FanFic.nl

The dawn of my new life

-4-

“En, hoe ging het?”� vraagt Astrid (de moeder van Thalissia) als we binnen komen. “Het ging wel, maar ze geloofden me pas na 5 keer ofzo.”� Ja, dat was erg irritant. “Nou, vertel. Ik ben erg benieuwd en het helpt voor jezelf ook als je het vertelt.”� “Oke, nou we kwamen dat politiebureau binnen, en dan moet je een kaartje trekken. Wij hadden nummer 67 en 59 was nu bezig. Dat ging dus wel even duren. We gingen op zo’n bankje zitten wachten, en toen kwam een vrouwelijke politieagent naar ons toe. Ik herkende haar meteen, zij had me de vorige twee keer ook geholpen met mijn vragen. Maar ik wist natuurlijk niet of ze mij ook herkende. Dat was wel zo, en ze vroeg of ik weer voor mijn vader kwam. Omdat er een brok in mijn keel schoot, antwoordde Thalissia voor mij. Toen nam ze ons meteen mee naar een apart kamertje, en zei dat ze ons meteen zouden helpen. Ze ging weg en kwam terug met een andere agent. Die ging toen allemaal vragen stellen, en ik vertelde gewoon alles. En zonder huilen =D. Maar de eerste drie keer ofzo geloofde hij me echt niet, dus toen vroeg ik of hij dacht dat ik aan iemand zou hebben gevraagd om me een blauw oog te slaan, alleen zodat ik mijn vader aan kan geven. Daar werd ie wel stil van, dus toen begon ie informatie te vragen, dingen zoals wanneer is het begonnen, hoe erg is het normaal, is het elke dag of 1 keer in de week. Toen dat eindelijk klaar was, zei hij dat het wel moeilijk gaat worden, omdat mijn vader natuurlijk ook bij de politie heeft gezeten, maar dat hij er voor gaat zorgen dat hij wel verhoord wordt.”� Astrid komt naar me toe, en omhelst me. “Je hebt het echt heel goed gedaan!”� fluistert ze in mijn oor. Dan vraag Thalissia ineens “Zullen we een film in mijn kamer kijken?”� Ik lach naar mijn beste vriendin en zeg “Is goed, maar ik wil absoluut geen jankfilm!!”� “Oke, dan kijken we toch Twilight en New Moon tien keer achter elkaar!!”� “Dat vind ik een prima idee!!!”� We pakken allebei een glas cola en nemen twee zakken chips mee naar Thalissia’s kamer. We slapen rond een uur of 1, nadat we Twilight 3 keer hebben gekeken en New Moon 2 keer. Voor mij maakt het niet zoveel uit dat ik zo laat naar bed ga, maar Thalissia moet morgen wel gewoon naar school. “Ah joh, maakt niet uit. Heb ik tenminste een reden om te slapen tijdens Frans.”� Zegt ze als ik me weer verontschuldig. We gaan in bed liggen, en ik slaap binnen 10 minuten.
Dinsdag ochtend
Ik word wakker en kijk op de wekker. 10.56 laat de display zien. Bijna elf uur!! Ik ga mijn bed uit, en zie een briefje op het bureau liggen.
Hoi Melanie, ik ben al naar school als je wakker wordt. Allebei mijn ouders zijn naar hun werk, dus je bent alleen thuis. Je kan tv kijken of achter de computer gaan als je wilt. Kijk maar. Zie je vanmiddag =D
XxXx Thalissia
Ik pak iets te drinken uit de koelkast en bedenk me wat een goede vriendin Thalissia eigenlijk is. Ik moet haar op een of andere manier hiervoor zien te bedanken. Ik besluit na tien minuten op de bank te hebben gezeten, achter de computer te gaan. Als ik het knopje indruk, bromt de computer tot leven. Ik ga een mail schrijven aan mijn moeder. Ik zet er onder andere in hoe erg ik haar mis, maar dat het voor mij zo beter is. Ik hoop dat het voor haar nu ook fijner is in huis, want ik wil echt niet dat mijn moeder lijdt onder mijn beslissing. Het wordt een hele lange mail, en als ik klaar ben en op verzenden druk voelen mijn vingers alsof ze van iemand anders zijn, ze zijn zoo moe. Maar ik schrijf ook nog een korte mail aan mijn zusje Rachelle. Ik zet er in dat ik haar ook heel erg mis. Ik vertel haar dat ze zich geen zorgen hoef te maken, ik red me wel. En dat ik nu veel blijer ben. Ik hoop dat ook zij geen problemen krijgt, maar ik denk van niet. Als ik eindelijk klaar ben, begin ik honger te krijgen. Ik smeer twee boterhammen en doe er een enorme laag chocopasta op. Dat mocht ik thuis nooit doen, en nu lijkt het alsof ik chocopasta met een beetje brood eet. Dat ik zoo lekker!! Thalissia komt rond twee uur thuis. “En, hoe was het helemaal alleen?”� “Ging wel, ik heb een mail naar mijn moeder gestuurd en één naar mijn zusje. Gewoon om te zeggen dat het goed gaat met me.”� “Mooi, dat vinden ze vast fijn. Maar ik heb een vraagje.”� Wat kijkt ze me opeens raar aan… “Oke, vraag maar raak.”� “Wil je nog steeds met Chris naar de film? Want hij kwam vandaag naar me toe, en vroeg of jij nog steeds wilde, en ik zei dat ik dat niet wist, want ik had het jou natuurlijk nog niet gevraagd, en en.”� “THALISSIA, je ratelt!!! Zo begrijp ik er niets van. En ik wil nog wel met hem naar de film, heel graag zelfs!!”� “Oke, sorry. Maar dat heb ik altijd als ik iets leuk vind. Maar ik zal het doorgeven, dat gaat ie leuk vinden!!”� Ik geef haar een por in haar zij. “Hee!!”� Ik krijg er twee terug, en we beginnen aan een kieteldood wedstrijd. “De eerste die niet meer kan is een marshmallow!!!”� schreeuw ik terwijl ik in haar zij kietel.

Reacties: