FanFic.nl

Screaming, Fighting and kissing in the rain JB/HP Crossover. {Af}

Gezang & tranen

Nick;
In de grote zaal stond een hele groep mensen klaar om te beginnen met de repetitie. 'Oké, in lijnen iedereen!' zei professor Banning. Nick ging naast loena staan op de tweede rij. 'Wie ben jij?' vroeg professor Banning kijkend naar Nick. Nick had gehoopt niet op te vallen. 'Uhm, ik dacht, misschien kan ik meedoen.' zei Nick tijwfelend. 'Hoe meer zielen, hoe beter de zang.' zei professor Banning goedkeurend. 'Oké dan, Mevrouw Leeflang heeft u de tekst af?' vroeg professor Banning kijkend naar Loena. Loena knikte. Ze gaf professor Banning de tekst. Hij bestudeerde het kort. 'Prachtig.' zei hij goedkeurend. Iedereen krege een blad uitgedeeld, die professor Banning magisch gekopieerd had. Nick kreeg ook een blad uitgedeeld.

There's a song that's inside my soul
It's the one that I've tried to write over and over again
I'm awake in the infinet cold, but you sing to me over and over and over again

So I lay my head back down
And I lift my hands and pray,
to be only yours
I pray, to be only yours
I know now You're my only hope

Sing to me the song of the stars,
of your galaxy dancing and laughing and laughing again
When it feels like my dreams are so far
Sing to me of the plans that you had for me over again

And I lay my head back down
And I lift my hands and pray,
to be only Yours
I pray, to be only Yours
I know now, you're my only hope

I give you my everything
I'm giving you all of me
I want your symphony, singing in all that I am
At the top of lungs, I'm giving it back

And I lay my head back down
And I lift my hands and pray,
to be only yours
I pray, to be only yours I pray to be only yours
I know now,
You're my only hope

Nick vond de tekst geweldig. Hij had geen idee dat Loena zo moi kon schrijven. 'Oké we gaan een leidzanger nodig hebben.' zei professor Banning, die zijn ogen over zijn koor liet glijden. 'Nick kan zingen, professor.' zei Loena. 'Wat ben je gek?' sisste Nick naar haar. 'Ik weet dat je een zanger bent Nick.' zei Loena zachtjes. 'Laat maar horen dan.' zei professor Banning zakelijk. Nick schraapte zijn keel en begon zenuwachtig te zingen. Hij was nog nooit zo zenuwachtig geweest, wat was er toch met hem aan de hand?

Loena;
Nick zong ongeloofelijk mooi. Hij keek even naar Loena. Ik gaf hem een bemoedigde blik. Hij vertaalde haar liedje geweldig. Tevreden keek Loena toe hoe Nick zong. Toen Nick klaar was keek iedereen tevreden. 'Dat is dan geregeld.' zei professor Banning blij.
'Je was geweldig.' zei Loena teen Nick. 'Dankje.' antwoordde hij opgelucht. 'Hoe wist je dat ik een zanger was?' vroeg Nick nieuwsgierig. 'Van Hermelien.' merkte Loena op.'De glimlach op Nick zijn gezicht verdween.

Nick;
Waarom moest hij die naam nou weer horen, net toen hij weer een beetje plezier had. Hij besloto het te vergeten. Ze gingen verder met de koorrepetitie. 'Hé Loena, wara oefenen we nu eigenlijk voor?' vroeg Nick. 'Voor het bal.' zei Loena droog. 'Het bal? welk bal?' vroeg Nick geschrokken. 'Het kerstbal natuurlijk.' zei Loena terwijl ze dromerig voor haar uit staarde. Dit had Nick niet verwacht, oké, natuurlijk zouden ze een keer moeten optreden, maar op het kerstbal? Hij besloot zich erbij neer te leggen, dan mara zingen op het kerstbal, wat maakte het uit? Hij had talloze optredens gedaan, hoe kon dit mogelijk anders zijn?

Nick besloot een brief terug te schrijven naar zijn ouders en zijn broers;

Hey iedereen!

Het is hier wel gezellig, ik heb nog niet super veel vrienden gemaakt, maar tenminste een. Ik doe mee met het schoolkoor. Er zit een geweldige schrijfster in het koor.
Ik heb het liedje meegestuurd. Het is prachtig.

Haha, ik ben nog aan het zoeken naar jullie souvenir:p Ik heb de fanmail nog niet doorgeerkt, heb het nog te druk met mijn lessen.

Liefs Nick

Tevreden rolde Nick zijn brief op. Hij verstuurde de brief vanaf de uilentoren. De uil die de brief zou overvliegen beet hem in zijn vinger. Onderweg naar beneden kwam hij Hermelien tegen. 'Hé.' zei ze kortaf. 'Hé.' herhaalde Nick haar. 'Luister, het spijt me voor wat ik die avond zei tegen Ron, ik wou hem gerust stellen, hij is nogal-' stamelde Hermelien. 'Ik snap het wel. Ik ben een arrogante zak.' zei Nick terwijl hij zich omdraaide en wegliep. Hij had nu echt even geen zin om met Hermelien te praten. Hij had nu belangrijkere dingen aan zijn hoofd, hij moest nog leren voor zijn S.L.I.J.M.B.A.L.L.E.N. examen en hij moest Loena haar liedje nog uit zijn hoofd kennen.

Hij studeerde die avond in de bibliotheek. Nadat hij tevreden was met zijn werk liep hij moe richting zijn slaapzaal. Hermelien zat alleen in de leerlingenkamer te snikken. Nick ging naast haar zitten en deed een arm om hara heen. 'Wat is er?' vroeg Nick bezorgd. 'Harry en on hebben ruzie, om mij!' zei Hermelien gefrustreerd. Nick knikte begrijpend. 'Ik snap het, je moet gewoon naar je hart luisteren.' zei Nick. Hermelien keek hem aan, haar gezicht was helemaal rood en overal zat mascara. 'Ik voel het meeste voor Harry, maar dat kan ik Ron toch neit aandoen?' riep ze snikkend, terwijl ze haar hoofd weer tussen haar knieen stopte. Nick was blij dat ze niets voor hem voelde, hij namelijk ook niets voor haar. Hij vodn haar eerst leuk, dat is waar, maar dat gevoel was compleet verdwenen. 'Maar, als je van Harry houd, dan zou Ron dat toch moeten accepteren? Hij is toch jullie vriend?' zei Nick twijfelend. Hermelien veegde een traan weg. 'Maar toch, weet je wel, hoe hij zich dan zou voelen?' vroeg Hermelien. 'Misschien moet je neits doen, uiteindelijk komen ze er zelf wel uit, als echte vrienden, kun je het altijd weer goed maken.' zei Nick. Hermelien keek tevreden. Ze omhelsde Nick en ging nara hara slaapzaal. Nick was tevreden, hij had eindelijk eens iets goeds kunnen doen op zweinstein.

Reacties: