Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » Lass mich gehen » 3.
Lass mich gehen
3.
Als het maandag is gaan Renske en Linda samen naar de oefenruimte. Kristel en Susan zijn er al. Ze gaan weer oefenen. Dit keer Durch den Monsun maar wel gewoon in het Duits.
Das Fenster öffnet sich nich’ mehr
Hier drin ist es vol von dir und leer
Und vor mir geht die letzte Kerze aus
Ich warte schon ‘ne Ewigkeit
Endlich ist es jetzt so weit
Da draussen sehen die schwarzen wolken auf
Ich muss durch den monsun
Hinter die welt
An’s ende der Zeit
Bis kein regen mehr fällt
Gegen den Sturm
Am abgrund entlang
Und wenn ich nich’ mehr kann denk ich daran
Und dan laufen wir zusammen
Durch den monsun
Dann wird alles gut
“OMG Bill, Tom, Gustav en Georg jullie zijn er al!”¯ De rest stopt ook met spelen en kijken de jongens verbaast aan. De jongens doen het zelfde, ze zijn helemaal stil van wat ze net gehoord hebben. “Wat waren jullie goed zeg.”¯ “Ja, maar ik ben wel benieuwd hoe het in het Nederlands klinkt. “Oké, welk liedje?”¯ “Doe maar.. eh… Vergessene Kinder of gaat dat niet?”¯ “Ja, die hebben we laatst ook gedaan.”¯
Een hele normale dag
De straten zijn graven
De sporen zijn gewist
Je kan wel zoeken maar je vind niks
Koud is de nacht
Wie kou leid is te zwak
Niemand wil ze tellen
Niemand heeft ze gezien
Eenzaam en verloren
Onzichtbaar geboren
Bij hun eerste schreeuw bevroren
Vergeten kinderen
Namen onbekend
Eindeloos weggerend
Uit de wereld verbannen
Vergeten kinderen
Ze zien, ze voelen
Verstaan, net zoals wij
Ze lachen en huilen
Willen leven net zoals wij
Ogen zonder geluk
Alle dromen stil gezet
Paniek voor het licht
En angst voor elk gezicht
Schuld die niemand raakt
De tijd heelt niet
Eenzaam en verloren
Onzichtbaar geboren
Bij hun eerste schreeuw bevroren
Vergeten kinderen
Namen onbekend
Eindeloos weggerend
Uit de wereld verbannen
Vergeten kinderen
Ze zien, ze voelen
Verstaan net zoals wij
Ze lachen en huilen
Willen leven net zoals wij
Alles moet nu anders zijn
Alles moet nu anders zijn
We zien, we voelen
Verstaan net zoals jullie
We lachen en huilen
Willen leven
We zien, we voelen
Verstaan net zoals jullie
We lachen en huilen
Willen leven net zoals jullie
“Weetje, dat klonk echt heel mooi,”¯ zegt Bill met tranen in zijn ogen. “Ja, vind ik ook,”¯ zegt Tom op precies dezelfde manier. “Zullen we wat gaan drinken?”¯ stelt Kristel voor. “Ja, goed idee, ik heb wel dorst gekregen na dit wonder mooie liedje.”¯
Onder het drinken praat Kristel met Georg, Susan met Bill, Tom met Renske en Gustav met Linda. Ze praten over van alles en nog wat maar vooral over hoe hun muziekcarrière is begonnen.
Na het drinken speelt Tokio hotel een nummer en dan zijn de Tokio Girls weer aan de beurt. Dit keer spelen ze Crushcrushcrush van Paramore.
I got a lot to say to you
Yeah I got a lot to say
I know that your eyes are glue to me
Keeping them here and it makes no since at all
They taked over your mouth
Scribbled out the truth with there lies
Your little spies
They taked over your mouth
Scribbled out the truth with there lies
Your little spies
Crush..
Nothings compares to
Be quiet leave me alone
Just the one to
How much this coming on
That never happens
I guess I’m dreaming again
Let’s be more than this
If you wanne play it like a game
Well come on come on let’s play
Cause I rather waste my live pretending
And have to forget you for one hole minute
They taked over your mouth
Scribbled out the truth with there lies
Your little spies
They taked over your mouth
Scribbled out the truth with there lies
Your little spies
Crush..
Nothings compares to
Be quiet leave me alone
Just the one to
How much this coming on
That never happens
I guess I’m dreaming again
Let’s be more than this now
Rock and go baby
Don’t you know
That we are alone now
I need something to sing about
Rock and go honey
Don’t you know
That we are alone now
I need something to sing about
Rock and go honey
Don’t you know
That we are alone now
Give me something to sing about
Nothings compares to
Be quiet leave me alone
Just the one to
How much this coming on
That never happens
I guess I’m dreaming again
Let’s be more than
Nothings compares to
Be quiet leave me alone
Just the one to
How much this coming on
That never happens
I guess I’m dreaming again
Let’s be more than this
Als het liedje af is vraagt Tom: “Hebben jullie al een eigen liedje?”¯ “Nee, nog niet maar we zijn allemaal niet zo goed in het schrijven van teksten.”¯ Antwoordt Kristel. “Oh, maar daar willen wij wel mee helpen hoor.”¯ “Oh, dat zou echt te gek zijn.”¯
Na een half uur hebben jullie samen een liedje geschreven. Het is in het duits en het gaat natuurlijk over liefde. Jullie spelen het met z’n achten.
Na een paar keer spelen vraagt Bill: 'Hoelang zijn jullie al een band?' Susan vertelt: 'We zijn nu ongeveer een jaar een bandje.' 'Waarom hadden jullie nog geen eigen liedje dan?' 'Omdat we allemaal niet zo goed zijn in liedjes schrijven en we spelen liever liedjes van jullie.' 'Susan, moet je niet zo slijmen hoor.' 'Ach wat nou, zou jij toch ook doen?!' Tokio Hotel verstaat er niets van omdat jullie nederlands waren gaan praten. TH trekt rare gezichten. Kristel schiet in de lach. 'Wat heb jij nou weer Kristel? vraagt Renske. 'Ha-ha, ik hihi zou zeggen. Hahahahaha kijk naar de gezichten van Gustav en Georg.' 'Ow hahahahaha.'
’s Avonds is Tokio hotel weggegaan. Ze wilden nog een stukje van Aalten zien. Susan en Renske zijn moe en gaan slapen. Kristel en Linda blijven nog even, beetje praten over de dag en de muziek.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.