FanFic.nl

A twincest story?!

28

Keiharde muziek suist door mijn oren, bezwete lichamen hebben mij omsingeld en door de stroboscoop lijkt iedereen in schokken te bewegen. Met een korte blik op de bar zie ik Bill zitten en ik dans me een weg naar de toog toe. "Een pintje!" Roep ik tegen de man achter de bar en even later verschijnt er een coctail met een groene kleur voor mijn neus. Ik heb er geen idee van wat het is, maar drink het toch in een keer leeg. Ik draai me om naar Bill en zijn wazige tweelingbroer die in precies dezelfde houding naast hem zit. Wanneer ik besef dat ik zijn tweelingbroer ben en wij verder geen andere broer meer hebben, kom ik tot de conclusie dat iki al behoorlijk zat ben.
"Jij amuseert je blijkbaar wel."
"Ja, jij niet dan?" Hij haalt zijn schouders op en wipt van de stoel af.
"Ik ben naar het toilet." Hij baant zich een weg tussen de dansende massa en verdwijnt dan door de witte deur. Met een dronken, gelukkige lach blijf ik naar de deur kijken tot er een meisje op Bill's stoel komt zitten.
"Hey." Zeg ik grijnzend.
"Hey." Een lach siert haar gezicht.
"Wil je iets drinken?"
"Een cola graag." De lach blijft en ze draait een pluk van haar bruine haar om haar wijsvinger terwijl ik me naar de barman draai."
"Een cola voor deze mooie dame." Hij knikt en in geen tijd staat er een cola voor haar neus. "Hoe heet je?"
"Katrin, jij?"
"Tom." Ze lacht en likt langs de piercing in haar lip nadat ze een slok van haar cola genomen heeft. "Heb je al ooit iemand anders met een lippiercing gekust?"
"Dat klinkt als een aanbieding." Ik grijns en mijn wenkbrauwen gaan even de lucht in. Haar tong glijdt opnieuw over de piercing wanneer ze rechtstaat en haar handen op mijn schouders zet. Ze drukt haar lippen op die van mij en ik laat mijn handen naar haar onderrug glijden. Het puntje van haar tong raakt mijn piercing en meteen open in mijn mond. Mijn tong streelt de hare, maar het voelt raar, niet-leuk. Er mist iets, iets dat een soort kick geeft. Een hand die een druk uitoefent op mijn schouder duwt me weg.
"Je kan je blijkbaar beter amuseren zonder mij zie ik!! Wel, had dat dan eerder gezegt! Klootzak!" Even kijken de bruine ogen me nog woedend aan, dan draait Bill zich met een ruk om en loopt kwaad weg. En waar had hij nu weer last van? Hij heeft geen vriendin dus ik kan moeilijk zijn meisje vast hebben. Ik draai me weer terug naar het meisje, maar ze is weg. In plaats daarvan staat Gustav voor mijn neus.
"Wel, wat doe je hier nog?" ik kijk hem aan zonder iets te zeggen. "Als je van hem houd ga je achter hem aan, anders geef je me gelijk." Waar heeft die gast het over? Hij heeft waarschijnlijk weer teveel gedronken en is nu zo zat dat hij niet weet wat hij zegt. Arme Gustav, nu heeft hij morgen zeker een kater van hier tot Tokio. Hij zucht terwijl hij zijn hoofd schudt en neemt mijn arm vast. "Meekomen jij, voor je hier schade aanricht die ik niet meer kan herstellen!" Hij trekt me mee naar buiten ik hoor hem dingen tegen zichzelf mompelen zoals;' Niet te geloven dat ik dit doe. Nu steun ik hen ook nog!' Buiten zie ik Bill tegen de muur staan en af en toe slaat hij ertegen;
"Kijk! Daar is Bill!" roep ik vrolijk terwijl ik iets te enthousiast naar hem zwaai. Hij kijkt op, steekt zijn middelvinger uit naar me uit en loopt dan kwaad weg.

[Reacties??]

Reacties: