FanFic.nl

Journey through the Mono region {tijdelijke stop}

Episode Thirty-Five - Pokémon Ranger and the secret of the hidden whirlpool! *part four*

Noa was helemaal verbaasd. Ze kon hier gewoon ademen, onder water. Als ze om zich heen keek, was het net als boven water. Het was gewoon een wereld onder water. Maar er was wél water, dat was juist het rare. Je kon er gewoon lopen, je kon er gewoon praten, je kon er gewoon ademen, je kon alles doen wat je boven water ook kon, maar er was wél water.
Er zwommen tientallen Manaphy rond en een paar Phione. Maar ook andere pokémon: Finneon, Lumineon en vele andere waterpokémon. Noa haatte het dat ze haar pokédex niet bij zich had. Maar Lisa zag haar kijken en stootte haar aan.
'Wij kunnen pokémon ook scannen met onze voicemail horloges', zei ze met een knipoog en ze scande een paar pokémon.

Manaphy is een legendarische Pokémon. Door zijn status onder de andere Waterpokémon, wordt hij vaak "Prins van de Zee" genoemd. 80% van zijn lichaam bestaat uit water en zijn huid voelt aan als siliconen. Zijn lichaamstemperatuur is kouder dan dat van mensen. Je kunt hem dan ook niet echt lekker knuffelen, beetje koud! Manaphy kan niet op het land leven en is dan ook erg gelukkig in zoet of zout water.

Finneon is een vleugelvis Pokémon. Finneon leeft diep in de zee. Vanwege zijn duppelpuntige vinnen die fladderen als vleugels, wordt Finneon ook wel de Beautifly van de zee genoemd. Als hij lang in het zonlicht komt dan neemt hij als het ware het zonlicht op. Zo gauw het dan donker wordt dan gaat zijn vin helder stralen en worden de patronen heel mooi zichtbaar.

Horsea is een Draakpokémon. Hij kan vanaf het wateroppervlak vliegende insecten uit de lucht schieten met precisie schoten met zijn inkt. De zachtaardige Horsea is beter in de verdediging dan in de aanval, maar helaas kan hij maar weinig afstraffing weerstaan. Als er gevaar dreigt zal hij water of inkt rondspuiten. Met zijn sterk ontwikkelde vinnen kan hij zelfs snel achteruit zwemmen. Als er geen gevaar dreigt, spelen ze gezellig met elkaar. Elke lente broedt het vrouwtje 1000 eitjes uit die het mannetje dan opvoedt.

'Als je wilt kan ik je pokédex updaten als we weer boven zijn', zei Lisa. 'Dan staan deze pokémon er toch op.'
'Dankje!' zei Noa blij.
'Phiii', zei Phione, ze keek haar ogen uit naar het waterparadijs.
'Phy, Manaphy!' riep een Manaphy en ze kwam naar Phione toegezwommen.
'Phii, Phione', zei Phione terug en ze zwom een rondje om Manaphy heen.
'Manaphyyy!' riep Manaphy en ze zwom om Phione heen.
Noa vond het er uit zien alsof ze elkaar begroetten en Manaphy "Welkom thuis!" zei. Ze was bang dat Phione niet bij haar zou willen blijven...
Maar Phione zwom naar Noa toe en wees naar haar.
'Phi!' zei ze en Manaphy kwam voorzichtig dichterbij.
'Hallo, Manaphy!' zei Noa en ze stak voorzichtig haar hand uit.
Manaphy kwam nieuwsgierig een kijkje nemen en raakte Noa's hand voorzichtig aan met het topje van haar poot.
'Phy', zei Manaphy en ze knikte tevreden naar Noa.
Noa glimlachte terug.
Lisa kwam naast Noa staan.
'Manaphy? Wij - Chris en ik', ze wees even naar Chris. 'Zijn rangers, en Noa helpt ons. We hoorden dat er hier problemen zijn, heb je misschien mensen gezien, mensen die hier niet horen, behalve ons?'
'Manaphy', Manaphy knikte en zwom een kant uit.
Chris, Lisa en Noa renden snel achter Manaphy aan en Phione zwom naast Noa.

