FanFic.nl

Verboden liefde

Verboden Liefde [6]

Grinnikend zit ik aan de keukentafel terwijl er twee paar ogen mij opgewonden aanstaren.
‘En.. Wat gebeurde er toen?’ vraagt mijn papa nieuwsgierig. Weer grinnik ik. Toen ik thuis kwam had ik verteld dat ik een boekenwinkel was binnengestapt, en dat ik ben gaan solliciteren. En toen heb ik niets meer gezegd, alleen maar mysterieus gekeken. Volgens mij weet Max ook helemaal niet wat solliciteren betekend, en zit hij mij gewoon ook opgewonden aan te staren en te knikken omdat papa dat doet.
‘Wel’ begin ik tergend traag te praten ‘Ik stapte daar dus binnen in dat kantoor en-‘
‘Hup, to the point Enya!’ zegt mijn papa, duidelijk geirriteerd.
Ik wacht nog even, genietend van het feit dat iedereen nieuwsgierig is naar het geen dat ik wil vertellen, maar verlos hun dan uiteindelijk uit hun lijden.
‘Ik ben aangenomen, en morgen mag ik meteen beginnen werken.’
‘Ik wist het!’ roept mijn papa euforisch ‘mijn Enya gaat werken!’ Hij vloog mij om de nek en het zou mij niet verbazen als er tranen over zijn wangen liepen omdat zijn kleine meid groot is geworden. De omhelzing wordt onderbroken door Max die aan mijn papa zijn mouw trekt.
‘Paps’ vraagt hij met grote blauwe ogen, ‘ga je nu iets lekkers klaar maken om het te vieren?’
‘Laten we aan Enya vragen wat ze wil, he jongen?’ Antwoord hij terwijl hij met zijn hand door Max’ blonde krullen woelt.
‘Ik heb wel een idee.’ wiebel ik met mijn wenkbrauwen. ‘Laten we een kom chocomelk drinken..’ En even later beland ik weer aan de houten eettafel, om het hele verhaal van deze namiddag te vertellen..

Kreunend rol ik uit mijn bed en strompel naar de badkamer. Automatisch druk ik op de radio, maar als het nieuws uit de luidsprekers rolt zet ik hem weer af. Zonder muziek dan maar in de douche. Sloom trek ik mijn pyjama uit en ga onder de warme stralen staan. Ik doe mijn ogen open, en rek mij uit. Ik ben wakker. Naast mij hangt het rekje met shampoos, ik kies er de oranje uit en druk het uit op mijn haar. Hmm, niets zo goed dan de dag te beginnen met lekker ruikende shampoo. Nadat ik alle shampoo eruit heb gekregen en mijn voeten onder het schuim zitten draai ik de kraan dicht. Rillend sla ik een handdoek rond mij en veeg de slaapresten uit mijn ogen. Ik huppel terug naar mijn kamer en sta voor het tweede obstakel in deze vroege ochtend. Kleren. What the hell moet je aan doen op je eerste werkdag? Een mantelpak? Uitgesloten, ten eerste omdat het te stijf is en ten tweede omdat ik dat gewoon helemaal niet heb. Een jeansbroek met T-shirt is net iets te gewoon dus.. H-E-L-P?
Uiteindelijk kies ik voor een zwart klassiek rokje, met een half T-shirt, half bloes, en panties.
Ik kijk naar mijn spiegelbeeld voor het resultaat. Ik knik goedkeurend naar de voorkant, en draai een rondje, en dan- Oh nee. Nee, nee, nee, nee. Dit ga je niet menen! Er zit een ladder van hier tot in Tokio in mijn broekkous, en dit op mijn EERSTE DAG! Kreunend laat ik mij vallen op bed en sla mijn handen voor mijn ogen. Toch maar een ordinaire jeans broek. Met een ochtend humeur, zo groot als mijn ladder, ga ik naar beneden. Daar staat mijn papa al met stralende ogen naar mij te kijken.
‘ENYA! Lieverd! Een kopje koffie? Of een croissantje?’ Ik werp hem een vernietigende blik toe en grom wat. Mijn super blik kan blijkbaar zijn opgewektheid niet verslaan, weer eens een voorbeeld dat goed altijd wint. Na mijn uitgebreid ontbijt- mijn papa bleef maar eten bij geven- trek ik mijn schoenen en jas aan. Hup naar de boekenwinkel.


Ik kom binnen en mijn ogen rollen uit mijn kassen. Sophia staat voor mij met een zwart, kort, kleedje vol met gaten. Onder dat apart kledingstuk heeft ze een panter legging met paarse pumps. Heb ik mij serieus zorgen zitten maken deze morgen om wat ik zou aandoen?
Grinnikend schud ik mijn hoofd en geef haar een kus op haar wang.
‘Hoe gaat het vandaag?’
‘Goed’ antwoord ik, en nog voor ik kan vragen ‘en met jou’ word ik op mijn schouders getikt.
Ik draai mij om en daar staan een man die ik rond de 25 schat.
‘Oja’, fluistert Sophia als ze voorbij mij loopt ‘was ik vergeten zeggen, Arno, vrees maar voor het ergste.’
Ik trek bedenkelijk mijn wenkbrauwen op en kijk hem aan. Donker bruin haar, kort geknipt. Een smal gezicht, rechte neus en een zwarte, rechthoekige bril. Hij kijkt mij fronsend aan en vraagt ietwat pompeus: ‘Wie ben jij?’
‘Oh’ ik kijk hem verast aan ‘Ik ben Enya.. ik werk hier sinds vandaag.’
‘Zozo, vandaar dat ik je nog niet ken. Wacht even, Enya.’ En hij snelt zich de personeel kamer in. Vragend kijk ik Sophia aan, die het gesprek heeft meegeluisterd, en zij haalt ook haar schouders op. Even later komt Arno terug met een blaadje papier. Het valt mij op dat zijn benen veel langer zijn dan zijn boven lichaam, maar het maakt hem wel schattig.
Sophia begint de schaterlachen, en klopt met haar linker hand Arno op de schouder. Daarop kijkt hij haar boos aan, terwijl hij de plek waar Sophia hem heeft aangeraakt ‘schoon veegt’.
Ze negeert volkomen zijn reactie en kijkt heimelijk aan. ‘Enya, ik vrees voor jou dat je het beruchte blaadje krijgt van hem.’
Oké.. nu snap ik er niets van. Arno geeft mij het blaadje papier en ik begin te grinniken als ik het lees.

1. Wat is je volledige naam?
2. Wanneer ben je geboren?
3. Wat zijn je hobbies?
4. Wat zijn typische karaktertrekken van jou?
5. Zijn er gewoontes die we moeten weten?

Ik haal een Stylo uit mijn tas en begin in te vullen.

1. Enya Maria Everaert.
2. 18.04.1990
3. Wachten op de bus.
4. Ik ben zeer humoristisch, ga niet meteen uit mij zelf iets doen, maar als ik ergens in geloof, ga ik er ook 100 % voor. Ik ben zeer trouw en hou van boeken lezen. Ik haat ladders ’s morgens ontdekken in mijn kousen, en hou ongelooflijk veel van Electro en muziek uit de jaren ‘80.
5. Ik ga altijd met de fiets naar de buurman.
Ik draag één pantoffel, omdat ik er twee heb.
Ik vind Benedictus de tweede grappig omdat ik geen idee heb wie het is.
Ik eet met mijn mes links en mijn vork rechts, omdat ik het handiger vind.
Ik heb een fototoestel omdat ik haat op foto’s staan.
Ik heb van allerlei dingen omdat ik denk dat ze ooit van pas gaan komen.
Ik vul domme vragenlijsten in, omdat ik het grappig vind om tijd te verspillen.

Reacties: