FanFic.nl

Journey through the Mono region {tijdelijke stop}

Episode Twenty-Nine - On the way to Whirly Island!

Het was 's ochtends vroeg kwart voor negen en Sky, Jesse, Noa en Thomas waren op weg naar de veerboot, die om tien voor negen zou vertrekken.
'Jongens, we moeten opschieten!' riep Sky, die al vooruit rende.
'Maar ik heb mijn vest binnenstebuiten aan!' zei Noa chagrijnig, die helemaal achteraan rende.
Ze deed snel haar vest goed en haalde de drie jongens in. Thomas lag helemaal dubbel van het lachen.
'Hoe kun je je vest nou binnenstebuiten aan doen?'
'Dat is NIET grappig', zei Noa. 'Ik had me nog niet omgekleed, jullie hadden er wel even eerder mee mogen komen dat die boot om tien voor vertrok! Ik dacht pas om half tien!'
'Dat is de volgende boot, Noa', zei Sky geërgerd. 'Ik wil zo snel mogelijk op Whirly Island zijn, want dan is het nog een heel eind lopen naar Whirla City.'
'Jaja', zuchtte Noa. 'Ik was van plan om nog even te trainen, maarja.'
'Je hebt gisteren nog tegen Joe en Philip gevochten met mij!' zei Thomas.
'Jaja, maar in Whirla City is een wedstrijd', zei Noa licht-geïrriteerd.
'Én een gym', zei Thomas.
Ze waren ondertussen bij de veerboot aangekomen, net op tijd, want hij voer net weg.
'Als je nou wat eerder was opgestaan waren we niet zo laat geweest', mopperde Sky.
Noa luisterde niet, ze had het te druk met de zee bekijken. Eén prachtige blauwe vlakte, die af en toe omhooggolfde. Ze hing zover over de reling heen dat ze er bijna in viel.
'Wow', zei Noa. 'Is dit de zee?'
'Jep, helemaal goed', antwoordde Sky met rollende ogen. 'Heb je die nog nooit gezien ofzo?'
Noa werd knalrood en schudde haar hoofd.
'Ik ben nooit verder geweest dan het terrein van het weeshuis, Sky', zei ze verdrietig. 'We móchten niet verder.'
Sky keek snel de andere kant op, hij vond het dom van zichzelf dat hij dat gevraagd had. Thomas legde een hand op Noa's schouder.
'Hij is prachtig, niet?'
Noa knikte. 'Nog mooier dan ik hem had voorgesteld.'
'Goedemorgen trainers!' riep een stem.
Noa, Thomas, Sky en Jesse keken op en er stond een jongen van een jaar of 16 voor hun neus, iets jonger dan ze een kapitein hadden voorgesteld. Maar Noa vond dat helemí¡í¡l niet erg, want hij was best knap.
'Goedemorgen!' zeiden de kinderen tegelijk.
'Bent u de kapitein?' vroeg Jesse achterdochtig.
De jongen begon te lachen. 'Nee, nee, ik ben maar een assistent! Hebben jullie trainerskaarten bij je?'
Noa, Thomas, Sky en Jesse lieten hun trainerskaarten zien en de jongen knikte.
'Trouwens, mijn naam is Matt.' Hij rommelde even in zijn rugzak en gaf de kinderen ieder twee bonnen. 'De ene is geldig voor twee keer drinken en de andere is geldig voor de lunch. Jullie zijn vandaag trouwens de enige passagiers! Boven hebben we een trainersruimte en een pokécenter. Hier is de plattegrond...' Hij gaf de plattegrond aan Jesse. 'En kijk gerust even rond! Jullie kamers zijn nummers 1 en 2, dat zijn twee twee-persoonskamers...' Hij keek Noa even aan. 'Vind je het erg om met één van de jongens op een kamer te slapen?'
Noa schudde haar hoofd.
'Mooi zo. Die kamers staan ook op de plattegrond. De reis duurt drie dagen, elke dag krijgen jullie een paar consumptiebonnen. Mij kun je vinden in de assistentenkamer, nummer 15, en anders loop ik rond op het schip. Je kunt bij mij terecht als je vragen hebt. Er zijn ook nog drie anderen assistenten, Belle, Ethan en Valerie. Die lopen hier ook rond. Goede reis, jongens!'
'Dank u wel!' zeiden de kinderen.
Matt draaide zich om, om weg te lopen, maar bedacht zich en liep weer terug.
'Ze maar "jij" hoor, veel ouder dan jullie ben ik niet!' En hij liep ervandoor.
Toen hij weg was, zei Thomas:
'Wow. Die praat veel.'
Noa schoot in een zenuwachtige giechel lach en Sky zuchtte diep.
'Dat is zijn wérk, Thomas. Mensen aan de praat houden en een beetje lullen over niks.'
'Oh, dat kan ik ook wel', zei Thomas. 'En ik wed dat het nog veel verdient ook!'
'Wil je hier later werken dan?' vroeg Jesse droog.
'Nee, nee!' zei Thomas geschrokken. 'Als bijbaantje misschien, maar later... Nooit! Later ben ik gewoon pokémon meester.'
'Ja, dat zeggen ze allemaal', zei Sky. 'Echt realistisch denken is dat niet, Thomas.'
'Wat een vertrouwen, Sky', zei Noa. 'Wil jij dan geen top-co-ordiantor worden?'
'Natuurlijk wel! Maar ik heb ook plannen voor als dat niet lukt.'
'Oh ja? Wat dan?'
'Bij de politie', zei Sky kordaat.
'Braaaaaaf!' riep Jesse. 'Ik heb écht geen zin om mijn vader op te volgen. Politieagenten zijn zo perfect... Ik heb een hekel aan perfecte mensen!'
'Nou, dank je, Jes.'
'Vind je jezelf zo perfect dan?' zei Jesse lachend.
'Neehee, maar -'
'Ja, jawel, Sky vindt zichzelf perfect!'
Jesse lag helemaal dubbel.
Noa en Thomas keken elkaar aan en zuchtten diep.
'Ik ga naar het pokécenter, Thomas', zei Noa. 'Ga je mee?'
'Goed idee, Noa', zei Thomas.
Ze liepen de trappen op en hoorden Sky en Jesse halverwege nóg ruziën.
'Ik VIND mezelf niet perfect!' riep Sky.
'Echt wel, echt wel!' riep Jesse plagerig.
'Nietes! Maar je beledigde het politie zijn van onze vader. Je beledigde onze vader!'
'Helemaal niet, Sky vindt zichzelf perfe-hect!'
'NIETES! JE ZEI DAT JE ONZE VADER HAATTE!'
'Dat zei ik helemaal niet! En wat dan nog?'
Noa zuchtte diep. 'Ik ga bij jou op de kamer liggen, want ik heb niet zoveel zin om bij die druktemakers te liggen.'
'Dat komt mooi uit, want ik ook niet', zei Thomas lachend.

Wordt vervolgd!

Reacties: