FanFic.nl

Just a Secret.

2

“Wí¡í¡í¡t?! Je zit me hier nu dus doodleuk te vertellen dat Nick, Joe en Kevin jou broers zijn?”� roep ik. “Ssstt!”� sist Hayley. “Dat móet ik zien!”� zeg ik, pak haar hand en ren zomaar een kant op. “Abs?”� “Wat?”� vraag ik. “Je rent de verkeerde kant op.”� “Oh,”� zeg ik en loop nu de andere kant op.
Even later staan we voor het huis van Hayley én de Jonas Brothers. Hayley belt aan en de huishoudster doet open. “Hayley,”� zegt ze “Kom binnen.”� We stappen de hal binnen. “Wauw,”� zeg ik behoorlijk onder de indruk. “Kom mee naar de woonkamer,”� zegt Hayley. Zij stuitert nog meer dan ik doe, en het is haar familie, huis alles. Als we de woonkamer binnen komen schrik ik me wild om twee redenen. Reden nummer één: het is huge. Reden nummer 2: De hele familie Jonas zit rustig met een glas drinken op de bank. “Hoi,”� zeg ik verlegen. “Hi, welkom in ons huis,”� zegt Denise. “Dank u.”� Ik kijk naar Nick. Mijn hart klopt zo hard dat ik bang ben dat ze het allemaal kunnen horen. “Kom zitten,”� zegt Hayley. Hayley gaat naast Joe zitten en er is alleen nog maar een plek langs Nick, ik zucht zachtjes. Als ik zit ruik ik zijn heerlijke geur. Even was ik Jamie helemaal vergeten. Ik schaam me dood, heb ik net een vriendje en sta ik ineens oog in oog met de drie knapste jongens in de wereld. Ik bloos. “Hoe heet je eigenlijk?”� vraagt Nick. Die stem, ik smelt. “Abigail, maar noem me maar Abi of Abs.”� “Oké,”� zegt Joe nu. Mijn telefoon gaat af. Een Sms'je van Jamie. Nick kijkt mee. “Wie is Jamie?”� vraagt hij nieuwsgierig. “Nick...”� zegt Denise nee
knikkend. Ik kijk op en zie Hayley glimlachen, nou ik vind het helemaal niet leuk. Heb ik net één dag verkering met de leukste jongen op school en zit ik nu bij Nick, Joe en Kevin Jonas. Ik kijk naar mijn mobieltje en open het bericht.



Lieverd,

Je bent mooi, speciaal en grappig.
Kom je vanavond naar de bios?
Ik heb een verassing die nu denk
ik al geen verassing meer is

xx jouw Jamie

Ah, chill. Vanavond naar de film. Pas later merk ik dat Nick al de hele tijd mee heeft zitten kijken. Ik kijk hem aan en trek mijn wenkbrauwen op. Nick kijkt gauw vooruit. Ik begin te grinniken. Joe kijkt me met een... nouja, apart gezicht aan. Ik wijs naar Nick. “Abigail, wil je wat drinken,”� stelt hun vader voor. “Graag, wat hebben jullie allemaal?”� vraag ik. “Sunkist, Cola. Van alles.”� “Ik loop wel even mee,”� zeg ik waarna ik opsta. “Zal ik anders drinken pakken?”� vraagt Nick opeens. “Ja hoor, dat is goed.”� We lopen met zijn tweeën naar de keuken. Nick trekt de koelkast open. “Wat wil je?”� vraagt hij aan me. “Eh, doe maar Cola,”� antwoord ik. Hij pakt de fles en schenkt de Cola in een glas. Ik kijk goed, zelfs zijn handen zijn mooi. Het is gewoon niet eerlijk. Ik wil Jamie niet kwijt. Als Nick klaar is geeft hij het glas drinken aan mij. “Dankjewel,”� zeg ik dankbaar. “Graag gedaan,”� antwoord Nick. “Weet je,”� begin ik. “Ik stond bij al jullie concerten vooraan en nu sta ik ineens oog in oog met jullie, dat is echt... apart,”� zeg ik. Nick begint te lachen. “Tja, eigenlijk zijn we heel eng, maar daar zeggen we niks over in interviews.”� Nu moet ik ook lachen. We kijken elkaar een tijdje aan. “Zullen we maar weer naar de woonkamer gaan?”� vraag ik. “Hè? Oh, ja natuurlijk,”� zegt Nick. We gaan weer op de bank zitten. Hayley kijkt me aan en knipoogt. “Abs, zal ik je zo mijn kamer laten zien?”� vraagt Hayley. “Ja natuurlijk, ik vind het best,”� antwoord ik. Ik drink snel mijn glas leeg en zet die op tafel. “Kom,”� zegt Hayley. Ik sta op en loop achter haar aan. We lopen de trap op. Even later staan we voor een blauwe deur. “Tuurlijk, blauw dat had ik nou nóóit gedacht,”� zeg ik sarcastisch. Hayley begint te lachen, ze vindt mijn sarcastische opmerkingen altijd geniaal. Nee ik snap ook niet waarom. Ik loop achter haar aan. Het is best wel een mooie kamer, veel blauw maar wel mooi. “En?”� vraagt Hayley vol verwachting. “Mwa, het gaat,”� antwoord ik. “Nouja zeg, ik ben diep beledigd,”� zegt Hayley. “Nee grapje, je kamer is wel mooi hoor.”� Hayley doet de deur dicht. “Die jongen is helemaal weg van je!”� roept Hayley. “Welke jongen?”� vraag ik. Maar ik weet best over wie ze het heeft. “Nick!”� “Oh.”� Ik zucht. “Kom op, vorig jaar en begin dit jaar was je nog helemaal weg van hem,”� zegt Hayley. “Ja, maar ik ben net een dag met Jamie en ik wil Jamie niet kwijt,”� zeg ik bedroefd. “Maar je wilt Nick ook,”� zegt Hayley. “Ja,”� ik voel me klein. Ze duwt me de grond in. “Ik zou het nog gewoon even met Jamie volhouden, als ik jou was,”� zegt Hayley. “Dat was ik ook al van plan...”� antwoord ik. Ik hoor iets op de deur. Ik tik Hayley aan en wijs naar de deur. Hayley sluipt op haar tenen naar de deur en trekt hem open. Nick komt de kamer letterlijk binnenvallen. “Nick!”� roept Hayley boos. “Ja?”� antwoord Nick. Hij kijkt niet blij. Zijn gezicht staat zelfs droevig. Ik krijg medelijden. “Wat heb je allemaal gehoord?!”� roept Hayley kwaad. “Niks,”� zegt Nick zielig. Nu heb ik zeker zijn hart ook nog gebroken. Lekker kind ben ik. Nick sjokt weg. “Hij heeft alles gehoord hè?”� vraag ik voorzichtig. Hayley is kwaad en eigenlijk moet ik haar uit laten razen, maar dit móet ik gewoon weten. “Ja,”� zegt Hayley nog steeds boos. “Hij vindt je echt leuk,”� zegt Hayley. “Had je niet gezien hoe droevig hij keek?”� vroeg ik. “Jawel en hij is er kapot van.”�

Reacties: