FanFic.nl

Blauw (afgelopen)

12. ~The Final part~

~1 jaar later~
Vandaag kon ik eindelijk bij Tom intrekken. Na een jaar lange onderhandelingen, rechtszaken en nog veel meer. Ik hield het niet meer bij na 2 maanden wat er allemaal gebeurt was. Liefst wil ik dat jaar ook zo snel mogelijk vergeten. Simone had er weer ruzie door gekregen met Jög door de vraag “Bij wie zou Bill gaan intrekken?”� Jah geweldig zorgde ik weer voor ruzie, maar eigenlijk was het een soort van teken dat ze me wel mochten, anders zouden ze niet om me ruzie maken. Gelukkig kon ik al weggehaald worden bij Carla en Frank. De kinderbescherming haalde me weg omdat Frank me mishandelde. Dat woord klinkt eng. Ja, dit jaar was veel gebeurt. Niet alleen op familiaal vlak maar ook in de liefde ging het goed. Ik en Audrey hebben nu een relatie van bijna 2 maanden. Ze komt zo om me te helpen mijn kamer in te richten. Ik had de laatste spullen in mijn kamer bij Frank en Carla ingepakt toen Audrey in de deuropening stond. “Liefje”� knipoogde ze. Ik grijnsde en ging naar haar toe en drukte een zoen op haar lippen en haalde de lok haar uit haar ogen. Ik keek de kamer nog eens rond. Ik glimlachte opgelucht. Ik ging nu voor eeuwig mijn verleden achter me laten en beginnen aan iets nieuws. “Kom”� zei Audrey en ze nam een doos op voor naar de auto te dragen waar Gordon in zat te wachten. Ik zelf nam ook nog een doos en liep achter Audrey aan. We zouden nog 1 keer moeten terugkomen. Toen we dus die 2 dozen nog gingen halen nam ik afscheid van Carla en de kinderen. Stiekem zou ik hen wel gaan missen, maar op een andere manier dan iemand missen. Ach veel te vaag voor mijn hersenen. Ik gaf hen allen een knuffel en nam de doos mee naar de auto en zette die in het koffer en kroop dan op de achterbank bij Audrey. Ik keek het appartement na tot we om de hoek waren en ik het niet meer kon zien. Ik keek nu voor me en hield Audrey haar hand vast. Ze gaf me een kneepje. “Op naar iets beters”� zei ze. “Op naar iets beters”� herhaalde ik. Na een 5 tal minuten draaide Gordon in op de oprit van mijn nieuwe huis. Ik was best wel nerveus en opgewonden. Tom kwam naar buiten gelopen. Gordon duwde meteen een doos in zijn handen. “Maar ik”� pruttelde Tom tegen. Ik gniffelde en nam ook een doos. Audrey deed het zelfde. Toen alle dozen in mijn nieuwe kamer stonden kon ik beginnen met uitpakken. “zwart natuurlijk”� zei Audrey meteen toen we er waren. Ik krabde op mijn achterhoofd. “Je verwachtte toch geen roze ofzo?”� vroeg ik. “Natuurlijk niet”� zei Audrey. Ze gaf me een stootje.

Na zeker 2 uur alles mooi te hebben gezet moesten al mijn kleren nog in mijn kast. Ik bekeek het kleine ding. “Dat gaat daar niet in”� zei Audrey voor ik het kon zeggen. “Jah”� zei ik treurig. “Proppen dan maar”� zei Tom die ondertussen in de deuropening stond. Hij grijnsde breed. “Dan kreukt alles”� zei ik. “Pff, arme jongen”� zuchtte Tom. Audrey giechelde. Ik begon met alles er in te leggen en al snel zat alles vol. Zeker de helft zat nog in mijn tas. “Laat dat er dan even in zitten”� stelde Audrey voor. “Hmm, maar daar zit…”� begon ik maar Tom onderbrak me. “Jezus we kopen dan toch gewoon een nieuwe kast voor je”� “Slim”� zei ik en glimlachte. 1 doos had ik nog niet uitgepakt maar daar zaten privé spullen in en daarom had ik hem meteen onder bed geschoven zodat Audrey er niet begon in te neuzen. Ze weet net niet alles over me. Hoeft ook niet, iedereen heeft toch recht op iets persoonlijks voor zich alleen? “Dude je zit te dromen”� zei Audrey die voor mijn gezicht zat te zwaaien. Ik bleef staren in de hoop dat ze me een zoen zou geven. En ja, dat deed ze. Ik voelde haar tere zachte lippen op die van mij. Nu keek ik haar weer aan. “Kom, we gaan wat drinken”� zei ik en nam haar hand vast. “Dat deed je zo hard expres”� zei Audrey die met haar vrije hand in mijn rug porde. “Vind je dat erg dan?”� vroeg ik. “Hmm, nee”� zei Audrey. Tom kwam net de trap op. “Ik kwam jullie net halen voor wafels”� grijnsde hij. “Oeh lekker”� zeiden Audrey en ik in koor. We liepen voor het snelst de trap af tot ik bijna viel. “Kleine kindjes”� zei Tom hoofdschuddend. “Ik ben groter als jou”� kaatste ik terug en liep met een grote boog om hem heen voor een por in mijn ribben te ontwijken. Dat was een sport voor hem geworden, mij porren. Hoewel Tom echt lui is, vind hij het leuk om mij te porren.

We gingen allen aan tafel zitten en wachtte tot Simone de wafels op tafel zette. Ik noem haar nog steeds niet mam, dat gaat gewoon niet. Het is te raar om dat te zeggen tegen haar dus zeg ik voorlopig nog gewoon Simone. Mijn psycholoog zegt dat, dat zeer normaal is, en dat het wel zal komen dat ik haar mam zal noemen. Ik hoop dat die tijd snel komt. Simone zette nu een bord op tafel met wel 10 wafels. Ik likte mijn lippen af en nam er 1 en strooide er poedersuiker over en nam een grote hap. Terwijl ik aan het knabbelen was klopte Tom op mijn rug ik proestte en de poedersuiker aan mijn lippen ging de lucht in. “Komaan loser”� zei ik toen ik alles had ingeslikt. Tom gniffelde. Toen ik een slok cola nam stond hij klaar om het weer te doen maar ik slikte het sneller in dan Tom mij kon slaan. “Oeh Bill goes kung fu”� gniffelde Tom. Audrey verslikte zich in haar wafel van het lachen. Ik maakte een beweging. “Hatsjakka”� zei ik. “Jongens gedraag jullie”� zei Simone toen ze weer de keuken in kwam. Ik stond nog steeds in mijn kung fu houding. “Sorry”� zei Tom. Ik ging weer zitten en nam een nieuwe wafel.

Het was avond en Audrey was weer naar huis. Ik zat nu in mijn eentje op bed en had de deur gesloten. Tom had 5 minuten geleden besloten om me even met rust te laten dus nu had ik de kans om mijn privé doos te openen. Ik haalde er 3 ringmappen uit, vol met liedjes teksten. En nog een ringmap en daar zaten tekeningen in. En ik nam er ook mijn dagboeken uit, ik had er niet veel aangezien ik nu een laptop heb waar ik het tegenwoordig op bij hou maar dit zijn dagboeken toen ik nog geen laptop had. Ik legde alles zorgvuldig op een goede plek en ging dan liggen. Ik had mijn bed recht voor mijn raam gezet zodat ik naar buiten kon kijken. En ik had een mooi zicht op de maan nu. Er werd op mijn deur geklopt. Ik schrok even en ging dan open maken. Tom stond er voor. “Kan ik je even spreken?”� vroeg hij. Ik knikte en liet hem binnen. Hij ging meteen op mijn bed zitten. “Wel, wat vind je?”� vroeg hij. “Ik voel me hier helemaal thuis”� zei ik. Tom glimlachte. “Daar ben ik blij om broertje”� zei hij. “Cool”� glimlachte ik. “Als er iets is, kan je het me altijd zeggen”� zei Tom. Hij glimlachte aanmoedigend alsof hij een hint wilde geven dat ik mijn ziel ging bloot leggen. Maar toen stond hij recht en ging naar de deuropening. Hij wilde me dan toch niet opdringen. “Ik ben er altijd voor je little bro”� zei hij en dan ging hij weer weg. Hij deed de deur achter zich toe. Ik besloot nu even mijn dag te beschrijven op mijn laptop en dan te gaan slapen. Na zeker een uur schrijven sloot ik mijn laptop af en kroop onder mijn lakens en viel in een zalige slaap. Dit is waar ik altijd van droomde, een echte thuis met echte familie!

Reacties: