FanFic.nl

Cinema Bizarre - The search of his death

/6/ E

Verder kwam er niks uit Yu's mond. Hij slikte even en keek voorzichtig op naar Shin die hem verbaasd met grote ogen aankeek.
"Wat is er met Strify, Yu?!" vroeg Shin voor de vijfde keer en een traan viel uit Yu's ooghoek. Hoe kon hij het Shin vertellen? "Alsjeblieft vertel me wat er met Strify is" zei Shin wanhopig en pakte Yu's schouders beet.
"Hij. Hij. Strify is. Hij is. Hij. Strify. Hij. Is. Do. Hij is. Do-"
"Do? Yu, alsjeblieft"
"Strify is dood" snikte Yu en liet z'n hoofd verslagen hangen. "En verdwenen" zei Yu er nog achteraan en sloeg z'n handen voor z'n ogen. Shin gaf geen reactie waardoor Yu nog meer ongerust werd. "Shin zeg wat" Yu keek langzaam omhoog en zag de tranen over Shins gezicht lopen.
"Je liegt" zei Shin en keek Yu ongeloofwaardig uit. Hij geloofde Yu niet, waarom zou hij? Dat het een vriend van hem zegt nog niets. Strify was zomaar dood en verdwenen? In ongeveer een uurtje? Waarom zou het het geloven? En klonk ook heel erg ongeloofwaardig. Yu schudde z'n hoofd en Shin begon hard te huilen. "Hoe kan dat nou. Een uur geleden was ie nog springlevend!" Snikte Shin en deed geen moeite om z'n tranen weg te vegen. Hij liet ze over z'n gezicht stromen en schudde erbij z'n hoofd.
"Hij is vermoord" zei Yu zo rustig mogelijk en Shin werd nog drukker.
"WAT?! Wie zou Strify nou weer willen vermoorden!!" snikte Shin en sloeg wild met z'n armen. "Dit kan niet waar zijn. Ik wil z'n lichaam zien!" Yu kneep z'n ogen dicht en schudde z'n hoofd.
"Dat gaat niet"
"Waarom niet. Als ik z'n lichaam wil zien dan"
"Dat kan niet omdat z'n lichaam is verdwenen" Het was raar hoe kalm Yu nu opeens was. Net kwam er niks uit. En nu floept hij er alles uit.
"Hoe weet je dan dat hij dood is"
"IK zal het je proberen uit te leggen. Oké?" Shin haalde z'n schouders op en veegde wild z'n tranen weg die nog steeds over z'n gezicht liepen. Je kan niet zomaar ophouden met huilen, als de liefde van je leven is verdwenen. "Ik wou gewoon gaan checken of het goed ging met Strify. Want jij had zo'n idee dat je liever niet naar huis ging. En ik wou je gewoon geruststellen. Toen ik aankwam kwam ik een zwerver tegen, die zei dat ik beter niet daarheen kon gaan" Yu wees naar het appartement "Ik begreep hem niet en dus liep ik er gewoon naartoe. Daar zag ik Strify liggen. Ik. Hij. Geen gezicht" Snikte Yu "Ik rende naar boven toe, want de deur stond open, net als de balkondeur. Boven was alles overhoop gehaald. Teken van gevecht zou ik zeggen. Daarvoor had ik ook nog de politie en zo gebeld. En toen ik weer beneden kwam, was z'n lichaam verdwenen. Ik weet het niet Shin" Shin begon raar te doen en Yu wist niet meer wat hij kon doen, wat hij moest en kon zeggen. Bang om hem nog meer pijn te doen. Yu liep rustig naar z'n vriend toe en probeerde hem rustig te krijgen, zonder succes.
"Wie zou Strify nou weer pijn willen doen?!" riep Shin en Yu pakte Shins armen beet. Daarbij sloeg hij z'n armen om hem heen en liet Shin uithuilen. He needs a shoulder to cry on.
"Pardon. Maar. Is dit Shin?" Yu opende z'n ogen en zag de agent van daarnet staan. Rustig knikte hij en streek nog steeds voorzichtig over Shin z'n rug.
"Ik wil graag dat jullie beiden meegaan naar het bureau"
"Maar we hebben niks gedaan"
"Elke bekende moet ondervraagd worden" Yu zuchtte en liet Shin iets los. Shin keek huilend naar Yu en Yu veegde Shin z'n tranen weg.
"Maar nu? Het is fucking half twee 's nachts" zuchtte Yu en veegde snel zijn tranen ook weg. De agent knikte.
"Zo snel mogelijk hebben we misschien een spoor. Dus kan jij misschien de rest van jullie vriendenkring bellen?" Yu schudde z'n hoofd en kneep z'n ogen dicht. Hoe kon hij het hun ook nog gaan vertellen. Shin was al erg genoeg. En nu de rest. Romeo en Kiro. De agent keek Yu opdringerig aan en Yu pakte met tegenzin z'n mobiel uit z'n zak. Hij keek nog even naar Shin die z'n handen voor z'n ogen sloeg. Snikkend tikte Yu Kiro's nummer in en drukte op het telefoontje. Hij hoorde een kreun aan de andere kant van de lijn en beet hard op z'n lip. Fijn, stoort hij Kiro daar middenin.
"Moet dit nu Yu?"
"Oh. En we kunnen ze als het is wel ophalen" fluisterde de agent tegen Yu en Yu knikte.
"Kiro, uhm. We moeten naar het politiebureau. Nu"
"Wat? Waarom?"
"Stel geen vragen alsjeblieft. Ze leggen het je daar wel uit. Sta met een kwartier buiten" Yu verbrak snel de verbinding en tikte Romeo's nummer in.
"Ey. What's up?" vroeg een hijgende Romeo. Godver, was hij nou ook al bezig, dacht Yu en zuchtte diep.
"We moeten naar het politiebureau, stel geen vragen. Ze leggen het je daar wel uit. Sta met tien minuten buiten. Ik zie je zo" snel hing Yu op en stopte z'n mobiel weer terug. Bezorgd sloeg Yu z'n arm om Shin heen en loodste hem mee naar het politiebusje. Shin was er niet meer bij met z'n gedachten. Hij dacht alleen maar aan Strify. Aan hoe dit had kunnen gebeuren. Z'n arme Strify die hij nooit mee in z'n armen zou kunnen hebben. Die hij nooit meer zou kunnen aanraken. Zou kunnen voelen. Zijn Strify. Zijn Strify die hij nooit van z'n leven kwijt wou. Zijn Strify die hij nooit kan missen. Zijn leven.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.