FanFic.nl

WORDKILLER

Hoofdstuk 15

Op de bus die Amy en mij naar het politiebureau brengt is het doodstil. Iedereen kan nog steeds niet goed begrijpen wat er gebeurd is. Axel, een jongen die door de hele school gekend was, is dood. Van de trap geduwd, vermoord dus. Niemand weet waarom, Axel viel niet op, pestte niemand, was geen nerd, hij was gewoon, gewoon. Zijn stijl leek op die van Bill, dat is de rede waarom iedereen hem kende, en de rede waarom ik niet zag dat het Bill niet was. Maar hetgeen dat iedereen het meeste bezighield was iets totaal anders. Wie heeft dit gedaan? Het kan een leerkracht of leerling zijn geweest, dan hebben wij dus zonder het te weten een moordenaar in ons midden. Maar het kan eigenlijk iedereen geweest zijn. Iedereen kan de gebouwen van de school zomaar in, er is geen enkel toezicht. Wie het ook geweest is, Bill, en ik dus waarschijnlijk ook, heeft er iets mee te maken. Tom was opgesloten, en Bill stond bij de agenten.
“Romy, we moeten uit.”� Ik kijk op en zie Amy al rechtstaan. Door de voorruit kan ik het politiekantoor al zien liggen. Ik knik, sta ook recht en hef mijn rugzak op mijn schouder. De bus komt tot stilstand en zodra de deuren open zijn, stappen we uit.
Binnen vraagt Amy meteen naar Peter en een agent brengt ons naar een of andere kille gang. Voor een grijze deur stoppen we.
“Peter zit hierbinnen, hij komt zo.”� Ik kijk naar de deur en zie op het ijzeren plaatje ‘Verhoorkamer 2’ staan. Amy en ik zetten ons neer op de stoelen tegenover de deur en niet veel later komt Peter inderdaad naar buiten, samen met Bill. Meteen veren Amy en ik recht. Amy vliegt op Peter af, en ik op Bill.
“Bill, ik ben zo blij om je te zien!! Ik dacht echt dat er met jou iets was gebeurd!”�
“Romy, laat hem, hij moet nog bekomen.”� Ik kijk Peter aan, en als ik weer naar Bill kijk zie ik dat hij gelijk heeft. Bill zet zich neer op een van de stoelen waar wij ook net zaten en staart naar zijn schoenen. Hij zucht onrustig en lijkt helemaal niet door te hebben dat we hier zijn.
“Peter, wat is er gebeurd?”� Hey, dat antwoord wil ik kennen! Ik draai me om naar Peter en hij zucht.
“Kom mee naar mijn kantoor.”� We willen hem volgen, maar net dan gaat een deur open en komt Tom naar buiten.
“Bill!!!!”� Roept hij zodra hij hem ziet zitten. Bill kijkt op en veert meteen recht om in de armen van zij grote broer te belanden. Ik grijns als ik hen zie. Peter had gelijk, als die twee elkaar hebben, komt alles wel weer goed met hen. Ik kijk weer om naar Amy en Peter en merk dan dat ik een klein sprintje moet zetten om hen weer bij te halen.
“Weet je al wie het gedaan heeft?”� Vraag ik meteen als ik de deur dichtgedaan heb en Peter zich met een zucht in zijn, zo te zien comfortabele, stoel heeft laten neervallen.
“Ja.”� Een stilte volgt.
“En, wie is het? Heb je hem al opgepakt?”�
“Hij is hier ja, maar hij is niet gearresteerd.”�
“Wat?! Waarom niet?! En waarom is hij dan hier?”� Peter zucht en kijkt ons een voor een in de ogen.
“Bill heeft het gedaan.”�

[reacties??]

Reacties: