FanFic.nl

Lass mich gehen

1.

Lass mich gehen
Ich leihe wie ein sluier über mich
Ich kann mich nich’ weren
Gegen diese kelte in mir
Ich möchte schreien noch leider geht es nicht
Ich bin so stil
Wie die weiße roze so ruh

Die grauen wolken wand verdunkelt sich
Ich möchte fliehen doch du lasst mich nich’ los
Lass mich gehen
Lass mich hier weg
Lass mich gehen
Lass mich weg von hier

Ich kann nicht sehen außer traurigkeit
Kann mich nich’ weren
Gegen das dunkle in mir
Ich möchte weinen doch ich kan es nicht
Meinen tränen sind erforen und verbrannt

Ich bin gefangen niemand höt mich schreien
Wenn alles aufhöt
Denn du machts mich kapot

Lass mich gehen
Lass mich hier weg
Lass mich gehen
Lass mich weg von hier
Von hier

“En dit was dan hun eerste optreden. De Tokio Girls!”� het hele publiek applaudiseert. Jullie kijken elkaar aan en lopen dan nog één keer naar voren en buigen. Jullie lopen met z’n vieren naar jullie kleedkamer en kletsen nog even over hoe het optreden gegaan is. Jullie ruimen jullie spullen op en gaan naar de oefenruimte. Jullie hadden afgesproken om daar te gaan slapen na jullie eerste optreden. Jullie beginnen terug te denken aan een jaar geleden. “Waarom wouden we ook al weer zo graag in een bandje?”� vraagt Linda. “We wouden heel graag in het voorprogramma van Tokio Hotel en toen kwamen we erachter dat Susan wel kan zingen en de rest is een instrument gaan spelen,”� zegt Kristel. “Oh ja nu weet ik het weer.”� “Nu hebben we ervaring want we hebben al opgetreden, nu is het alleen nog hopen dat we ooit met Tokio Hotel in contact komen en dat ze ons in hun voorprogramma willen hebben,”� zegt Renske. “Ja, maar ik denk dat het bij dromen blijft.”� “Dat wou ik dus net zeggen.”� De bandtelefoon gaat. “OMG, wie belt er nu nog om half 2 ’s nachts?”� “Ja en dan ook nog op de band telefoon.”� “Ik pak hem wel.”� “ Hallo, met de telefoniste van de Tokio Girls.”� De anderen schieten in de lach. “Ja morgen kan wel, hoe laat?”� “Oké, ze zullen er zijn. Dag. OMG morgen moeten we om 8 uur bij de krant zijn!”� “Wanneer ’s ochtends of ’s avonds en waarvoor?”� “Eh… ’s ochtends geloof ik, voor een interview.”� “Oh Cool man, ons eerste interview!”� “Ik ga slapen anders zit ik daar morgen met m’n duffe kop, welterusten Renske, Linda en Susan.”� “welterusten Kristel,”� zeggen ze met z’n drieën tegelijk.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.