Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Naruto » BANG~relation » ~ Release?~

BANG~relation

15 maart 2010 - 21:11

797

2

278



~ Release?~

Bla bla bla. =w=

Ik neem een grote hap van een van mijn appels. Leiko, Kazuki, Montaro en Kana kijken mij onderzoekend aan.
“Wow!”ť zegt Leiko.
“Hoe past dat in je mond?”ť vraagt ze.
Ik Leiko, Kazuki en Montaro zitten in hurkzit op de grond. Kana houd ons van een afstandje in de gaten. Hij leunt tegen een muur terwijl hij zijn armen over elkaar heeft geslagen.
Leiko probeert ook zo’n grote hapt als mij te nemen, maar haar mondje kan gewoon niet vergenoeg open.
“Ik heb gewoon een grote mond”ť zeg ik.
Kana snuift op de achtergrond. Hij is het vast volledig met mij eens.
Leiko probeert het nog eens maar haar mondje is echt te klein.
“Montaro, trek eens aan mijn onderkaak. Misschien past de appel dan wel aan mij mond”ť zegt ze.
Ik pak snel het armpje van Montaro vast voor hij Leiko haar kaak heeft bereikt.
“Die eens niet zo gek. Straks valt je onderkaak er nog af, en aangezien ik geen poppenmaker ben zal ik hem niet meer vast kunnen krijgen”ť zeg ik.
Ik laat Montaro los. Leiko haalt haar schouders op en begint zelf aan haar onderkaak te trekken.
“Ik heb je gewaarschuwd”ť zeg ik.
Ik neem nog een hap van mijn appel. Kazuki begint ook wat aan een appel te kluiven. Niet dat hij er iets van zal proeven. Gewoon om het uit te proberen.
Als er alleen nog maar een klokhuis van mijn appel over is gooi ik hem ergens in de hoek.
“Ben je eindelijk klaar?”ť vraagt Kana.
Ik sta op. En loop naar Kana toe.
“Ja, maar wat moest je nou?”ť
Kana pakt mijn arm.
“Ik moet je even iets laten zien”ť zegt hij.
Hij sleurt mij mee mijn kamer uit. We gaat verschillende kamers binnen, die weer verbonden zijn met andere kamers. Dan komen we een hele opvallende kamer binnen. Terwijl de rest van alle muren in het “huis”ť wit is, zijn deze muren zwart. Aan de muren hangen handelaars met vlammetjes die maar net genoeg licht uit stralen om je voeten te kunnen zien.
Kana sleurt mij naar het midden van de kamer en laat mij daar los.
“Blijf daar staan”ť zegt hij terwijl hij verder doorloopt.
Hij verdwijnt in de schaduw. Ik ergens in mijn achterhoofd rinkelen alarmbellen, maar ik ben te nieuwsgierig naar wat er komen gaat om de benen te nemen.
“Waarvoor bracht je mij hier?”ť vraag ik.
“Voor een hele speciale ceremonie”ť zegt Kana vanuit het donker.
“Ik weet niet waar je het over hebt”ť zeg ik.
“Vandaag zal de dag zijn dat je mijn vrouw word”ť zegt hij.
Op dat moment realiseer ik mij wat hij bedoelt, maar het is al te laat. Op de vloer beginnen rode symbolen te gloeien. We volgen een bepaalt patroon en komen bij elkaar in de cirkel waar ik precies in sta. Plotseling komen de symbolen van de vloer en wurgen ze mij als slang.
Alhoewel ik een paar uur geleden zelfmoord had willen plegen, vrees ik nu de dood.
“Kana! Stop! Als je blieft!”ť roep ik.
“En jou opgeven? Nooit!”ť zegt hij.
Het teken op mijn rug begint weer te branden. De symbolen spannen zich strakker om mijn lichaam.
“Laat het stoppen!”ť roep ik.
Langzaam stapt er een figuur uit de schaduw. Heel rustig loopt hij op mij af en houd halt als hij voor mij staat.
“Sasori…”ť fluister ik.
“Kumo…”ť fluister hij.
“Het liefste zou ik je al vriend houden…”ť zeg ik.
“Maar dingen zijn anders nu…”ť
Sasori kijkt mij zonder emoties aan.
“Dus hier hing je de hele dag uit?”ť zegt hij.
“Jij hebt hier anders ook wel een tijdje doorgebracht”ť zeg ik.
Even lijk ik een spoortje angst van zijn gezicht af te kunnen legen, maar die maakt snel weer plaats voor zijn emotieloze blik.
“Dus je weet het”ť zegt Sasori.
“Ja…”ť zeg ik.
“Sasori, schiet op”ť zegt Kana vanuit het donker.
Je kan merken dat hij geen idee heeft waar we het over hebben.
Sasori pakt een mes uit zijn Akatsuki-jas. Hij houd het handvat stevig vast.
“Sorry, Kumo. Dit is niets persoonlijks”ť zegt hij.
Met zijn mes gaat hij naar mijn hart.
“Ik zal het snel doen. Dan zal je het minste lijden”ť zegt hij.
Ik probeer mij uit alle macht lost te rukken uit de symbolen die om mij heen kronkelen maar ik krijg ze niet los. Ik besef dat dit misschien mijn laatste minuten zullen zijn.
“Sasori… wees gelukkig met Deidara… oké…”ť fluister ik.
Even worden Sasori’s ogen wat groter. Plotseling maakt Sasori een snee in mijn borst. Hij gooit zijn mes op de grond en neemt wat zijn vingers wat bloed van mijn borst. Hij gaat achter mij staan, springt op me en scheurt mijn jurk open.
“What the-?!”ť
Ik kan mijn zin niet afmaken. Sasori maakt met mijn bloed wat symbolen.
“Release!”ť


Reacties:


xInnocence
xInnocence zei op 16 maart 2010 - 14:24:
d'oooooh.
snerlweerverder x)


witch
witch zei op 16 maart 2010 - 7:22:

leuk, alleen een beetje vaag.
ga je snel weer verder?