FanFic.nl

When you save my life.[Twincest]

6.

Als de avond voor bij is loop ik door naar mijn kamer om mijn andere tas te pakken. Ik voel me gespannen, heb net afscheid van mijn moeder genomen en doe de deur dicht. “SHIT MYN HUIS SLEUTEL!”� bedenk ik me, en loop naar de deur en probeer hem nog open te maken. “Te laat.”� Dan wacht ik wel tot Gordon terug is. Ik loop naar het café toe en ga zitten. Ik neem een drankje en kijk rond, niemand die ik herken. Tot ik Niki zie, een meisje van mijn basisschool. “Hee Niki.”� Ze komt bij me zitten. “He Bill, lang niet gezien. Heb je een date?”� “Nee, ik heb gewoon een afspraak.”� “Ik ook, met Gustav. Maar weet niet waar hij blijft. Dus ga ik wel bij jou zitten.”� “Dat is goed, hoe is het met je?”� “wel goed, ik heb verkering. En verder gaat het wel oké. School gaat goed. Ga vanaf volgend jaar werken.”� “Wie is je vriendje?”� “Gustav, Gustav Schäfer. Die zit ook bij jou op school.”� “Ja ik ken hem.”� “En zijn jullie goede vrienden.”� “Nee meer het tegenovergestelde.”� “Hí¡ daar heb je hem.”� “Was jy met Kaulitz aan het prate?”� “Ja, hij zat bij mij in de klas hoezo?”� “Wat moet je van hem?”� hoor ik Gustav tegen Niki schreeuwen. “Niks , we zijn vrienden.”� “Hij wil meer van je. Wachtmaar.”� Gustav komt op me afgelopen. Ik word bang en probeer me spullen te pakken. Maar dan slaat hij me op me achterhoofd. En slaat me op de grond. En begint me kei hard te trappen. “Hé Gust. Wat doe je?”� hoor ik Georg en Andreas zeggen. “Oh het is Kaulitz, Hé Kaulitz. Heb je die brief nog gehad?”� vraagt Georg aan me, “Ja. Daarvoor ben ik hier.”� “Weetje wel waar het voor stond?”� “Nee.”� Ik kan amper antwoorden want het doet zo pijn. “Het staat voor, Georg Moritz Hagen Listing.”� En hij begint hard te lachen. En ik heb alleen maar pijn. “BILL!”� ik zie iemand op me afrennen, in eerste instantie weet ik niet wie het is want ik zie slecht.

Reacties: