FanFic.nl

What's going on?..(Tokio Hotel)

One..

Gigi Point of View

Samen met Vero loop ik door de stad. Onze hakken klinken hard op de rode klinkers. Het is zaterdagmiddag en zaterdag is een van onze vaste 'koop alle winkels leeg'-dag. Ik heb 5 tassen aan mijn linkerarm: Allemaal van Only. En 6 tassen aan mijn rechterarm. Twee van Esprit, Drie van Cool Cat, Een van New Yorker. Ik leef als ik shop. Dan zie ik alles positief, ben ik rustig. Vero en ik zijn op school een stelletje gekken. En thuis ook. Maar in de stad is dat anders: Dan zijn we rustig, en soms heel melig. Maar vooral rustig. We zijn al BFF's sinds onze geboorte zeg maar. We hebben altijd naast elkaar gewoond. En ik ben blij dat mijn moeder zei: ''Kom we gaan even bij de buren langs.'' Door mijn moeder ontmoette ik Gigi. Toen zijn we heel vaak bij elkaar gaan spelen, en vertelden we steeds meer tegen elkaar, kregen steeds meer een hechtere band. En we werden steeds ouder. En nu zijn we 15. Mooie leeftijd, vind mijn moeder. Het is ook wel leuk om een tiener te zijn. Maar soms is het zo stom he? Dan schreeuw ik de longen uit mijn lijf en huil gesmoord in mijn kussen omdat mijn ouders weer een straf hebben gegeven. Soms heb ik zo'n godsgloeiende hekel aan mijn ouders. En vooral aan mijn vader. Die wordt zo snel boos. En mijn moeder: Die is meestal wel aardig, maar soms begrijp ik haar dus echt niet. Net zoals zij mij ook bijna nooit begrijpt. Vero zwaait voor mijn ogen. Ze zegt:'' Gigi, je hebt je hoofd ergens anders, ik heb al 20 dingen tegen je gezegd. Heb je het eigenlijk wel gehoord?'' Ik schud mijn hoofd en Vero zucht. Ze doet haar mond open en zegt:''Waar het op neerkomt is: Ik vind Manuel zo leuk, hij is zo lief, en schattig.'' Ik glimlach. Ik zeg:'' Ja, dat is nogal samenvattend.'' Ze lacht. We lopen vrolijk door. We komen bij een steegje en er trekt iemand ons het steegje in. Ik kijk naar diegene. Het is een man, die een kap opheeft. Hij draagt zo'n lange monnikenjurk. Ook draagt hij een masker. Oke, of hij wil niet herkend worden of hij is gewoon vreselijk lelijk. Hij zegt:'' Ik heb een leuke ketting voor jullie, jullie zijn nogal shopaholics, toch?'' We knikken en zeggen:''Laat zien'' Uit zijn wijde jurkzak haalt hij een ketting tevoorschijn met een grote steen. Ik vind hem meteen leuk. Ik zeg:'' Cool, hoeveel kost ie?'' De man zegt:''Jullie hebben geluk, ik vraag er 100 euro voor.'' Ik knik en zeg:'' Koopje.'' Ik kijk naar Vero en ook die knikt. Ik haal de beurs uit mijn handtas en geef hem contant zijn geld. De man duwt de ketting in onze handen en rent snel weg. Hij laat ons alleen achter in de steeg. We draaien ons om. We lopen weer naar de brede weg. Daar lopen we door. Wie was dat? Wel myterieus hoor.

Reacties:

TomxObsessie zei op 5 mei 2010 - 12:51:
mooi x

VampireFangs zei op 12 maart 2010 - 21:04:
Ging wel snel zeg ^^
Maar goed, ik ben niet zo van hup-gedaan dingen.
Maar omdat dit de proloog is kan ik dat wel snappen :3
Ga maar snel verder :'D