FanFic.nl

Cinema Bizarre - The search of his death

/10/ E

Stralen van de zon weerkaatste zich op Yu's gezicht. Vermoeid deed hij z'n ogen open en keek met dikke ogen z'n kamer door. Zullen z'n vrienden wel hebben kunnen slapen? Of hebben ze, net als Yu zelf, alleen maar nagedacht, met hun ogen dicht? Yu zuchtte en stond moeizaam op. Hoe laat zal het zijn? dacht Yu en liep slenterend naar de hoek van z'n kamer toe waar hij alles had neergegooid. Hij zocht naar z'n mobiel waar hij middenin de nacht veel onbekende gemiste oproepen op had gekregen. Toen hij hem onderaan de stapel had gevonden haalde hij z'n neus even op en ging weer op bed zitten.
"Wie de fuck is het die me steeds belt?" vroeg Yu verbaasd aan zichzelf en keek hoevaak hij was gebeld. 12 keer? Yu's ogen stonden verbaasd en hij gooide z'n mobiel op z'n bed neer. Als het echt héél erg belangrijk is, bellen ze vast nog wel een keer terug, toch? Hij liet zich vallen en keek met vermoeide ogen naar het plafond. En dan zouden ze vandaag weer terug moeten komen naar het bureau? God... Had Yu het té snel gedacht dat ze terug zouden bellen? Zuchtend pakte hij z'n mobiel weer, alleen deze keer was het een ander nummer. Hij nam om.
"Met Yu" zuchtte hij en ging weer recht zitten.
"Hey, uhm. Met Maisy"
"Oh, hoi" Yu snoof z'n neus even en stond op.
"Oh sorry. Bel ik ongelegen of zo?" Ook al wist Yu dat Maisy het niet zou zien schudde hij z'n hoofd.
"Nee. Nou. Ik weet niet" was het antwoord van Yu. Misschien had hij gewoon wat afleiding nodig om door de dag heen te komen? Om z'n gedachtes van Strify af te houden.
"Aha. Je klinkt vaag?"
"Ik ben vaag" voor het eerst deze dag verscheen er een kleine glimlach op Yu's gezicht terwijl hij naar de badkamer toe liep. Maar toch zei hij het met een trilling in z'n stem. Z'n stemming zou zo weer over kunnen gaan, zo weer over kunnen gaan naar verdrietig als hij Shin Romeo's kamer uit zou zien komen.
"Wat is er? Je had een trilling in je stem?"
"Niks hoor. Ben gewoon net wakker" Loog Yu. Hij wist niet of hij dit Maisy nu al zou kunnen toevertrouwen. Hij kent haar eigenlijk pas net, dus eigenlijk nog helemaal niet. Hij vroeg alleen haar vriendin ten dans, haar niet.
"Oké dan... Maar ik wou vragen hè. Voor Skye. Heb je misschien zin om vandaag wat leuks met haar te doen?" Yu deed de kraan open en dronk snel even wat. Hij wist niet wat hij met die vraag aanmoest. Hij had wel afleiding nodig. Maar afleiding van Skye? Misschien wel, misschien niet. Misschien heeft hij juist afleiding nodig van haar, of iemand anders die hij nog niet zo goed kent. Omdat hij haar dus nog niet goed kent weet ze niet veel. En kan ze Yu dus niet beoordelen.
"Uhm. Oké, ja, is goed. Maar 1 ding"
"Jah?!" vroeg Maisy blij.
"Kan ze wel hierheen komen? Ik moet namelijk hier in m'n eigen huis blijven"
"Oh ja. Tuurlijk. Kan vast wel. Moeten we wel natuurlijk je adres hebben" Yu gaf z'n adres door en ging op het krukje in de badkamer zitten.
"Oké. Dan ziet Skye je wel in iets van anderhalf uur?"
"Is goed" zei Yu en Maisy hing op. Yu zuchtte en wreef even door z'n ogen.

Wat had er gebeurd als Strify niet was verdwenen? Wat hadden de jongens nu dan gedaan? Zouden ze bezig zijn geweest met liedjes schrijven? Bezig zijn geweest met spelen? Of iets anders wat met werk te maken had? Niemand zou het weten. Omdat het niet gebeurd is.

Shin probeerde Yu buiten te sluiten. Hij hoorde hem praten, terwijl hij nog zo zacht probeerde te zijn. Shin hoorde alles, hij wou alles horen. Zodat hij nergens van zou schrikken. Maar het hielp niet. Hij schrok overal van. Hij was bang dat wat Strify had vermoord ook achter hem aanzat. Met het idee dat hij ook vermoord zou kunnen worden werd hij nog banger en verdrietiger dan dat hij al was. Maar ondanks dat dacht hij dan wel dat hij weer bij Strify zou kunnen zijn. Dan zouden ze weer samen herenigd worden. Voor altijd weer samen kunnen zijn.
"Shin? Ben je al wakker?" vroeg Yu voorzichtig aan Shin en Shin kreunde even als teken van ja. Hij had net als Yu niet geslapen, alleen maar nagedacht. Shin voelde het matras inzakken, met als teken dat Yu naast hem was gaan zitten. Hij streek voorzichtig door Shin zijn haar en Shin duwde de deken ietsjes omlaag. Met betraande ogen keek hij Yu aan die dikke ogen had. Hij vloog z'n vriend om z'n nek en begon weer te huilen. Yu streek voorzichtig over Shin zijn rug, hij probeerde z'n vriend weer rustig te krijgen. Als Skye hier zo zou zijn, moest Shin toch wel iets rustiger zijn. Anders kon Yu alsnog z'n gedachtes niet van gisteravond afhouden. Zou hij er alsnog aan herinnered worden. "Ik wil je niet afschrikken. Maar er komt zo bezoek, over ongeveer anderhalf uur. En uhm. Ik ga me nu omkleden. Misschien is het beter als jij je zo ook gewoon omkleed. Het maakt me niet uit wat jij daarna gaat doen maar" zei Yu voorzichtig en rustte z'n hoofd op Shin zijn schouder. Shin knikte verbaasd en liet Yu rustig los. Snel veegde hij z'n tranen weg en slikte. Yu haalde wat haren voor Shin ogen weg en keek hem verliefd aan, hopend dat Shin hem niet doorhad. Dit alles veranderd niks, hij blijft wat voor Shin voelen. Dat veranderd niet zomaar. Er moet iemand anders heel erg speciaals op zijn pad komen om Shin te kunnen vergeten. Zo iemand als...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.