Jesse en Sky zaten ongeduldig op het dek, precies op de plek waar hun vrienden de zee in waren gegaan. Thomas was nog steeds niet terug.
'Je denkt toch niet dat het daar gevaarlijk is, hè?' vroeg Sky ongerust.
'Ik weet het niet', zei Jesse.
Sky sprong op en begon te ijsberen. 'Waarom zijn we niet meegegaan?' zei hij met een grom. 'Oh, echt, zó laf!'
Jesse legde een hand op Sky's schouder, maar Sky duwde die meteen weg.
'Ik weet wel wat je gaat zeggen!' schreeuwde hij. 'Dan ga je zeggen: Jij kan er niets aan doen dat je bang voor water bent. Nou, ik kan er wél iets aan doen! Ik moet niet zo laf zijn en onze vrienden gaan helpen! Waar is Thomas eigenlijk?'
'Rustig, Sky', zei Jesse. 'Je moet nu vooral niet in paniek raken. Het komt allemaal goed.'
'Ja, hoor, daar heb je onze optimist weer!' zei Sky geïrriteerd. 'Ik word hier hélemaal gek van! Ik ga iets nuttigs doen! Ik ga Thomas zoeken!'
Hij liep stampvoetend weg, Jesse haalde zijn schouders op en liep hem achterna.



Echt veel herinnerde Thomas zich niet, van wat er gebeurd was. Hij wist nog wat er die nacht gebeurd was, met de Mismagius en dat hij met Vulpix en Noa in het onderste bed had gelegen, omdat Noa bang was, maar meer wist hij niet meer. Nu zat hij ergens in de duisternis, en hij had geen flauw idee van waar hij was. Het voelde ook zo raar. Er was allemaal water om hem heen, maar hij dreef niet, hij kon gewoon lopen en ademen. Als hij geen tape op zijn mond had gehad, had hij ook kunnen praten. Maar wat had hij hier een hekel aan! Hij had geen idee van waar hij was. Wat was er in godsnaam met hem gebeurd?! Hij wenste dat hij Umbreon, Plusle en Starly bij zich had...



Manaphy maakte een stop gebaar, toen Noa, Lisa, Chris en Phione bij iets wat op een ruïne leek stopten. Ze gebaarde dat de vier zich achter het muurtje moesten verstoppen. Ze luisterden en Noa kon het niet laten, om om het muurtje te kijken. Daar zag ze, inderdaad een ruïne van een soort kasteel. De torens waren helemaal weg, maar op de binnenplaats waren nog een paar huizen die heel waren. En een soort van gevangenis, een breed gebouw met tralie's voor de ramen. Noa kreeg er de kriebels van. Maar ze kreeg nog meer de kriebels toen ze Team Eternal leden zag lopen... Met Manaphy en Phione eieren...
'Dus dat is hun plan', siste Lisa naast haar, die ook om het hoekje had gekeken. 'Eieren stelen!'
Ze trilde helemaal van woede. Noa begreep, dat zij en Chris dat als ranger echt niet aan konden zien. Ook zij kon het echt niet aanzien. Al die arme Manaphy en Phione, zouden geboren in gevangenschap...
'We moeten iets doen', fluisterde Lisa.
'Ja, maar wat?' zei Chris. 'Met hoeveel zijn ze wel niet?'
'Volgensmij valt het wel mee', zei Lisa. 'Ik denk dat dit echt niet het hoofddoel van Team Eternal is, en dat commander Penelope hier niet teveel aandacht aan wil besteden.'
'Laten we het hopen', fluisterde Noa. 'Goed, wat is ons plan?'
'We moeten sowieso die eieren te pakken krijgen', zei Chris. 'Het maakt me niet uit wat er met die gasten gebeurd, als de eieren maar veilig zijn.'
'Precies!' zei Lisa.
Noa keek weer even om het hoekje en zag twee Team Eternal leden een huisje binnengaan met een hele hoop eieren en even later kwamen ze weer terug zonder eieren.
'Bingo!' zei Noa en ze keek triomfantelijk naar Lisa en Chris. 'In dat huisje bewaren ze de eieren!'
'Goed, ik tel tot drie en dan glippen we dat huisje in, redden we de eieren en gaan we naar boven', zei Chris.
Daar waren Noa en Lisa het mee eens.
Wordt vervolgd!

Reacties: