voor je ..’ zegt ze dan wat klam. ‘Het is.. je broer..’ Ik verslik me even in mijn eigen adem. Ik voel hoe mijn lichaam schrikt als reactie op wat Kirsten net zei. Ik word klam van het zweet en alles duizelt me even. Dan gebaart ze me dat ik de telefoon aan moet nemen. Met trillende vingers pak ik hem aan.

‘Met Bill Kaulitz?’ Fluister ik dan zo zacht dat ik het zelf bijna niet eens versta. Het blijft even stil aan de andere kant van de lijn. Ik hoor een snik en daarna een zucht. Dan hoor ik een oude vertrouwde stem zeggen:’Met tom..’ Mijn kleine tommie, eindelijk hoor ik weer de stem van mijn kleine tommi ‘Bill..?’ Hakkelt de stem van mijn broer dan. ‘Het spijt me.. Het spijt me zo erg..’ En dan hoor ik hoe hij begint te huilen.’Stil maar..’ Sus ik zachtjes. Dit was alles behalve van wat ik verwacht had! Ik had gedacht dat ik de persoon zou zijn die getroost moest worden.. Maar het is andersom.

Na een tijdje kijk ik op en zie ik hoe Kirsten nog steeds naast mijn bed staat. Ik gebaar haar dat ze maar even gaat zitten. Ze knikt en gaat op de rand van mij bed zitten. Ik onderbreek het gesnotter en gestotterd van mijn broer. ‘Tom..?’ ‘Ja?’ Ik zucht een keer en met veel pijn en moeite zeg ik:’Ik wil je zien.. Ik heb je zo gemist!.’ En die woorden doen ons uiteindelijk nog alleen maar meer huilen. Op het moment dat ik de telefoon ophang besef ik me dat ik zojuist meer dan 2 uur met mijn broer heb gepraat.. Eindelijk.. Na 20 jaar! ‘Kirsten.. Hij wil me zien!’ Roep ik opgewekt. Maar niet veel later besef ik me ook daar pas weer het hele idee van. ‘Hij wil me zien… hij wil me zien..’ Blijf ik stotteren. Kirsten komt wat dichter naast me zitten. ‘Bill hoor nu wat je zegt.. Hij wil je zien.. Dit is alles wat je al 20 jaar lang wilt!’ Fluistert ze dan zachtjes.

‘Het komt allemaal echt goed! Geloof me nu maar! En als je het eng vind dan ga ik wel mee!’ Zegt Kirsten geruststellend. Ik knik even en mompel:’Dank je.’ ‘Maar wat nu als..’ Begin ik weer lichtelijk in een paniekstuip ‘Wat nu als hij me niet meer herkent?’ ‘Bill hoor is wat je zegt.. Je bent zijn tweelingbroer! Natuurlijk herkent hij je wel!


Dreads and Brother Love Don’t Go Together *VII*

De zon schijnt door het raamkozijn naar binnen en zorgt voor een verblindend licht op het moment dat ik mijn ogen open en wakker wordt uit mijn slaap. Even kijk ik naar het witten plafond. ‘Ik zou toch kunnen zweren dat ik vannacht alwéér zijn stem hoorde.’ Gaat er door mijn hoofd. Het zal wel weer niet.. Ik zucht even. Ik heb me voorgenomen vandaag mijn broer te gaan bellen. Hoe eng, erg en verschrikkelijk ik het ook vind. Ik moet er gewoon doorheen! Ik sta op uit bed en ik trek onder het lopen richting de badkamer de boxershort van mijn kont af. Ik gooi hem in de wasmand en ik stap onder de douche. Het warme water glijdt over mijn lichaam en mijn dreads zijn inmiddels doorweekt. ‘Zou hij me nog kennen?’ Spookt er door mijn hoofd. Wat meteen weer wordt tegengesproken door:’Natuurlijk kent hij je nog idioot!’ Ik draai de kraan op koud zodat ik mijn hoofd even ‘leeg’ kan spoelen. Rillend stap ik uiteindelijk toch maar weer onder de douche vandaan. Op het moment dat ik mijn dreads in een handdoek heb gedraaid en een handdoek om mijn middel heb geslagen komt Diana binnen gelopen.

‘Mogí»h’ Mompelt ze dan sloom. ‘Mogí»h..’ Mompel ik dan lachend terug. ‘Diaan..’ Zeg ik dan wat serieus. Diana kijkt me aan vanaf het porseleinen toilet waar ze zojuist haar achterwerk op heeft geparkeerd. Ik kijk haar even grijnzend aan om het feit dat ze op de wc zit en zich werkelijk nergens voor schaamt. Dan kijk ik weer serieus. ‘Diaan..?’ ‘Ja wat is er?’ Vraagt ze dan wat bezorgd. ‘Ik denk dat ik Bill vandaag ga bellen..’ Diana geeft me een goedkeurend knikje. Ondertussen spoelt ze de wc door en knalt ze me speels aan de kant om haar handen te wassen. Dan geeft ze me een kusje op mijn neus. ‘Ik ben trots op je!’

Ik slik even. ‘Ik heb het nog niet gedaan hoor..’ Zeg ik met een benauwde stem. Ze pakt mijn hand vast en trekt me mee naar mijn kamer en duwt me de telefoon in mijn handen. ‘Ik blijf bij je..’ Zegt ze met een geruststellende glimlach. ‘Weet je het nummer?’ Ik knik. Miljoenen malen heeft het nummer door mijn hoofd geschreeuwt.. Nachtenlang heb ik er van wakker gelegen. Ik heb het zolang geprobeerd te vergeten..Maar uiteindelijk ben ik blij dat ik het nog weet! Ik toets het 10-cijferige nummer in en hij gaat over. De tranen lopen weer over mijn wangen. Wat heb ik op dit moment een hekel aan mezelf! Wat ik die dag tegen mijn jongere broertje heb geschreeuwd.. Ik hoop dat hij me ooit vergeeft! Dan wordt er opgenomen. ‘Met Tom?’ ‘Hey met Kirsten.’ ‘Met Kirsten? O dan heb ik verkeerd verbonden..’ En verward hang ik bijna op. ‘Nee Wacht!’ Hoor ik een stem roepen. En ik druk de hoorn weer tegen mijn oor.

‘Tom? Ben jij de broer van Bill?’ ‘Ja..’ Zeg ik dan wat twijfelachtig. ‘Wacht even.. Dan roep ik hem..’ Een brok schiet in mijn keel. Even had ik gehoopt dat ik verkeerd verbonden had. Ik hoor wat gestommel en gepraat op de achtergrond. Mijn hart slaat een paar slagen over als ik Bill’s stem hoor. Niet veel later hoor ik heel zachtjes iemand twijfelend zeggen:’Met Bill Kaulitz?’ Er ontsnapt een snik uit mijn mond en dan slaak ik even een zucht. ‘Met Tom..’ Zeg ik dan met veel moeite om niet weer in huilen uit te breken. Diana werpt me even een trots en geruststellend knikje toe. Maar ik kan me gewoon niet meer in houden. Ik begin zo ontzettend hard te huilen.. Nog nooit van mijn hele leven heb ik zo hard gehuild. ‘Shh, stil maar..’ Hoor ik Bill me zachtjes toefluisteren. ‘Het spijt me zo Bill.. Het spijt me zo ontzettend erg!’ Jammer ik dan. Ik merk hoe mijn broer gekluisterd naar mijn snikken luistert. Na een tijdje zegt hij dan:’Tom?’ ‘Ja?’ Antwoord ik dan, proberende het woord niet te laten breken halverwege mijn uitspraak. Dan antwoord hij met het gene wat ik dus niet durf te vragen. ’Ik wil je zien.. Ik heb je zo gemist!’

Uiteindelijk heeft het telefoon gesprek meer als 2 uur geduurd. Het gesprek liep eerst enorm stroef maar uiteindelijk ging het steeds fijner en beter. Ik heb ermee ingestemd dat ik hem ook wil zien. En we hebben afgesproken dat we elkaar over precies een week zullen zien. We hebben het niet gehad over die éne dag omdat ik het hem niet kan vertellen.. Dat komt nog wel. We hebben het gehad over hoe erg we elkaar miste en over wat we in de afgelopen 20 jaar gedaan hebben. Op het begin maakte ik me zorgen over Kirsten. Ik dacht dat ze zijn vriendin was.. maar Bill heeft me uitgelegd dat ze zijn beste vriendin is. Ook vroeg hij of ik een vriendin had. Hij leek zelfs wel opgelucht toen ik ‘Nee’ zei.

Zou hij nog steeds verliefd op me zijn?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.