FanFic.nl

Start all over

Hoofdstuk 23, Don't go that fast.

Bij een kersenboom vol bloesem blijft Strify staan. Hij kijkt me even aan. Voor de zoveelste keer maakt hij me verlegen met zijn krachtige blik. Hij trekt me naar zich toe. Elke keer als hij zijn lippen op de mijne druk, razen de zenuwen de eerste tellen door mijn lijf. Daarna weet hij op een of andere manier die weg te toveren. Vlinders die wild door mijn buik razen komen er voor in de plaats. Hij weet mij gewoon te betoveren zijn tong, handen, ogen..Eigenlijk met alles. Alles wat hij doet. Onze tongen spelen het bekende spelletje. Langzaam maar zeker kan ik er steeds meer in opgaan. Zonder dat Kiro me stoort. Als hij de kus beëindigd, kijkt hij me weer aan. Met die betoverende blik. Ik kijk verlegen weg. Volgens mij is mijn hoofd echt zo rood als een tomaat. Ik hoor hem grinniken. Hij pakt mijn hand en trekt me op de grond. Ik leg mijn hoofd op zijn borst. Ik staar naar de bloesem boven mijn hoofd. Als ik en Kiro zo lagen speelde hij altijd met mijn haar… Denk ik. Snel draai ik mijn hoofd de andere kant op om Strify aan te kijken. Hij glimlacht naar me. Die glimlach die mij doet smelten. Het is ook gewoon zoon onwijs sexy glimlach. Hij drukt een kus op mijn voorhoofd. De plek waar zijn lippen mijn huid hebben geraakt blijven na tintelen. Dan drukt hij zijn lippen weer op de mijne. Als ik stiekem door mijn wimperharen gluur, krabbel ik verschrikt overeind en knijp mijn ogen dicht. Als ik ze weer open, licht Strify weer in het gras in plaats van Kiro. Strify kijkt me vragend aan. ‘’Ik..Euwh.. laatmaar..’’ Stamel ik, en ik ga weer naast hem zitten. Maar hij kijkt me streng aan. ‘’Nee vertel.’’ O god wat beschamend is dit. ‘’Ik dacht dat jij Kiro was…’’ Mompel ik zacht. Bijna onverstaanbaar. Strify kijkt me aan, zonder dat hij een emotie door laat schemeren. Ik denk dat hij boos is. Maar ik weet het niet zeker. ‘’Wat?!’’ Zeg ik lichtelijk geïrriteerd. Hij blijft me een paar tellen aankijken, en dan kijkt hij een andere kant op. Ik sta op en ga voor zijn neus staan. ‘’hallo ik kan er ook niks aan doen! Je snapt er ook echt geen hol van he.’’ Zeg ik pist. ‘’Je bent stiekem leuker als je boos bent.’’ Zegt hij. ‘’Je lult er wel weer lekker gewoon overheen he?!’’ Ik geef het al weer op en plof op de grond neer. Ik kan het niet laten om tegen hem aan te hangen. Hij legt zijn hoofd op de mijne. ‘’Sorry..’’ Mompel ik. ‘’Is al goed.’’ Bromt Strify.
Vrijdags ga ik met Strify uit school mee. We rijden nog langs mijn huis om wat spullen op te pakken. Hij heeft gevraagd om te komen slapen. Wat ik denk ik wel heel moeilijk ga vinden. Maargoed, het moet toch wel een keer. Daar aangekomen zijn we beiden eigenlijk een beetje ontiegelijk meelig door een opmerking van Strify. We zetten het volume van zijn stereo installatie hoog en dansen en zingen door de kamer. Op een gegeven moment kom ik niet meer bij door Strify’s dansmoves en hij komt ook niet meer bij. We ploffen in de slappe lach op bed neer. Elke keer als ik weer naar zijn hoofd kijk schiet ik weer in de lach. Ik kijk demonstratief die andere kant op. ‘’Joehoeeeee aaaaanneeeeee kijkisss!’’ Roept Strify. Maar ik probeer hem te negeren. ‘’Okeeh dan doen we het zo!’’ Giebelt hij en hij gaat boven op me zitten en geeft me de kieteldood. Ik hap naar lucht van het lachen. ‘’Striiiifff genade!!!’’ Weet ik uit te brengen. ‘’En wat dan?’’ Zegt hij grinnikend terwijl hij zijn vingers dreigend in de buurt van mijn zij houd. ‘’Krijg jij een lik.’’ Probeer ik doodserieus te zeggen. Maar als ik naar zijn komische bol kijk proest ik het weer uit. ‘’Kom maar.’’ Zegt hij. En ik geef zonder te wachten een hele dikke lik over zijn hoofd. Door zijn verdwaasde hoofd moet ik nog harder lachen. Giechelend druk ik mijn lippen op de zijne. Laat ik ook maar eens het initiatief nemen. Ik speel met zijn lippiercing. Daarna steek ik mijn tong naar binnen. ‘’Zozo madame krijgt de smaak te pakken.’’ Grinnikt Strify. Waarna hij me kust. Met de bedoeling om me voorlopig nog niet los te laten. We raken verstrengeld in een innige zoen. Zijn handen glijden naar beneden, en willen onder mijn shirt verdwijnen, maar ik geef hem een tik op zijn vingers. Waarna hij me bedenkelijk aankijkt. Ik kijk hem streng aan. ‘’Kompop Strif, 1 week.’’ Zeg ik. Ik hoor hem iets van nou en mompelen maar ik besteed er geen aandacht aan. Hij geeft me een kus in mijn nek en gaat dan op mijn buik liggen. Ik pluk wat aan zijn haartjes. Ze zijn wat stugger dan die van Kiro.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.