FanFic.nl

Cogito Ergo Sum

Hoofdstuk 12.2

"Shin?"
"Hmm?"
"JemoetmehelpenKirouithetziekenhuishalen," flapte Strify er in één adem uit. Daarna keek hij voorzichtig omhoog naar Shin. Ze lagen op de blondine's bed te knuffelen. Gewoon wat te liggen, genieten van het feit dat ze elkaar hadden op hun vrije middag. "Kun je dat herhalen op een manier dat ik het kan verstaan?" vroeg Shin met opgetrokken wenkbrauw. Strify zuchtte en hij ging rechtop zitten. Hij voelde Shin's zachte handen van zich afglijden, kippenvel achterlatend. "Kiro zit in de problemen," begon de half-brunette zuchtend. "Kiro?" vroeg Shin niet-begrijpend. "Die jongen die er ook was in het park," legde Strify uit en Shin knikte snel. "In ieder geval, hij heeft een auto-ongeluk gehad. Hier, voor de flat. Nou ja, dat alles doet er niet zo toe, ik heb daardoor niet kunnen voorkomen dat Yu en Romeo je in elkaar sloegen, maar ik kon het ook niet helpen enzo.." Strify dwaalde een beetje af en Shin schudde aan zijn schouder. "Vertel nou maar waar je mijn hulp voor nodig hebt, want je bet mijn hulp nodig, toch?" Strify knikte hevig. "Kiro is niet verzekerd en hij kan in geen mogelijkheid alle operaties en onderzoeken betalen. En nu hij blind is heeft hij ook revalidatie nodig, en dat kan hij ook niet betalen. Kortom, we willen hem uit het ziekenhuis halen en hem thuis verzorgen, maar we zijn met te weinig mensen om hem daar weg te krijgen," vertelde Strify zenuwachtig, hij was bang dat Shin hem niet wilde helpen. Want.. Waarom zou hij wél helpen?

"Je weet dat dat illegaal is?" vroeg Shin aarzelend. Strify knikte. "En je weet ook dat jullie in geen enkele mogelijkheid hem kunnen helpen revalideren?" Nogmaals knikte Strify. Shin keek hem ongelovig aan. "Je weet ook dat mijn strafblad leeg is en ik dat graag zo houd?" Alweer knikte Strify zeker. "Weet je ook dat ik van je houd en ik alles voor je zou doen? Zelfs dit?" Deze keer hield Strify zijn hoofd stil, en was het Shin die zijn eigen vraag beantwoordde. "Want dat is zo. Ik zal je helpen Kiro te bevrijden uit zijn schuld, omdat ik van je houd en ik aan je zie dat dit belangrijk voor je is." Strify keek hem met een waterige glimlach aan en daarna keek hij naar zijn eigen vingers. "Het is ook echt belangrijk voor me..." mompelde de half-brunette. Shin legde zijn hand achterin Strify's nek en hij schoof weer wat dichterbij zijn vriendje. "Dan doen we het toch gewoon." "Echt?" vroeg Strify, niet gelovend dat Shin dit echt voor hem over had. "Echt. Nou.. ja.. Als het goed is uitgedacht tenminste. Ik ga niet meewerken aan een onvoorbereide actie," zei Shin half grinnikend. Strify glimlachte scheef. "Ik denk dat Romeo alles uitdenkt."

"Romeo?" Shin keek Strify even bedenkelijk aan. "Je gaat me niet vertellen dat Yu ook mee komt, toch?" vroeg Shin aarzelend. Strify keek hem verontschuldigend aan. "Yu komt ook mee.. Maar alleen omdat het belangrijk is voor Romeo. Ik weet niet eens waarom, hij kent Kiro niet goed, maar ik vind het super lief van hem. Hij heeft het hele plan bedacht van de verzekering en het ontsnappen.." mompelde Strify. Shin zuchtte diep. "Je helpt toch wel?" vroeg Strify hem voorzichtig. Shin knikte en hij keek weer naar de half-brunette op. "Ik laat je echt niet zó snel in de steek. Ik liet me niet tegenhouden door Yu om bij je te zijn, dan ga ik dat nu ook niet doen," met die woorden bracht Shin hun lippen zachtjes bij elkaar. Het was geen uitgebreide kus, maar desalniettemin zat hij vol liefde. Toen hun lippen weer scheidden kon Strify alleen maar glimlachen. Hij had zoveel geluk met iemand als Shin, ook al had hij het gevoel dat Shin minder geluk had met iemand als hij. Het zou Shin waarschijnlijk nog wel wat moeite kosten om de half-brunette te overtuigen dat Strify alles dubbel en dwars waard was.

Want dat was hij.

Strify was het risico met Yu waard. Hij was het waard om iets illegaals te doen, en hij was het waard om je in gevaarlijke situaties en kringen te begeven.

"Wanneer gebeurt het eigenlijk?" vroeg Shin hem ineens en de blonde jongen leunde weer achteruit tegen de muur. Strify kroop weer in de omarming van zijn vriendje en hij zuchtte. "Vanavond moeten we om 9 uur in een parkje zijn vlakbij het ziekenhuis, ik weet waar het is. Dan zal Romeo ons de rest wel vertellen, denk ik." Shin knikte en hij verstopte zijn neus in Strify's nek. "Dan hebben we dus nog een paar uur.." fluisterde de blondine. Strify giechelde ondeugend. "Inderdaad." Shin's adem kietelde op zijn huid en van geluk sloot Strify zijn ogen. Hij kon daar nog wel uren liggen, met Shin's veilige armen om zich heen. Alleen zo liggen.. Strify vond het geweldig. Niet alleen omdat hij dichtbij iemand was van wie hij hield, maar ook omdat hij dichtbij iemand was die van hem hield. Iemand die alles voor hem zou doen, zonder dat hij iets speciaals terug zou doen. Shin verwachtte niet dat Strify met hem naar bed zou gaan als hij Kiro zou helpen. Hij verwachtte ook geen geld. Het enige wat Shin verwachtte was dat Strify niet weg zou gaan.

En dat was Strify ook niet van plan.

Hij kon voor altijd zo blijven liggen.

Altijd en eeuwig.

Reacties: