FanFic.nl

When everything is made to be broken {de Hongerspelen}

1.10

Bella
Zoals altijd, was ik er optijd bij. Veels te optijd. Maar, mijn koeien wachtte, die moest ik ook nog melken.
Langzaam stroomde het plein vol, en kwam de voorleester, Sarah McEglié, het podium op. Ze las in rap tempo het verdrag op, en kondigde toen de mentors aan.

Giel Baalen voor de jongens, en Adele Gyros voor de meisjes.

Giel was een "Wetenschapper". Dat wil zeggen dat hij zich bezig hield met allemaal dingen, bijvoorbeeld hoe je iets kon vermeerderen. Eigenlijk was dat niet zo vreemd, met Beetee* als Opa. . Want hij had als enige wapen een dolk, van zilver. Maar hij had, zo slimmig als hij was, die dolk weten te hergebruiken. Hoe, moet je me niet vragen. Maar zelfs als hij 'm kwijt was, vond hij 'm terug. Ik zou 't niet kunnen...

En dan had je ook nog Adele.. Zij...

'De meisjestribuut!' riep Sarah. Mijn gedachtengang werd onderbroken. 'Dat is... Bella Swenn!'
'Ja, tuurlijk. Geen dank beste mensen.'mompelde ik, terwijl ik naar voren liep.
Ineens kreeg ik een ingeving.

Wietse
Ik bestudeerde Adele, die de spelen had gewonnen door de Rebelse Bessen. Ze had ze overal en nergens verloren. (Lees: perongeluk expres laten vallen). En dus won ze, want de rest was zo stom om ze op te eten..
Ik heb nooit gesnapt waarom de Spelmakers die bessen überhaupht nog in het spel zette...
Ik keek weer naar de meisjestribuut, Bella. Ze tikte Sarah op haar schouder. Sarah knikte, ietwat verbaasd.
'Jongens, ik wil even een bedankje spreken.' Ik zuchtte. Daar gingen we weer. Sahaai..
'Ik wil mijn ouders bedanken,'begon ze. 'Voor de geweldige zorg. En mijn buren,en alles... Maar ik wil ook het Capitool bedanken. Voor mijn zekere dood. En die van Rue, Tresh, en vele andere tributen. Voor Glinster, Wonder, uit 1, voor Cato, uit 4, voor Maysilee, uit 12. Voor de dood van vele tributen.
EN BEDANKT HÉ???' brulde ze ineens. Ik schrok er even van.
'Daar sluit ik me bij aan,'riep ik, en alsnel werd mijn roep overgenomen.
'Stilte!!!'riep een bewaker. De menigte werd direct stil.
'Zo, en trek nou maar de jongen.' zei ze.
'Euhm tuurlijk.' Een bleke Sarah stak haar hand in de bol.
'Wietse Hogenboom,'stamelde ze.
Zonder protest, of wat dan ook, liep ik het podium op, waarschijnlijk mijn dood te gemoet. Like I CareEen dode kon er nog wel bij. Waarschijnlijk gaf het Capitool neit eens om me. Ineens kreeg ik een ingeving.
Ik legde drie vingers op mijn mond, en stak ze daar na naar het publiek uit, en ik zag dat Bella het ook deed, en Adele en Giel ook. Toen kreeg ik nóg een ingeving. Maar hier had ik Bella bij nodig. Ik boog me naar haar toe, en fluisterde iets. Ze knikte.
Ik tuitte mijn lippen, en floot. Een vierdeunig wijsje. Het publiek werd wild.
'SCHAF DE SPELEN AF!'begonnen ze te roepen. Ik grijnsde.
Missie volbracht.
*Tribuut uit Vlammen

Reacties: