FanFic.nl

Cinema Bizarre - The search of his death

/21/ A

Menu:
HomeQuizzenNieuwste QuizzenPopulairste QuizzenPopulair VandaagBeste QuizzenWillekeurige QuizAlle QuizzenTagsStoriesNieuwste StoriesWillekeurige StoryAlle StoriesPollsWillekeurige PollAlle PollsConvertersSerie converterQuiz converterZelf OntwerpenMijn QuizzenMijn StoriesMijn PollsMijn TemplatesForumActieve TopicsShoutboxOverigeHelpLinksCrewZoekenContactTopledenLedenlijstVandaag JarigStatistiekenNieuwe BlogsNieuwe LedenNieuwste Foto'sVrienden Uitnodigen!Laatst Gelezen:
My live is a lie (twlight fanfic)

meet Angel
On-line Vrienden:
xKIROxLOVERx
Devilinside
Denk je dat Quizlet.nl beter kan?
[Zeg het dan!] .
Meer FanFiction?
[FanFic.nl] .
.home > stories > cinema bizarre - the search of his death > /21/ a.
/21/ A
[favoriet] [abo] [bladwijzer] [in the spotlight] ..
Geschreven door:.BleedinStar.
.
.
Onderdeel van:.Cinema Bizarre - The search of his death.
.
.
Aantal woorden:.1010.
.
.
Aantal x gelezen:.10 (waarvan 0 keer vandaag).
.
.
Hoofdstukken:. /1/ K /2/ I /3/ N /4/ A /5/ P /6/ E /7/ D /8/ L /9/ T /10/ E /11/ H /12/ A /13/ V /14/ D /15/ P /16/ A /17/ D /18/ E /19/ I /20/ E /21/ A /22/ D
..
.
.



Voorafgaand:
En Kiro... Hij lag thuis. Thuis op bed. Op bed te huilen. Te rouwen. Hij was gebroken, net als Shin. Leeg van binnen. Met niemand om hem heen. Yu had Shin, Shin had Yu. Romeo had die Sandra. Kiro.? Kiro had niemand. Niemand om zich heen die hem kon troosten..
.


"Ik weet het zeker" Skye sloeg haar dagboek dicht en sloeg haar handen tegen haar hoofd. "Heb ik weer" zuchtte ze en draaide op haar rug, met haar dagboek dicht naast d'r. Muziek galmde door haar kamer heen.
"Skye, zet die rotmuziek is eens wat zachter!!!!!" er verscheen een glimlach op Skye's gezicht. "NU!!" rollend met haar ogen stond ze op van het bed en liep naar haar deur toe. Ze deed de deur op slot en zette toen de muziek juist nog harder. Als ze geen bezoek mag krijgen, niet op bezoek mag gaan. Dan maar kei, en dan ook keihard muziek luisteren. Zo kon ze het gezeur van haar moeder in ieder geval ook niet aanhoren. Ze hoorde niets. Behalve de muziek dan. Langzaam begon ze wat mee te bewegen op de muziek terwijl ze naar haar bureau liep. Daar zette ze haar laptop aan en wachtte totdat die opgestart was.
"Maisy, Maisy" mompelde Skye terwijl ze door haar MSN-lijst keek, op zoek naar Maisy die met spijt nog niet online was. Dan maar een sms sturen, dacht Skye. Verveeld haalde ze haar mobiel eruit - beltegoed had ze alweer - en begon haar sms te schrijven. Gelijk ook om Yu's MSN te vragen. Had ze misschien nog wat te doen in dit oh saaie weekend waar ze niets mag.
Al snel had ze een sms terug van Maisy waar Yu's nummer in stond. Skye was blij dat ze zo snel al een sms terug had. Gelijk voegde ze Yu toe en stuurde hem ook een sms. Met als vraag wat zijn MSN was. Natuurlijk stond er ook meer in. Anders is het zo. Zo. Mieterig.

Terwijl Shin maar nadacht. Nadacht over wat hij had gezien. Begon hij zich iets te realiseren. Hij realiseerde zich dat Yu echt verliefd op hem was. En dat hij het eigenlijk zelf helemaal niet erg vond. In tegenstelling juist. Hij vond het leuk dat Yu hem leuk vond. Hoort dat? Hoort dat als je vriendje net is vermoord? Hoor je, je zo te voelen als dat is gebeurd met je vriendje. Horen je gevoelens raar te gaan doen? Wanneer je naar je vriend kijkt? Die blijkbaar iets voor je voelt? Terwijl je hem eerst helemaal niet leuk vond. Maar toen je realiseerde dat hij je leuk vond, dat jij hem dan ook opeens leuk gaat vinden?
Terwijl Shin ook nog steeds wat voor Strify voeld, ging hij meer voelen voor Yu. Steeds meer dacht hij erover na. Hij dacht aan de laatste paar dagen waar hij zo down was. Waar hij meer aan z'n vriend begon te denken. Shin zijn ogen werden groot en hij slikte. Hij wou het eigenlijk helemaal niet. Hij wou niet op iemand anders verliefd worden, hij wou alleen maar Strify in zijn gedachten. Geen Yu. Shin schudde geschrokken z'n hoofd en trok hard aan zijn haren. Hij wou niet meer voor Yu gaan voelen. Weg wou hij. Shin wou weg uit het huis van Yu en Romeo. Hij kon hier niet langer blijven. Dat zou nog ergere gevolgen kunnen hebben. Maar tegelijkertijd. Tegelijkertijd wou Shin met Yu praten. Over beiden hun gevoelens. En over hoe het nooit wat zou kunnen worden. Omdat z'n gevoelens voor Strify altijd zullen blijven, en altijd boven die van Yu zullen zijn.

Yu stuurde met een glimlach een sms terug naar Skye. Natuurlijk mocht ze zijn MSN hebben. Waarom niet?
"Yu.." Yu drukte op verzenden en keek verbaasd naar achter waar hij Shin zag staan. "Laat maar" Hij schudde z'n hoofd en liep naar de deur toe. Yu fronsde z'n wenkbrauwen en haalde z'n schouders op.
"Oké..?" Shin deed z'n schoenen aan en pakte z'n jas van de kapstok. "Waar ga je heen?"
"Naar Kiro" Shin deed de deur open en deed hem gelijk weer achter zich dicht. Yu had niet eens tijd om iets te vragen. Hij zuchtte even en liep naar z'n laptop toe, die nog steeds op de eettafel stond.

Shin liep slenterend naar het appartement van Kiro toe. Het was een lange tijd lopen, Kiro woont best ver weg. Zo'n 10 minuten is het al met de auto. Reken maar uit hoe lang het ongeveer duurt, lopend. Zeker op het tempo van Shin.

Romeo zuchtte diep terwijl ze in de file stonden.
"Rustig aan. Het is vast zo voorbij. We komen er wel" Sandra rustte haar hoofd op Romeo's schouder en nogmaals zuchtte Romeo.
"Ik ben blij dat ik je heb gevonden" zei Romeo en deed voor een paar seconden zijn ogen dicht. Hij wist niet hoe hij dit zonder Sandra kon doen. Sandra was degene die tegen Romeo zei dat hij naar z'n moeder moest gaan. Romeo durfde niet. Bang voor wat hij daar aan zou treffen. Bang om achter de waarheid te komen. Het was alsof cupido die nacht langs was geweest en Romeo met een pijl heeft geraakt. Nog nooit eerder was hij zo snel verliefd op iemand geweest. En nu gaat ze zelfs al mee naar zijn zieke moeder. Wie stelt haar vriendje of zijn vriendin zo snel aan de ouders voor, op die leeftijd? Sandra gaf Romeo een zoen op de wang en legde daarna haar hoofd weer terug. Rustig begon Romeo weer te rijdden en probeerde te zien hoe lang de file nog was. Te lang, dacht. Omdat hij het einde niet kon zien. Hij liet z'n hoofd tegen de stoel aanvallen en Sandra schrok op. "Oh sorry" zei Romeo en werd wat rood. Sandra schudde lachend haar hoofd.
"Maakt toch niets uit. En Romeo?" Romeo keek Sandra aan. "Weet dat ik er altijd voor je zal zijn. Dat van gister, everything was meant to be. We horen bij elkaar. Door moeilijke tijden zal ik altijd voor je klaar staan. Het maakt niet uit wat het is. Ik zal er zijn. Ik zal je helpen, liefhebben. Ik zal van je houden. En altijd de jouwe zijn"

Sandra was van plan Romeo nooit me te verleten. Ze wist dat hij the one voor haar was. Dat ze nooit meer zonder hem zou kunnen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.