Ik vind het zelf van niet zo'n goede kwaliteit en het is ook heel kort, maar ik moest alles gewoon eens van me af schrijven.
Irritatie bijt me aan flarden. Hap na hap. Het snijdt in me als met een bot mes. Want tegelijk besef ik dat ik niet zo lichtgeraakt moet zijn.
Het wekte vroeger geen irritatie bij me op, waarom nu dan wel?
Ik zal je zeggen waarom. Ik heb nu gezien dat het het ook anders kan. Hoe hoe het anders kan.
Ik heb gemerkt dat het beter kan. Het is als leven met simpel roomijs, als je Ben&Jerry's hebt geproefd.
En als je dan terug overstapt op dat gewoon ijs, is het moeilijk om niet meer terug te denken aan de zoet smaak van de pot Ben&Jerry's.
De irritatie is moeilijk te negeren, ook al haat ik mezelf erom.
Dus, volgende keer ik weer eens geïrriteerd raak, blaas ik eens en tel ik tot tien.
Nu ja, vijf dan, want tien is zo lang.
Maar ik betwijfel of het zal lukken.
Sorry!