FanFic.nl

~The world around us won't stop turning tonight~

The world around us won't stop turning tonight ~10~

Voetje voor voetje proberen we door de massa fans te komen. Terwijl de meiden allemaal schreeuwen om maar een beetje aandacht van de jongens te krijgen, krijg ik allerlei scheld kabonades over me heen omdat ik met de jongens mee reis. Alsof het ook maar in me op zou komen om met de jongens het bed in de duiken. Langzaam lopen we door tot er opeens een arm voor mn gezicht bungelt, het blijkt de arm van een jonge te zijn die een grote fan van me is. Braaf zet ik een handtekening, ik kijk om me heen of er nog meer fans van mij zijn. Verder op zie ik een groepje knappe jongens staan, maar wanneer ik dichterbij kom merk ik dat ze speciaal voor Bill komen. Fijn heb ik weer, de enige fan die ik heb is een pukkelige puber van 15 met beugel en alle knappe exemplaren zijn opeens gay. Chagerijnig loop ik verder, als we eindelijk in de kleedkamer zijn gooi ik mn tas neer en laat me met een zucht op de bank vallen. “waar heb jij last van?”� vraagt Georg droog terwijl hij me raar aan kijkt. “De enige jongens die nog geintereseerd zijn in mij zijn pukkelige pubers en Bill krijgt alle lekkere exemplaren”� vertel ik dramatische. “Ik dacht dat je niks meer wou weten van mannen”� “Wil ik ook niet, maar tis altijd leuk om te weten of je nog goed in de markt ligt”� lach ik. “Je bent echt onmogelijk”� zucht Georg vermoeid en hij staat op. “Ga je doen”�? vraag ik nieuwschierig. “soundchecken”� is t enige wat hij zegt.

Langzaam open ik mn ogen weer, lui als ik ben heb ik tijdens de soundcheck en het concert op de bank liggen slapen,aangezien ik dat afgelopen nacht nauwelijks gedaan heb. Ik kijk op mn horloge, het concert is ook bijna voorbij mompel ik in mezelf. Ik fatsoeneer mn kleding en mn haar en sta dan op om naar het podium te gaan. Nog met de deurklink in mn hand word de deur wild tegen me aangezwaait. 3x raden wie die deur weer zo lomp open doet mompel ik binnensmonds. “zei je wat schoonheid?”� Vraagt Tom met een engelengezicht? Een vernietigende blik is t enige antwoord dat hij terug krijgt.
Een voor een sloffen de andere jongens binnen en allemaal laten ze zich moe op een bank vallen. Alleen Bill is de enige die nog hyperactief door de kleedkamer aan t stuiteren is. Als bill na een paar minuten ook rustig zit, is t opeens akelig stil in de kamer, iets waar ik een vreselijke hekel aan heb. “Wie heeft er zin in mcdonalds?”� komt er dan ook uit mn mond voor ik het weet. Vier verbaasde gezichten kijken me aan. “heb ik best zin in”� “Ja lekker”� zijn de antwoorden van Georg en gustav. “Ja, een lekkere burger gaat er altijd in”� antwoord tom blij. “Waar wachten we dan nog op?”� roept Bill blij en hij springt alweer op. Verbaasd kijk ik ze aan, menen ze het nou echt? Of nemen ze me gewoon in de zeik?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.