FanFic.nl

GTST: Vierduizend Maal. (Lucas/Noud)

Vierduizend Maal.

Titel: GTST: Noud/Lucas; Vierduizend Maal.
Schrijver: Ik. (Veanar = Schuilnaam!)
Categorie: Goede Tijden, Slechte Tijden.
Samenvatting: (Na aflevering 4000; ) Lucas denkt terug aan wat er gebeurd is in het Sanatorium, en de gevolgen ervan.
Koppel: Lucas/Noud… en hints van Lucas/Marco
Waarschuwing: MxM Slash; Menige Spoilers voor de 4000ste aflevering; OOC-heid.
Afwijzing: Dit is een fanfictie: Ik ben niet de eigenaar van GTST en verdien hier geen geld mee. Voor meer informatie over fanfictie:
Fanfictie (in het Engels fanfiction of fanfic) is een fictie-genre geschreven door fans van een film, boek, televisieserie of een ander type media. De schrijvers ‘lenen’ de karakters om hun eigen verhalen mee te maken zonder winstoogmerk. De verhalen worden niet officieel gepubliceerd, maar informeel (meestal op het Internet) beschikbaar gemaakt voor geïnteresseerden. http://nl.wikipedia.org/wiki/Fanfictie
Woorden aantal: 738.
Schrijvers Notities: Ik wist geen titel, lol. Dus ik dacht, ik baseer het gewoon op de 4000ste aflevering. Dit is opgedragen aan hoe geweldig de 4000ste aflevering was, deze kleine fanfictie is er niets bij!
En oh ja, Ik ben nog steeds niet zo goed in de "Show, don't tell"-principe, maar weet dat ik er wel aandacht aan probeer te besteden. Lol.
Oké. Veel leesplezier. :p

---------------------------------------------------------------------------------------------

Hij kwam de kamer binnen gelopen, en bijna onmiddellijk aaide een hand zachtjes over slaperige en in elkaar gekrulde vingers, waardoor er een vreemde kalmte in de ziekenhuiskamer ontstond.
Een hartslag echode door de kamer, en een glimlach verscheen op zijn gezicht. Langzaam besloot hij maar te gaan zitten, op de plek waar hij thuis hoorde: dichtbij, aan Nouds zijde.

Met de verlichting van een spaarlamp veroorzaakte zijn handen paarse schaduwen op het laken, en de ring op zijn linkerhand blonk terwijl hij zachtjes zijn vingers over Nouds kin liet gaan.

Hoe kon het, dat iemand hem zou willen neersteken? Hoe hij er nu zo lief en slapend bijlag, zelfs met dat vreemde draadje in zijn neus betekende hij alles.

Hij beet op zijn lip. Met blauwe ogen verborgen door zijn oogleden, merkte hij ergens dat zijn hart de hartslag in de kamer antwoordde. Zijn handen bewogen trillend over Nouds wangen.

Het maakte niet meer uit dat Laura er ook was.

Lucas boog voorover en met zijn handen rustend in Nouds nek, raakten zijn lippen die van Noud; en zo ruiste warmte door een lichaam die eerst klappertandend en zonder sjaal in het sanatorium had gestaan.

De rits van zijn jas slingerde stilletjes heen en weer toen Nouds donkere ogen even fonkelenden. Lucas glimlachte toen Nouds ogen dichtvielen en hij ze weer koppig opende.
Noud leefde nog!

--

Achteraf, was Lucas blij dat hij besloten had om Noud te gaan laten schrikken.

Maar tijdens hun verblijf in het sanatorium kwam het niet door het huis zelf dat hij het voortdurend koud had. Angst had zich ziekelijk in zijn buik genesteld, toen Noud onbeweeglijk op de grond lag.
En ook later, met Jack aan zijn zijde, die Lucas heen en weer schudde als een lappen pop nadat het touw door Rik’s toedoen niet meer strak om hem en Charlie heen zat.
Toen Jack zijn gestamel om Noud onderbrak met een luide “Lucas!”� had hij het hem verteld, terwijl Lucas zich trillend aan het touw had vastgeklemd; om zo maar iets beet te kunnen houden.

Jack had zijn schouders stevig vast gegrepen terwijl Lucas hoorde dat Marco, de moord op Paul had gepleegd, dat Marco Noud had neergestoken, en dat hij zich geen zorgen meer hoefde te maken, want Noud werd behandelt in het ziekenhuis, en Marco â€â€� Jack had zich toen omgedraaid, en Lucas herinnert zich de klap van kou toen hij de plas met rood zag, en Marco’s woorden, de stakkerige: “Ik heb een CD voor je gebrand, van je favoriete DJ uit New York!”� de jaloerse “Vanwege Noud,”� toen hij het uitmaakte, en hoe Marco had gezegd: “Er is maar één man, voor mij, en dat ben jij.”�

En dan hoe schuldig hij zich voelde, en hoe ongelovig, en hoe het toch logisch was, en waarom Noud? Lucas herinnert de koude rillingen over zijn rug, en het wanhopig snakken naar adem.

--

Lucas wist dat hij het uiteindelijk zou moeten uitleggen. Hij wist dat het moment zou komen dat Noud recht op in zijn bed zou zitten, hem zou aankijken met fronsende wenkbrauwen, en zou vertellen dat Marco hem had bedreigt met � een scalpel? Of met een mes? � en hoe vaak en waar Marco littekens op hem had veroorzaakt.

Lucas sloeg zijn ogen neer bij de realisatie dat door zijn toedoen, Noud al twee keer in het ziekenhuis terecht was gekomen: eerst door homohaters, die Noud aan zagen voor iets dat hij niet was, en ten tweede door zijn ex-vriendje die hem uit jaloezie om wou brengen.
Uit jaloezie.

Lucas wist dat Noud zou eisen om antwoorden, “Waarom wou jouw ex-vriend me dood hebben?”� en hij wist dat hij het aan Noud zou moeten vertellen. Hij zou stotteren, hij zou het ontkennen, en uiteindelijk zou hij het toegeven: “Omdat ik al maanden verliefd op je ben, en ik nooit echt om Marco heb gegeven, omdat jij de enige bent die alles voor mij betekent.”�

En uit die angst, bleef Lucas stilletjes uit het ziekenhuis: waar hij Marco ontmoete, waar hij Noud al twee keer in had gebracht, waar hij zijn vriendschap met Noud zou moeten opgeven.

Totdat Laura hem zou overhalen om Noud te bezoeken, en Lucas geen nee kon zeggen tegen het zien van iemand die zelfs Oud en Nieuw bij hem in het ziekenhuis vrijwillig had doorgebracht.

Trillende handen klampten zich vast aan de deurknop van Nouds kamer, en met een diepe zucht sloeg Lucas de deur open..

--

EIND.

Reacties: