FanFic.nl

Believe

1.1

‘Kjenta! Sta op, luiwammes! We komen te laat!’
‘Grmpf, lameslape,’ kreunt die als antwoord. Andrea staat over haar heen op het bed en springt op en neer zodat de lattenbodem angstwekkend kraakt.
‘Kjen-ta-sta-nou-o-hop!’ Ze benadrukt elke lettergreep met een sprong.
‘Al goed, al goed! Doe rustig.’ Grommend komt Kjenta’s slaaphoofd onder de dekens vandaan en met een slappe hand graait ze naar haar nachtkastje. ‘Andrea, waar is mijn bril?’
‘Hier!’ Andrea gooit zich op haar vriendin en ramt de bril met net iets teveel enthousiasme op zijn plek.
‘Auw! Sukkel, dat ding moet niet in mijn oor!’ Kjenta rolt zich om en schuift Andrea van het bed af op de logeermatras.
‘Sorry,’ gniffelt die. Kjenta’s ochtendhumeuren zijn legendarisch, net als Andrea’s talent om zich er niks van aan te trekken.
Kjenta en Andrea kennen elkaar net iets meer dan een jaar. Ze hebben elkaar ontmoet op FanFic.nl, een site waar ze allebei verhalen posten over hun lievelingsbands -en boeken. Kjenta is beter bekend als Calamity, en Andrea als Kerosene. Ze raakten aan de praat en kwamen tot de ontdekking dat ze op amper een halfuurtje van elkaar wonen. Sindsdien spreken ze vaak af en zijn ze goeie vriendinnen geworden.
Andrea is bij Kjenta komen logeren, zoals steeds. Maar vandaag is het geen luie sleepoverdag gevuld met rondhangen in pyjama en voor de zeventiende keer V for Vendetta kijken. Ze hebben een missie. Een missie in Vilvoorde, met nog drie FF-vriendinnen. En de reden daarvoor zit in Kjenta’s rugzak, met een glanzende donkerrode kaft.
‘Ben je wakker?’ Andrea zit in kleermakerszit op haar hoofdkussen en haalt een kam door haar bruine krullen.
‘Na die aanslag op mijn leven? Ik denk het wel.’
‘Goed, dan ga ik eerst douchen. Hou van je.’ Andrea komt overeind en slentert naar de gang. Op de overloop hoort Kjenta haar schelden tegen Efraim, haar oudere broer, die zoals steeds zijn ogen niet van Andrea kan afhouden. Ze is bloedmooi, maar jammer genoeg voor hem valt ze niet op jongens.
Kjenta’s gsm geeft een piepje. 1 bericht ontvangen. Lesly. Kjenta glimlacht en wrijft door haar slaaphaar. Lesly, ook gekend als BeetleJuice, zit momenteel met Tinke en Michaëla op de trein vanuit Amsterdam. De Nederlanders zijn al op van zeven uur en dat is te merken aan het berichtje.
Yo Cal, om twaalf uur stipt in A’pen centraal, niet vergeten! En breng een muilkorf mee voor Tink en Lemon, ze houden hun kwek maar niet en ik word er nerveus van.
Dat zijn ze dus. Lesly, Andrea, Kjenta, Tinke en Michaëla. Ofwel BeetleJuice, Kerosene, Calamity, Tinkerbell en Lemon. De vijf bekendste schrijfsters van FanFic.nl, miniatuurlegendes in hun kleine schrijverswereld. Beste vriendinnen over afstanden heen, verenigd door een gemeenschappelijk talent.
En nog iets. Hun onderwerp. Hun favoriete band. Die vier Duitsers, ja. Tokio Hotel.
En raad waar die vandaag zijn? In Vilvoorde, voor een interview op JIM.
En raad wie er een oom heeft die bij JIM werkt, en die zijn lieve nichtje vijf kaartjes heeft bezorgd om de opnames bij te wonen? Kjenta, met haar gigantische familie en overtuigende smeekoogjes.
Oh God. Dat is vandaag.
Eensklaps zijn alle restjes slaap verdwenen. Kjenta schopt het dekbed van zich af, springt overeind en struikelt prompt over Andy’s rondslingerende laarzen. Met een pijnlijke elleboog en een deuk in haar ego krabbelt ze overeind en lanceert zich voor de tweede keer met vol enthousiasme naar de gang. Haar kleine zusje Liesje staart haar met grote ogen aan, en begint luidkeels om mama te roepen als Kjenta haar optilt en luid zingend door de gang danst. Dan doe je al eens vrolijk…

De trein ratelt monotoon over de sporen richting Vilvoorde. In de laatste wagon zit Lesly met haar voeten op de bank tegenover zich. Haar nagels tikken mee in het ritme van de muziek die uit de kleine draagbare boxjes klinkt. Hey Du. Naast haar zit Andrea aan haar muts te frunniken. Om de zoveel tijd geeft ze een schop tegen Lesly’s hielen zodat ze haar schoenen van de bank haalt, maar dat duurt nooit lang.
Aan de overkant van het gangpad zitten Tinke en Michaëla. Ze kletsen, eten, drinken en spelen poker, en dat allemaal tegelijk. Ze praten vreselijk snel, mensen die niet aan hen gewend zijn verstaan er geen woord van.
Kjenta zit naast Michaëla. Ze doorbladert het boek. Hun boek. Een gebonden versie van vijf door hen geschreven verhalen, vertaald in het Duits. Hoewel vreemde talen niet haar sterkste kant is, heeft ze hier geen woordenboek bij nodig. Ze weet tot op de letter wat erin staat. Onbewust aait ze de rode kaft terwijl ze leest.

The World is my Runway, van Andrea. Net zo warrig en vrolijk en actief als Andy zelf. Geweldige wendingen, woordspelingen en een origineel plot. Het bruuske einde is typisch voor haar. Andy is een Ferrari zonder remmen, ze komt alleen tot stilstand als ze tegen een betonnen muur knalt.
Schuilen onder de Regenboog, van Lesly. Kort en krachtig, van vloeiende dialogen naar verrassend gevoelige, zachte beelden. Veel liever dan ze van haar gewend zijn, maar niettemin één van haar beste werken.
Stuck in Heaven, van Tinke. Origineel, een tikje bevreemdend en een einde dat letterlijk pijn doet. Tink is niet graag trots op een verhaal, maar deze keer kon ze niet anders.
Zomertijd, van Kjenta. Even zomers en licht en luchtig als de titel, maar onvoorstelbaar volwassen geschreven. En de kleine Tara is zo ongeveer het favoriete personage van de halve site.
Boys and Girls, van Michaëla. Prachtig verhaal, doorweven met thema’s als vriendschap, verlies, homoseksualiteit en de onvermijdelijke, onbetrouwbare, onmisbare liefde.

Tinke legt haar handen om de kaft en klapt het dicht, Michaëla pakt het af en stopt het in de rugzak.
‘Eindelijk reageert ze,’ grinnikt Lesly. ‘Kom je nog? We zijn er.’ Nu merkt Kjenta pas dat de trein stilstaat. Achter elkaar aan rennen ze gillend de trapjes af naar de bushalte.

Reacties: