FanFic.nl

Superstar >Falling for Sterling Knight {af}

3

Er klopte iemand op mijn deur. ‘Binnen.’ Zie ik snel. Mijn zus kwam binnen banjeren en plofte neer op het rechterbed. ‘Hé, ik ga morgen niet zo lang te skiën, heb ik geen zin in.’ Stamelde ze. ‘Oké, is niet erg, ik had toch al iets anders gepland.’ Floepte ik er vrolijk uit. Er verscheen een grijns op haar gezicht. ‘Wacht eens, heeft mijn zuslief een date?!’ riep ze hard. ‘Ssst, Niet zo hard. ‘ Zeurde ik. ’Wie?’ grijnsde ze. ‘Je zou het toch niet geloven.’ Zie ik lachend. ‘Ohw kom op, zeg het! Anders ga ik morgen mee hoor.’ Dreigde ze. Ik lachte even. ‘Doe je toch niet.’ Daagde ik haar uit.

De volgende ochtend stond ik om 7 uur op met spijt. Mijn zus stond klaar wakker in de keuken. ‘’Hé, zuslief! Zin in het skiën?’ vroeg ze enthousiast. ‘We gaan snowboarden.’ Zei ik eigenwijs. ‘En Inge, wil je alsjeblieft normaal doen daar?’ vroeg ik met puppyoogjes. ‘Ohw zus; chil. Ik kom vijf minuutjes mee om te checken wie je date is en dan ga ik weer weg.’ Zei ze droog. Ik zuchtte opgelucht. Samen liepen we richting de pieste. Ik zette mijn zonnebril snel op. Het was heel rustig op de pieste. We waren de eersten. ‘Tjee, het is hier wel heel rustig hè?’ vroeg mijn zus terwijl ze overdreven saai op haar kauwgom kauwde. ‘Oké, vertel nu maar wie die kerel is, dan kan ik hem zoeken.’ Zie mijn zus geïrriteerd. ‘Oké, het is-’ stamelde ik. Ze zou het toch niet geloven. Ik voelde iets op mijn schouder. Ik draaide me om en knalde bijna tegen Sterling aan. ‘Hé.’ Zei hij glimlachend. Hij staarde naar mijn zus. Hij deed zijn zonnebril af. ‘Hé, Sterling.’ Zei hij glimlachend terwijl hij zijn hand uitstak. Inge slikte even. ‘Hé, uhm- ik- ik ben Nynke haar zus- Inge- ja.’ Stamelde ze. Hij lachte even. Ik keek tevreden toe. Inge was tenminste niet gaan gillen. Hij deed zijn zonnebril weer op. Ik had die van mij afgedaan. ‘Hé, Nynke- ik- uhm ik moet gaan, ik- uhm- ik ga naar- uhm ergens anders heen.’ Zei ze verward. Ik lachte even. ‘Ohw ja, en Inge. Mondje dicht?’ vroeg ik met een engel gezichtje. Ze lachte even. Ik was tevreden. Ze liep op snel tempo weg. ‘Het is voor haar nog een hele klus het niet aan haar vriendje door te vertellen.’ Zie ik lachend. ‘Ohw, ze heeft een vriendje.’ Merkte hij droog op. Ik knikte. ‘En jij?’ vroeg hij zenuwachtig terwijl hij zijn zonnebril even af deed. ‘Nee.’ Zie ik dromerig terwijl ik naar zijn ogen staarde. Hij lachte even. Ik schrok wakker. ‘Ohw, sorry ik was uhm- jou ogen aan het bestuderen.’ Zei ik met een rood hoofd. Hij lachte even. ‘Nou, zoals ik al zei in Sonny with a chance; Eerst wordt je nerveus, dan begin je te struikelen bij het kijken naar mij.’ Zei hij lachend. Ik lachte zachtjes mee. ‘Ohw ja, en daarna begon je over mij te dromen, dan verdrink je in mijn ogen,’ zei hij lachend. ‘Ohw ja , en wat kwam daarna ook al weer?’ vroeg ik lachend, ik was het eerlijk gezegd vergeten. ‘Uhm, nou- na- na een kus zou je- uhm- hopeloos verliefd op me worden.’ Zei hij met een rood hoofd. Ik werd knalrood. Dom om te vragen! Er viel even een pijnlijke stilte. ‘Uhm, ik heb een snowboard voor je meegenomen.’ Zei hij opeens, wijzend naar twee snowboards die tegen een hek aan stonden. Hij pakte een voor mij. ‘Ik weet niet welke maat schoenen je hebt, maar dit waren de enige die ik nog had.’ Zei hij aarzelend terwijl hij mij twee paar schoenen overhandigde. ‘Ze zijn misschien een beetje te groot.’ Zei hij. Ik paste de schoenen. ‘Perfect.’ Zie ik tevreden. Hij keek me verbaasd aan. ‘Wat? Grote voeten zit in de familie.’ Zie ik lachend. Lachend liep hij achter mij aan richting de lift. De lift hing helemaal stil. De lift was blijkbaar nog niet open. ‘En nu?’ vroeg hij teleurgesteld. ‘Klimmen.’ Lachte ik terwijl ik omhoog begon te lopen. Het viel best tegen om op zulke plastic schoenen naar boven te loodsen. Maar na een kwartier waren wij er bijna. ‘Finally.’ Zei hij opgelucht. Ik hoorde geratel. Ik keek opzij. De lift was begonnen met draaien. ‘Nu zijn we voor niet naar boven gelopen!’ zei hij lachend. Ik lachte mee. ‘Kom op Ster!’ zei ik lachend. Hij achtervolgde me direct. Ik rende naar het midden van de pieste. ‘Ster? Heb ik nu al een bijnaam?’ vroeg hij lachend. ‘Ohw ja. Hé, wist je dat ster in het Nederlands star betekent?’ merkte ik op. ‘Nee sorry, ik heb geen cursus Nederlands gevolgd’ zie hij lachend. ‘Maar ik vind het wel een leuke bijnaam.’ Zie hij terecht. Het was inderdaad een leuke naam. ‘Oké, zullen we beginnen?’ vroeg hij. Ik knikte. Ik klikte mijn schoenen in mijn snowboard. Het was wennen dat ik mijn voeten niet meer kon bewegen. Op ski’s had je nog enige kans van beweging, maar hier draaide echt alles om evenwicht. Ik wankelde even. ‘Ik weet niet of dit een goed idee is.’ Zei ik twijfelend. ‘Ohw kom op!’ zei hij lachend terwijl hij me bij mijn arm vast pakte. ‘Kom maar.’ Zei hij terwijl hij me voorzichtig naar beneden trok. Ik vergat dat je op een snowboard ook moest zigzaggen. Ik ging op volle snelheid naar beneden. ‘’Hé! Wacht!’ riep Sterling me nog achterna. Ik probeerde te remmen, maar vloog in plaats daarvan over de kop, dankzij een uitstekende steen. Ik landde best zacht vond ik zelf. Na een paar seconden had Sterling me bereikt. Ik kreeg opeens een lachbui. ‘Haha zag je hoe ik voor over flikkerde?’ vroeg ik lachend. Hij keek bezorgd en serieus. ‘Nynke, gaat het echt wel?’ vroeg hij bezorgd. Ik grinnikte even om de manier hoe hij mijn naam uitsprak, het klonk een beetje als; Nehnke. ‘Het gaat wel, echt.’ Antwoordde ik hem. Ik stond lachend weer op. ‘Gebeuren dit soort dingen jou vaak?’ vroeg hij enig bezorgd. ‘Haha je moest eens weten. Ik bedoel, ik ben een keer van de trap af gesprongen, omdat ik wou vliegen als Peter Pan.’ Zei ik lachend. Hij lachte ook even. ‘Ohw en een jaar geleden werd ik nog geschept door een vrachtwagen, en ongeveer een 1 maand geleden kneusde ik mijn eigen oor omdat een jongen mijn zak popcorn afpakte,’ Merkte ik lachend op. Hij keek mij verbaasd aan. ‘Maar ik heb de popcorn wel bemachtigd.’ Zie ik lachend. ‘Het is een wonder dat je nog leeft!’ zei hij lachend. Ik lachte even mee. Hij had gelijk. ‘Kom op, ik ga je leren snowboarden.’ Lachte hij. Heel langzaam gingen we het laatste stukje van de heuvel af. Beneden aan de heuvel klikte hij zijn schoenen los. Ik wou hetzelfde doen. ‘Nee, jij niet.’ Zei hij vriendelijk. Verbaasd bleef ik staan op mijn snowboard. Hij ging achter mij staan, achter het snowboard. Ik zag een aantal mensen de pieste op gaan, ik richtte mijn aandacht snel weer op Sterling. ‘Oké, stel je nu voor dat je naar rechts gaat.’ Zei hij. Ik boog zenuwachtig een heel klein beetje naar rechts. ‘Nee, verder.’ Zei hij zachtjes. Ik leunde een heel stuk verder. Hij lachte even. ‘Je moet het voelen, kijk;’ zei hij. Ik voelde dat zijn handen op mijn heupen gingen. Hij duwde mij een beetje naar rechts. ‘En nu naar links.’ Zie hij zachtjes bij mij oor. Ik boog een beetje naar links. Ik was super zenuwachtig. ‘Beter.’ Fluisterde hij in mijn oor. ‘Oké, en nu weer naar rechts.’ Ik volgde zijn bevelen braaf op. Ik staarde even over mijn schouder naar hem. Hij glimlachte lief. í�k keek weer om. Er waren wel heel veel mensen nu. ‘Jeetje, het is hier best toeristisch, moet je zien hoeveel camera’s.’ zei ik terwijl ik bewonderend naar een paar camera’s staarde. Hij schrok. ‘We moeten weg, nu.’ Zei hij snel in mijn oor. Hij nam zijn handen weer terug en pakte gelijk zijn tas in. Verbaasd klikte ik mijn snowboard los. ‘Sterling, wat is er?’ zie ik zachtjes. ‘Paparazzi.’ Fluisterde hij terwijl hij angstig om zich heen keek. Ik knikte. ‘We moeten hier weg, tenzij je in elk roddelblad in de wereld wilt staan.’ Zei hij terwijl hij mijn hand pakte. Hij trok me mee naar de parkeerplaats. Hij klikte zijn auto los via de zender in zijn sleutels. Er stond een knalgele lamborghini klaar op de parkeerplaats. ‘Wauhw! Is die van jou?’ bewonderde ik verbaasd de auto. Hij knikte snel. Hij hield de deur voor me open. Ik zag flitsen voor mij ogen. Er waren allerlei mensen met camera’s de parkeerplaats opgestormd. Hij stapte razendsnel in aan de andere kant. ‘Oké, gas op de plank.’ Zei hij terwijl hij vol gas gaf. Ik werd achterin mijn stoel gedrukt door de snelheid. ‘Gordel om?’ vroeg hij. Ik klikte snel mijn gordel vast. Na een minuut van rust begon hij weer te praten. ‘Dus, waar gaan we heen?’ vroeg hij aan mij. ‘Maakt mij niet uit.’ Zei ik. ‘Coole bak trouwens.’ Zei ik glimlachend. ‘Bak?’ herhaalde hij. ‘Ja een bak. Daar bedoel ik mee een auto.’ Herhaalde ik lachend. ‘Hoe kun je deze auto nou een bak noemen?’ vroeg hij lachend. ‘Nou, ik heb wel mooier gezien.’ Zei ik eigenwijs. Hij lachte even. ‘Mooier dan mijn Lamborghini?’ vroeg hij lachend. ‘Ja ik wil bijvoorbeeld later een mini cooper.’ Zie ik glimlachend. Hij lachte even. ‘Echt een auto die bij je past.’ Zie hij lachend. Hij sloeg links af de snelweg op. ‘Hé, waar gaan we heen?’ vroeg ik nieuwsgierig. ‘Het maakte jou toch niets uit? Zie het als een verrassing.’ Zei hij glimlachend. Ik wou protesteren maar ik besloot me stil te houden. Ik merkte dat de zon weer fel scheen dus deed ik mijn zonnebril weer op. ‘Ik krijg altijd hoofdpijn van de zon.’ Merkte ik op terwijl ik mijzelf checkte in zijn zijspiegel. ‘Echt waar? Ik ook.’ Zei hij lachend. Ik lachte even, waarom wist ik niet er zat totaal geen humor in. Sterling klikte de radio aan. Collide, van Howie Day was net begonnen. Ik begon automatisch zachtjes mee te zingen. Hij lachte even zachtjes ik merkte het gelijk. ‘Wat? Zing ik zo slecht?’ vroeg ik lachend. ‘Nee, hoor.’ Zei hij lachend. Ik negeerde hem weer en zong weer mee. Kon mij niks schelen dat ik niet kon zingen. Tot mijn verassing kende hij het liedje ook. Hij zong ook mee. ‘Wat was er nou zo grappig?’ vroeg ik tussendoor. ‘Het is gewoon, ik kende niemand die dit liedje ook kende.’ Zei hij. ‘Nou, ik vond het liedje op een clipje van jou, op youtube.’ Merkte ik op. ‘Echt waar?’ vroeg hij lachend. Ik knikte. ‘Hmm. Cool.’ Zie hij grijnzend. We sloegen rechts af. ‘Hé, maar waar gaan we nou heen?’ vroeg ik grijzend. ‘Verassing, maar we zijn er bijna.’ Zei hij. Ik lachte tevreden.

Reacties: