FanFic.nl

I Will Find Her!

Nieuw Leven

Ik was nog nooit zo snel geweest, mijn haar vloog naar achteren. Ik ging gewoon sneller dan een trein, nee sneller dan een vliegtuig, - denk ik - het was gewoon een geweldig gevoel.
Ik schrok van iemand die me plots vasthad. Toen ik me omdraaide zag ik dat het Sophie was.Waarom was ze me gevolgd?
“Het spijt me ik had je niet willen laten verschieten.”�
Dat had ze inderdaad gedaan. “Waarom ben je me gevolgd? Wat wil je van me?”� Ik wist nog steeds niet of ik nu blij moest zijn met wat ze gedaan had.
“Kom mee terug en dan leg ik je alles uit, dan kan je nog altijd nadien weggaan.”�
Zou ik me terug gaan? Eigenlijk wil ik wel alles weten om te voorkomen dat ik mensen
- onschuldige mensen - pijn doe , van het leven beroof. Wie ben ik om daar over te beslissen.
“Oké, ik ga met je mee maar of ik blijf dat weet ik toch nog niet.”�
De korte rit terug naar het huis was een stille aangelegenheid.
“Oké, ga daar zetten en stel je vragen.”�
Welke vragen?
“Oké, ik ben dus een vampier, en ik drink bloed. We zijn snel, zeer snel. We glitteren in de zon, ik merk ook dat ik niet moet ademen. Nog iets dat ik moet weten?”� Zouden er nog dingen zijn?
“Ja, nog veel zelfs, we zijn zeer sterk, we hebben betere zintuigen dan mensen,beter gehoor, reuk, zicht, gevoel. Verder zijn we bijna onverwoestbaar, onze lichaamstemperatuur is ook veel lager. We zijn zegmaar bevroren in ons lichaam. We verouderen ook niet en slapen moeten we ook niet, eigenlijk heb we geen menselijke behoeft niet meer. Ik zou dus geen mensenvoedsel eten. We zijn mooi en -“
“Mooi?”� Zou ik dan veranderd zijn?
“Ja kijk maar in de spiegel”�
In de spiegel reflecteerde het spiegelbeeld van iemand die prachtig was alleen haar ogen, die waren ... eng. Was ik dit?
Toen ik terug naar Sophie keek, viel me haar ogen op. Deze waren paars, maar er was iets anders.
“Lenzen?”�
“Ja, Bella ik draag lenzen, zou anders raar overkomen hé. Nu zijn je ogen nog heel fel maar ze de kleur wordt nog donkerder. Die felle kleur komt van je eigen bloed dat nog in je systeem zit. Nog één ding we zijn ook giftig.”�
“Giftig?”� Dus-
“Ons gif dood niet, het verlamd alleen. Maar als het kan blijven verspreiden dan zal je veranderen.”�
Waarom? “Ik zal liever alleen verder gaan, een eigen weg te zoeken, kom je vaak andere tegen?”� Zouden er nog veel van onze ‘soort’ zijn?
“Soms kom je wel eens tegen, ligt er aan waar je bent en ik moet je ook waarschuwen voor de Volturi, de koningen van ons ras. We hebben regels. Eigenlijk maar één. We moeten ons bestaan geheim houden. Dus doe niets wat mensen doet vermoeden dat we anders zijn. Anders komen ze en vermoorden ze je. Ohja en ik zou ook niet naar het zuiden van de wereld gaan.”�
“Zuiden, waarom niet?”�
“Wel het is daar een beetje een oorlog, tenzij je wilt vechten tegen je soortgenotenn zou ik daar niet heen gaan.”�
Oké dat was duidelijk, blijf van het zuiden weg.
Misschien kan ik nu verder gaan met mijn bestaan.

---~*~---

Hier ben ik nu, alleen 2 jaar na dit gebeuren. Ik ben in Forks gebleven om over mijn vader te beschermen maar een half jaar geleden is hij gestorven aan een hartstilstand. Ik heb zijn begrafenis bijgewoond vanuit de zijlijn, het zou nogal raar zijn dat de weggelopen dochter plots op de begrafenis verschijnt. Ik heb toch alles kunnen horen, toen heb ik ook gemerkt dat we niet kunnen huilen met tranen, soms mis ik dit wel. Veel andere ben ik ook niet tegengekomen, misschien is dat maar goed ook. Verder heb ik ook een alternatief gevonden voor het drinken van mensenbloed. Dierenbloed houd me ook op de been.
Nu ben ik van plan om Forks voor een tijdje te verlaten. Proberen ergens anders op nieuw te beginnen. Misschien zelfs naar school te vertrekken en later terug te komen. Heel lang kan ik daar dan wel niet blijven, ik wil niet dat ze merken dat ik niet verouder.
Maar naar welke stad zal ik gaan?

Reacties:

Lisaa zei op 2 april 2010 - 15:49:
Meeeer<3
x