FanFic.nl

Journey through the Mono region {tijdelijke stop}

Episode Thirty-Six - Pokémon Ranger and the secret of the hidden whirlpool! *part five*

'Eén... twee...' begon Chris.
'Wacht!' riep Noa, die ineens een ingeving kreeg.
'Wat?' vroeg Chris geïrriteerd.
'Ik heb zo het gevoel dat er iets met die gevangenis is', zei Noa.
'Hoezo de gevangenis?' vroeg Lisa.
'Ik weet niet...' mompelde Noa. 'Gaan jullie die eieren maar halen, ik moet echt naar die gevangenis.'
Chris rolde met zijn ogen en Lisa gaf Chris een klap voor zijn hoofd.
'Laat haar nou', siste ze.
Chris rolde opnieuw met zijn ogen en begon weer af te tellen. Bij drie renden hij en Lisa op het huis af en glipten naar binnen.
Noa begreep niet waarom ze persé naar die gevangenis wilde, maar ze wist wél dat het écht moest.
'Phi?' Phione keek haar verbaasd aan.

Net toen Thomas compleet gestoord begon te worden van al die duisternis, viel er een straal licht de duisternis in. Hij bedekte zijn ogen om niet verblindt te worden door het licht. Toen hij zijn ogen weer open deed, beende er een brede man op hem af. Hij deinsde achteruit.
'Eten', bromde de man en hij gooide een homp brood naar Thomas.
'Wacht eens even!' zei Thomas geïrriteerd. 'Wat doe ik hier eigenlijk? Wat zijn jullie van plan? En wí¡í¡r ben ik?'
'Dat is niet aan mij om je dat te vertellen', zei de man kortaf en hij maakte aanstalten om te vertrekken.
'WACHT!' brulde Thomas kwaad.
En hij nam een sprint, maar ontdekte toen dat hij vast zat met zijn voeten en kwam met een harde klap neer op de grond. De man bulderde van het lachen.
'Wat grappig', zei Thomas sarcastisch. 'Wie gaat em dan wél vertellen wat hier aan de hand is?'
De man zuchtte diep.
'Nou, goed dan, ik zal het je vertellen.'
De man kwam iets dichterbij en Thomas' hart klopte in zijn keel. Hij was als de dood voor die vent.
'Nou, kijk, je vriendinnetje, Noa, is in bezit van een Phione-ei, dat waarschijnlijk al uit is gekomen, en die hebben wij - Team Eternal - nodig voor belangrijke doeleinden. Maar omdat we je vriendinnetje niet te pakken hebben gekregen, hebben we jouw ontvoerd met behulpt van de Sleep Powder van een bepaalde pokémon. En we hopen dat je vriendinnetje er zo dadelijk aan komt om je te redden. Als dat gebeurd is alles volgens plan.'
Er verscheen een triomfantelijke grijns op het gezicht van de man en toen liep hij weg en hij sloeg met een klap te deur dicht.
'Verdomme!' riep Thomas kwaad en hij sloeg met zijn vuist tegen de muur.

*Ondertussen bij Noa*

Noa en Phione hadden zich verstopt achter het dichtsbijzijnde huis bij de gevangenis. Echt groot was die gevangenis niet, het was maar één verdieping, en misschien vijf of zes cellen erin.
Ja! Daar kwam iemand uit de grote zware deur, en hij holde de andere kant op als Noa. Noa nam een sprint, hield de grote deur tegen en glipte naar binnen met Phione achter zich aan. Ze kwam uit in een grote, donkere ruimte, met een stuk of zes deuren eromheen, waarschijnlijk de cellen.
Ineens wist Noa wat ze hier deed, ze was op zoek naar Thomas. Natuurlijk! Thomas was nog steeds niet terug en Noa had nog steeds het gevoel dat hij hier ergens was, waarom, wist ze niet.
Noa haalde diep adem en ging naar de eerste deur.
'Thomas...' fluisterde. 'Thomas, zit je hier...?'
Geen antwoord.
Volgende.
'Thomas? Zit je hier?'
Noa voelde zich een volslagen idioot nu ze hier zo rondliep. Maar ze schudde haar hoofd en sprinte naar de deur aan de overkant.
'Thomas?'
Geen antwoord.
'GEEF DAN ANTWOORD IDIOOT!!!' riep Noa gefrustreerd.
'Noa?'
Verbaasd keek Noa op.
'Thomas?'
'Waar zit je?'
'In één of andere hele donkere kamer.'
'Je zit in een gevangenis, idioot', zei Noa sarcastisch.
Stilte.
'Oh...'
'Wí­st je dat niet? Welke kamer zit je?'
'Dat weet ik ook niet!'
'Phi!' riep Phione en ze bleef voor een deur zweven.
'Zit hij daar, Phione?' vroeg Noa.
'Is het ei al uitgekomen?' vroeg Thomas verbaasd.
'Ja', zei Noa. 'Hoe weet jij dat ik een pokémonei had?'
'Noa, sukkel! Ga weg hier!'
'Hoezo dat nu weer?' vroeg Noa beledigd.
Thomas zuchtte. 'Te lang verhaal, vertrouw me en ga hier weg!'
'En jij dan?' zei Noa gefrustreerd.
Ze werd helemaal gestoord van Thomas. Ze was niet meegegaan met Chris en Lisa om hem te vinden. Nu had ze hem gevonden, vond hij dat ze weg moest gaan!
'Noa... Alsjeblieft...'
Nu schrok Noa wel. Thomas klonk nooit zo.
'Oké dan', zei Noa. 'Maar vertel me eerst kort wat er aan de hand is.
Ze leunde tegen de grote deur aan en hield haar oor er tegen, om Thomas te kunnen verstaan. Thomas kwam zover als hij kon, met zijn vastgebonden voeten, naar de deur toe.
'Team Eternal heeft mij ontvoerd...' begon Thomas aarzelend. 'Omdat jij een Phione ei in je bezit had, dat inmiddels is uitgekomen. Ze hebben Phione nodig voor experimenten... En ze dachten, ze dachten, dat als ze mij zouden ontvoeren, dat jij achter me aan zou komen. En dat ze je zo konden pakken...'
Noa schrok zo erg dat ze haar hand schaafde aan de deur.
'Auw', zei ze.
'Wat doe je?' vroeg Thomas bezorgd.
'Niets ergs, ik schaafde mijn hand.'
Thomas lachte. 'Maar nu heb ik het verteld, dus nu moet je weg.'
Maar het was al te laat. De deur van de gevangenis sloeg open en er stormde een vrouw binnen in een Team Eternal outfit...

Reacties: