FanFic.nl

Het was echt gezellig. Ik ken Jelle paseen paar uurtjes, maar lijkt het net of ik haar al heel lang ken.
Ze is echt aardig, maar je best wel apart. Ik ben haar grote voorbeeld, omdat zij net als mij wilt zijn. Ik snap haar echt niet. Het komt door mijn werk. Ze wil precies werk doen wat ik nu doe. Daarom wou ze vandaag al stage lopen. Het is best wel grappig. Ze maakt allemaal grapjes en alle jongens op de set willen met haar uit. Iederen die natuurlijk single zijn. Dat zeggen ze ter minstens. Haar droom is om naar Japan te gaan en een baan te zoeken in Fashion industriee. Ze gaat al volgende week...
Haar mond viel open dat ik stage loop bij een bekend fashion bedrijf in Japan. Ik heb ook een stage plek voor haar geregeld. Ze was zo dol blij. Ze knuffelde me mijn dood. Het was haar bijna ook geluk, maar gelukkig kwam Nick. Ik had met hem afgesproken om te lunchen. Gewoon als vrienden.
'Is het lekker?', vroeg Nick. We hadden een hotdog gehaald. 'Ja, zeker wel' en moest glimlachen. We hebben weer bijgepraat en hij legde me uit waarom hij me niet terug kon bellen. Allemaal door Joe. Die sukkel met zijn appelsap. Pfft.
Gelukkig was Nick in vermonning, want we zagen allemaal paparazi en gillende fans die dachten dat ze Nick zagen. Alleen was het een zielige pedofiel. Sorry, maar ik praat nu echt tegen de Nick Jonas...
Ik kwam erachter dat Nick ook op vakantie was. Niet echt op vakantie. Zijn huis werd verbouwd, daarom wonen Nick en Joe nu even in de hotelkamer. Hij hoeft niet te werken.
Het was echt toeval, want ik kreeg gisteren een smsje dat ik een week vrij kreeg. Ze kregen anders problemen, omdat ik te weinig vrije dagen opnam. Ik was echt bijzonder, iemand die juist niet op vakantie wilt. Ik vind het nooit leuk. Alleen maar vervelen. Geef mij maar liever werk, werk, werk! .



'Hoe kon je me het aan doen? Ik dacht had we iets speciaal hadden, maar blijkbaar niet!' 'Joe, rustig!' 'Nee, Nick wist het allang zeker. Tuurlijk ik kon het weten' 'M-maar' 'Ik wil niks met je te maken hebben'. Ik kijk snel naar Nick en ren naar de hotelkamer. Als we aankomen zie we Joe boos weg lopen. Snel loop ik naar met Nick de hotelkamer binnen. Aan de rand van het bed zat een huilende Jelle. Ik kon alleen maar 1 ding bedenken, waarom Joe boos was. Ze had tegen Joe gezegd dat ze naar Japan gaat. Ze hadden iets met elkaar, maar waarom heeft ze iedereen wel vertelt. Behalve Joe. Ik kan het ook wel begrijpen dat hij zo boos is, maar hij had wel zijn woede mogen beheersen. Ik geef wel als een kadotje lessen voor woedebeheersing. Misschien helpt dat. Maar waarom zit ik nu over alles na te denken. Ik moet ik actie komen...
Nick rende zo snel naar Jelle toe. Jelle heeft Nick nodig en Joe heeft iemand ook nodig. Ik moet naar hem toe. Snel ren ik de kamer uit en ren naar benende. Ik vraag snel aan de portier van het hotel of hij Joe heeft gezien. Hij knikte en zei dat hij naar een of andere straat ging. Gelukkig kende ik het. Ik rende naar mijn auto en reed snel naar de plek waar de portier zei.
Toen ik aankwam zag ik Joe op een hekje zitten.
'Wat doe jij hier? Rot toch op'
'Sorry, maar het woord Rot toch op staat in mijn woordenboekje. Sorry'.
'Je bent gestoord Kate, weet je dat?'. Hij moest een beetje grinniken en wenkte mij om naast hem te gaan zitten. Ik kon niks anders doen dan doen wat hij wilde. 'Sorry van jouw en Jelle.' Hij keek snel weg van mij. 'Maar ik weet dat je het niet wilt horen, maar toch doe ik het.
1 tip: Je hoeft niet je vingers in je oren te doen. Heb ik veel gedaan, maar je hoort het toch niet en zingen werkt ook niet. Ook niet als je mooi zingt.'En fals', vroeg Joe?. 'Ook niet, want ik zing altijd fals '. Er kwam een kleine glimlach.
'Ik begrijp dat je boos bent. Tuurlijk als ik het was zou ik ook boos zijn. Maar 1 ding moet je begrijpen. Jelle, heeft duizende keren geprobeerd om je het te vertellen, zelf voor dat Nick het wist. Maar elke lukte het niet, want als ze in je ogen keek. Kon ze het niet. Elke keer weer knapte er iets binnen. Joe, je was special voor haar en zo te zien zij voor jouw'. Ik kijk naar zijn gezicht. Ik zag een tranen in zijn ogen. Snel weegt hij ze ruw weg. Zo dat ik het niet zag.
'En deze kans is haar droom. Je moet haar laten gaan. Joe, hoor je me? Je moet haar laten gaan.'
'Ja, ik hoor je toch. Ik heb toch geen vingers in mijn oren.', zegt hij geirriteerd. Ik zie langzaam de oude Joe terug komen.
'Kate, je hebt gelijk en sorry dat ik zo gemeen tegen je deed. Je bent best wel aardig. Ik snap dat Nick je al die tijd nog steeds jouw leuk vond. Die 2,5 jaren en hij is nog steeds verliefd op je'.
Van de schrik val ik na achter. Gelukkig vangt Joe me op. 'Joe, trek me op!'. 'Volgens mij hebben we daar een beleefd woord ervoor'. 'Pleaasseee', ik probeerde een heel zielig gezicht trekken en volgens lukte het. Want Joe trok me omhoog. 'Dankjee, kom me gaan terug. Maar is je auto eigenlijk?' 'Mijn chauffeur heeft me afgezet', zegt Joe vol met trots en springt van het hekje af. 'En waarom ben je zo trots?' 'Nou, ik heb een chauffeur en jij niet en nu mag ik rijden in jouw auto'. Joe springt in mijn auto. Hij kan toch niet rijden, want hij heeft mijn autosleutels niet. Waar zijn ze eigenlijken?
O kut, Ik heb de sleutels in de auto laten zitten.
'Hohohoho, rustig aan jongetje. Zometeen ga je crashen met mijn auto'. Joe haalt zijn schouders op. 'Kate, je gaat nu zitten of ik rij weg en dan weet je niet of je auto zometeen in stukjes ligt. Oja en de paparazi komt'. 'Wat?'. 'Ik zag net een oude man druk te bellen en steeds naar ons zat te kijken. Dus die geeft de informatie door aan de paparazi.'zegt Joe met een rustig gezicht. Ik snap hem echt niet. Hoe kan jij zo rustig zijn? Vind hij niet erg wat allemaal in de bladen komt te staan?
Met tegenzin spring ik je auto in. Het was eigenlijk best wel gezellig met Joe. Ik snapte niet waarom is eigenlijk hem haate. Ik begin te glimlachen. Eerst waren we vijanden en nu vrienden. Die kan best wel leuk worden...

Als we bij het hotel zijn. Is het al heel laat? We lopen snel naar boven. Joe wou het eigenlijk niet, maar mijn magische Kate's powers heb ik het opgelost.
Als we de deur open doen, zie ik alle Nick. 'Waar is Jelle?', vroeg ik verward. 'Ze wou nu al naar Japan'. 'Het is haar leven' en Joe probeert zich sterk te houden, maar dat lukte niet. Snel liep hij zijn slaapkamer. Nick wou er naar toe, maar ik hield hem tegen. 'Het is beter dat hij alleen is'.
Nick knikt instemmend. 'Maar mag ik wel weten wat jullie hebben gedaan?' vraagt Nick nieuwsgierig. 'Geheim' en ik lachte geheimzinnig en loop naar de deur. 'Ik ga naar mijn kamer. Slaap lekker' en doe je deur open. 'Oja, je zult het wel zien morgen!'..