FanFic.nl

(Twilight verhaal) Naamloos

Proloog

Ik wist dat ik droomde, dit kon de realiteit niet zijn. Ookal zag alles er zo echt uit, niets kon me nog overtuigen. Toch voelde ik iets wat er anders niet was; hoop. Hoop dat hij echt was. Kon dat? Zoals iedere keer liep ik naar de hoek van mijn kamer, om naar hem toe te gaan en hem dan te zien vervagen. Zoals het altijd ging. Ik wou niet dat hij weeral vervaagde, zoals fata morgana. Ik wilde niet dat hij weer al weg ging bij me, zodat alle pijn weer boven kwam. Ik begon stil naar hem toe te reiken en deze keer vervaagde hij niet. Ik voelde mijn adem stokken, mijn handen schudden en mijn hart harder slaan dan anders. Was hij echt of verbeeldde ik me gewoon dat hij hier was? Ik wou het graag. Ik reikte verder naar zijn lichaam en raakte het aan. Het bleef, zijn lichaam was nog altijd niet vervaagd. Moest dat dan niet al lang gebeurd zijn? Toen had ik het door, op hetzelfde moment dat ik de koude voelde die ik meer dan een jaar niet meer had gevoeld.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.